Matta 22
1 İsa söz alıp onlara yine benzetmelerle şöyle seslendi: “Göklerin Egemenliği, oğlu için düğün şöleni hazırlayan bir krala benzer.
Jesus answered and spoke to them again in parables, and said,
The kingdom of heaven is like a certain king, who made a marriage-feast for his son,
3 Kral şölene davet ettiklerini çağırmak üzere kölelerini gönderdi, ama davetliler gelmek istemedi.
and sent forth his servants to call to the feast those who had been invited; and they would not come.
4 “Kral yine başka kölelerini gönderirken onlara dedi ki, ‘Davetlilere şunu söyleyin: Bakın, ben ziyafetimi hazırladım. Sığırlarım, besili hayvanlarım kesildi. Her şey hazır, buyrun şölene!’
Again, he sent other servants, saying, Tell those who have been invited, Behold, I have prepared my dinner; my oxen and my fatlings are killed, and all things are ready; come to the feast.
5 “Ama davetliler aldırmadılar. Biri tarlasına, biri ticaretine gitti.
But they made light of it, and went away; one to his farm, another to his merchandise.
6 Öbürleri de kralın kölelerini yakalayıp hırpaladılar ve öldürdüler.
And the rest seized his servants, and ill-treated and slew them.
7 Kral öfkelendi. Ordularını gönderip o katilleri yok etti, kentlerini ateşe verdi.
And the king was enraged; and sent forth his armies, and destroyed those murderers, and burned their city.
8 “Sonra kölelerine şöyle dedi: ‘Düğün şöleni hazır, ama çağırdıklarım buna layık değilmiş.
Then saith he to his servants, The feast is ready, but those who were invited were not worthy.
9 Gidin yol kavşaklarına, kimi bulursanız düğüne çağırın.’
Go therefore into the thoroughfares, and as many as ye find, invite to the feast.
10 Böylece köleler yollara döküldü, iyi kötü kimi buldularsa, hepsini topladılar. Düğün yeri konuklarla doldu.
So those servants went out into the highways, and gathered together all, as many as they found, both bad and good; and the bride-chamber was fully furnished with guests.
11 “Kral konukları görmeye geldiğinde, orada düğün giysisi giymemiş bir adam gördü.
And the king, coming in to view the guests, saw there a man who had not on a wedding garment;
12 Ona, ‘Arkadaş, düğün giysisi giymeden buraya nasıl girdin?’ diye sorunca, adamın dili tutuldu.
and he saith to him, Friend, how camest thou in here, not having a wedding garment? And he was struck dumb.
13 “O zaman kral, uşaklarına, ‘Şunun ellerini ayaklarını bağlayın, dışarıya, karanlığa atın!’ dedi. ‘Orada ağlayış ve diş gıcırtısı olacaktır.’
Then the king said to the servants, Bind him hand and foot, and cast him out into the outer darkness; there will be wailing and gnashing of teeth.
14 “Çünkü çağrılanlar çok, ama seçilenler azdır.”
For many are called, but few are chosen.
15 Bunun üzerine Ferisiler çıkıp gittiler. İsa'yı, kendi söyleyeceği sözlerle tuzağa düşürmek amacıyla düzen kurdular.
Then the Pharisees went and consulted together how l they might ensnare him in speech.
16 Hirodes yanlılarıyla birlikte gönderdikleri kendi öğrencileri İsa'ya gelip, “Öğretmenimiz” dediler, “Senin dürüst biri olduğunu, Tanrı yolunu dürüstçe öğrettiğini, kimseyi kayırmadığını biliyoruz. Çünkü insanlar arasında ayrım yapmazsın.
And they send out to him their disciples with the Herodians, saying, Teacher, we know that thou art true, and teachest the way of God in truth, and thou carest for no one; for thou regardest not the person of men.
17 Peki, söyle bize, sence Sezar'a vergi vermek Kutsal Yasa'ya uygun mu, değil mi?”
Tell us, therefore, What thinkest thou? Is it lawful to give tribute to Caesar, or not?
18 İsa onların kötü niyetlerini bildiğinden, “Ey ikiyüzlüler!” dedi. “Beni neden deniyorsunuz?
But Jesus, perceiving their wickedness, said, Why are ye trying me, hypocrites?
19 Vergi öderken kullandığınız parayı gösterin bana!” O'na bir dinar getirdiler.
Show me the tribute money. And they brought to him a denary.
20 İsa, “Bu resim, bu yazı kimin?” diye sordu.
And Jesus saith to them, Whose is this image and inscription?
21 “Sezar'ın” dediler. O zaman İsa, “Öyleyse Sezar'ın hakkını Sezar'a, Tanrı'nın hakkını Tanrı'ya verin” dedi.
