Matta 22
1 İsa söz alıp onlara yine benzetmelerle şöyle seslendi: “Göklerin Egemenliği, oğlu için düğün şöleni hazırlayan bir krala benzer.
Jesus answered and spoke to them again in parables, saying,
“The Kingdom of Heaven is like a certain king, who made a wedding feast for his son,
3 Kral şölene davet ettiklerini çağırmak üzere kölelerini gönderdi, ama davetliler gelmek istemedi.
and sent out his servants to call those who were invited to the wedding feast, but they would not come.
4 “Kral yine başka kölelerini gönderirken onlara dedi ki, ‘Davetlilere şunu söyleyin: Bakın, ben ziyafetimi hazırladım. Sığırlarım, besili hayvanlarım kesildi. Her şey hazır, buyrun şölene!’
Again he sent out other servants, saying, ‘Tell those who are invited, “Behold, I have prepared my dinner. My cattle and my fatlings are killed, and all things are ready. Come to the wedding feast!”’
5 “Ama davetliler aldırmadılar. Biri tarlasına, biri ticaretine gitti.
But they made light of it, and went their ways, one to his own farm, another to his merchandise;
6 Öbürleri de kralın kölelerini yakalayıp hırpaladılar ve öldürdüler.
and the rest grabbed his servants, treated them shamefully, and killed them.
7 Kral öfkelendi. Ordularını gönderip o katilleri yok etti, kentlerini ateşe verdi.
When the king heard that, he was angry, and sent his armies, destroyed those murderers, and burned their city.
8 “Sonra kölelerine şöyle dedi: ‘Düğün şöleni hazır, ama çağırdıklarım buna layık değilmiş.
“Then he said to his servants, ‘The wedding is ready, but those who were invited weren’t worthy.
9 Gidin yol kavşaklarına, kimi bulursanız düğüne çağırın.’
Go therefore to the intersections of the highways, and as many as you may find, invite to the wedding feast.’
10 Böylece köleler yollara döküldü, iyi kötü kimi buldularsa, hepsini topladılar. Düğün yeri konuklarla doldu.
Those servants went out into the highways and gathered together as many as they found, both bad and good. The wedding was filled with guests.
11 “Kral konukları görmeye geldiğinde, orada düğün giysisi giymemiş bir adam gördü.
“But when the king came in to see the guests, he saw there a man who didn’t have on wedding clothing,
12 Ona, ‘Arkadaş, düğün giysisi giymeden buraya nasıl girdin?’ diye sorunca, adamın dili tutuldu.
and he said to him, ‘Friend, how did you come in here not wearing wedding clothing?’ He was speechless.
13 “O zaman kral, uşaklarına, ‘Şunun ellerini ayaklarını bağlayın, dışarıya, karanlığa atın!’ dedi. ‘Orada ağlayış ve diş gıcırtısı olacaktır.’
Then the king said to the servants, ‘Bind him hand and foot, take him away, and throw him into the outer darkness. That is where the weeping and grinding of teeth will be.’
14 “Çünkü çağrılanlar çok, ama seçilenler azdır.”
For many are called, but few chosen.”
15 Bunun üzerine Ferisiler çıkıp gittiler. İsa'yı, kendi söyleyeceği sözlerle tuzağa düşürmek amacıyla düzen kurdular.
Then the Pharisees went and took counsel how they might entrap him in his talk.
16 Hirodes yanlılarıyla birlikte gönderdikleri kendi öğrencileri İsa'ya gelip, “Öğretmenimiz” dediler, “Senin dürüst biri olduğunu, Tanrı yolunu dürüstçe öğrettiğini, kimseyi kayırmadığını biliyoruz. Çünkü insanlar arasında ayrım yapmazsın.
They sent their disciples to him, along with the Herodians, saying, “Teacher, we know that you are honest, and teach the way of God in truth, no matter whom you teach; for you aren’t partial to anyone.
17 Peki, söyle bize, sence Sezar'a vergi vermek Kutsal Yasa'ya uygun mu, değil mi?”
Tell us therefore, what do you think? Is it lawful to pay taxes to Caesar, or not?”
18 İsa onların kötü niyetlerini bildiğinden, “Ey ikiyüzlüler!” dedi. “Beni neden deniyorsunuz?
But Jesus perceived their wickedness, and said, “Why do you test me, you hypocrites?
19 Vergi öderken kullandığınız parayı gösterin bana!” O'na bir dinar getirdiler.
Show me the tax money.” They brought to him a denarius.
20 İsa, “Bu resim, bu yazı kimin?” diye sordu.
He asked them, “Whose is this image and inscription?”
21 “Sezar'ın” dediler. O zaman İsa, “Öyleyse Sezar'ın hakkını Sezar'a, Tanrı'nın hakkını Tanrı'ya verin” dedi.
They said to him, “Caesar’s.” Then he said to them, “Give therefore to Caesar the things that are Caesar’s, and to God the things that are God’s.”
22 Bu sözleri duyunca şaştılar, İsa'yı bırakıp gittiler.
When they heard it, they marveled, and left him and went away.
23 Ölümden sonra diriliş olmadığını söyleyen Sadukiler, aynı gün İsa'ya gelip şunu sordular: “Öğretmenimiz, Musa şöyle buyurmuştur: ‘Eğer bir adam çocuk sahibi olmadan ölürse, kardeşi onun karısını alsın, soyunu sürdürsün.’
On that day Sadducees (those who say that there is no resurrection) came to him. They asked him,
saying, “Teacher, Moses said, ‘If a man dies, having no children, his brother shall marry his wife and raise up offspring for his brother.’
25 Aramızda yedi kardeş vardı. İlki evlendi ve öldü. Çocuğu olmadığından karısını kardeşine bıraktı.
Now there were with us seven brothers. The first married and died, and having no offspring left his wife to his brother.
26 İkincisi, üçüncüsü, yedincisine kadar hepsine aynı şey oldu.
In the same way, the second also, and the third, to the seventh.
27 Hepsinden sonra kadın da öldü.
After them all, the woman died.
28 Buna göre diriliş günü kadın bu yedi kardeşten hangisinin karısı olacak? Çünkü hepsi de onunla evlendi.”
In the resurrection therefore, whose wife will she be of the seven? For they all had her.”
29 İsa onlara, “Siz Kutsal Yazılar'ı ve Tanrı'nın gücünü bilmediğiniz için yanılıyorsunuz” diye karşılık verdi.
But Jesus answered them, “You are mistaken, not knowing the Scriptures, nor the power of God.
30 “Dirilişten sonra insanlar ne evlenir, ne de evlendirilir, gökteki melekler gibidirler.
For in the resurrection they neither marry nor are given in marriage, but are like God’s angels in heaven.
31 Ölülerin dirilmesi konusuna gelince, Tanrı'nın size bildirdiği şu sözü okumadınız mı?
But concerning the resurrection of the dead, haven’t you read that which was spoken to you by God, saying,
32 ‘Ben İbrahim'in Tanrısı, İshak'ın Tanrısı ve Yakup'un Tanrısı'yım’ diyor. Tanrı ölülerin değil, dirilerin Tanrısı'dır.”
‘I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob’? God is not the God of the dead, but of the living.”
33 Bunları işiten halk, O'nun öğretişine şaşıp kaldı.
When the multitudes heard it, they were astonished at his teaching.
34 Ferisiler, İsa'nın Sadukiler'i susturduğunu duyunca bir araya toplandılar.
But the Pharisees, when they heard that he had silenced the Sadducees, gathered themselves together.
35 Onlardan biri, bir Kutsal Yasa uzmanı, İsa'yı denemek amacıyla O'na şunu sordu: “Öğretmenim, Kutsal Yasa'da en önemli buyruk hangisidir?”
One of them, a lawyer, asked him a question, testing him.
“Teacher, which is the greatest commandment in the law?”
37 İsa ona şu karşılığı verdi: “‘Tanrın Rab'bi bütün yüreğinle, bütün canınla ve bütün aklınla seveceksin.’
Jesus said to him, “‘You shall love the Lord your God with all your heart, with all your soul, and with all your mind.’
38 İşte ilk ve en önemli buyruk budur.
This is the first and great commandment.
39 İlkine benzeyen ikinci buyruk da şudur: ‘Komşunu kendin gibi seveceksin.’
A second likewise is this, ‘You shall love your neighbor as yourself.’
40 Kutsal Yasa'nın tümü ve peygamberlerin sözleri bu iki buyruğa dayanır.”
The whole law and the prophets depend on these two commandments.”
41 Ferisiler toplu haldeyken İsa onlara şunu sordu: “Mesih'le ilgili olarak ne düşünüyorsunuz? O kimin oğludur?” Onlar da, “Davut'un Oğlu” dediler.
Now while the Pharisees were gathered together, Jesus asked them a question,
saying, “What do you think of the Christ? Whose son is he?” They said to him, “Of David.”
43 İsa şöyle dedi: “O halde nasıl oluyor da Davut, Ruh'tan esinlenerek O'ndan ‘Rab’ diye söz ediyor? Şöyle diyor Davut:
He said to them, “How then does David in the Spirit call him Lord, saying,
44 ‘Rab Rabbim'e dedi ki, Ben düşmanlarını Ayaklarının altına serinceye dek Sağımda otur.’
‘The Lord said to my Lord, sit on my right hand, until I make your enemies a footstool for your feet’?
45 Davut O'ndan Rab diye söz ettiğine göre, O nasıl Davut'un Oğlu olur?”
“If then David calls him Lord, how is he his son?”
46 İsa'ya hiç kimse karşılık veremedi. O günden sonra artık kimse de O'na bir şey sormaya cesaret edemedi.
No one was able to answer him a word, neither did any man dare ask him any more questions from that day forward.