They say, Caesar's. Then saith he to them, Render then to Caesar the things that are Caesar's, and to God the things that are God's.
22 Bu sözleri duyunca şaştılar, İsa'yı bırakıp gittiler.
And hearing this, they wondered, and left him, and went away.
23 Ölümden sonra diriliş olmadığını söyleyen Sadukiler, aynı gün İsa'ya gelip şunu sordular: “Öğretmenimiz, Musa şöyle buyurmuştur: ‘Eğer bir adam çocuk sahibi olmadan ölürse, kardeşi onun karısını alsın, soyunu sürdürsün.’
The same day there came to him Sadducees, saying that there is no resurrection; and they asked him,
saying, Teacher, Moses said, “If a man die having no children, his brother shall marry his wife, and raise up seed to his brother.”
25 Aramızda yedi kardeş vardı. İlki evlendi ve öldü. Çocuğu olmadığından karısını kardeşine bıraktı.
Now there were with us seven brothers; and the first married and died; and, having no offspring, left his wife to his brother.
26 İkincisi, üçüncüsü, yedincisine kadar hepsine aynı şey oldu.
And so also the second, and the third, even to the seventh.
27 Hepsinden sonra kadın da öldü.
And last of all the woman died.
28 Buna göre diriliş günü kadın bu yedi kardeşten hangisinin karısı olacak? Çünkü hepsi de onunla evlendi.”
In the resurrection, then, of which of the seven will she be the wife? For they all had her.
29 İsa onlara, “Siz Kutsal Yazılar'ı ve Tanrı'nın gücünü bilmediğiniz için yanılıyorsunuz” diye karşılık verdi.
Jesus answered and said to them, Ye err, not knowing the Scriptures, nor the power of God.
30 “Dirilişten sonra insanlar ne evlenir, ne de evlendirilir, gökteki melekler gibidirler.
For in the resurrection they neither marry, nor are given in marriage, but are as the angels of God in heaven.
31 Ölülerin dirilmesi konusuna gelince, Tanrı'nın size bildirdiği şu sözü okumadınız mı?
But concerning the resurrection of the dead, have ye not read that which was spoken to you by God, saying,
32 ‘Ben İbrahim'in Tanrısı, İshak'ın Tanrısı ve Yakup'un Tanrısı'yım’ diyor. Tanrı ölülerin değil, dirilerin Tanrısı'dır.”
“I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob”? He is not a God of the dead, but of the living.
33 Bunları işiten halk, O'nun öğretişine şaşıp kaldı.
And when the multitudes heard this, they were astonished at his teaching.
34 Ferisiler, İsa'nın Sadukiler'i susturduğunu duyunca bir araya toplandılar.
And the Pharisees, hearing that he had put the Sadducees to silence, assembled together;
35 Onlardan biri, bir Kutsal Yasa uzmanı, İsa'yı denemek amacıyla O'na şunu sordu: “Öğretmenim, Kutsal Yasa'da en önemli buyruk hangisidir?”
and one of them, a lawyer, asked, trying him,
Teacher, which commandment is great in the Law?
37 İsa ona şu karşılığı verdi: “‘Tanrın Rab'bi bütün yüreğinle, bütün canınla ve bütün aklınla seveceksin.’
And he said to him, “Thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind.”
38 İşte ilk ve en önemli buyruk budur.
This is the great and first commandment.
39 İlkine benzeyen ikinci buyruk da şudur: ‘Komşunu kendin gibi seveceksin.’
There is a second like it: “Thou shalt love thy neighbor as thyself.”
40 Kutsal Yasa'nın tümü ve peygamberlerin sözleri bu iki buyruğa dayanır.”
On these two commandments hang all the Law and the Prophets.
41 Ferisiler toplu haldeyken İsa onlara şunu sordu: “Mesih'le ilgili olarak ne düşünüyorsunuz? O kimin oğludur?” Onlar da, “Davut'un Oğlu” dediler.
And while the Pharisees were assembled, Jesus asked them,
saying, What think ye concerning the Christ? whose son is he? They say to him, David's.
43 İsa şöyle dedi: “O halde nasıl oluyor da Davut, Ruh'tan esinlenerek O'ndan ‘Rab’ diye söz ediyor? Şöyle diyor Davut:
He saith to them, How then doth David in the Spirit call him lord? saying,
44 ‘Rab Rabbim'e dedi ki, Ben düşmanlarını Ayaklarının altına serinceye dek Sağımda otur.’
“The Lord said to my lord, Sit thou on my right hand, till I put thine enemies under thy feet.”
45 Davut O'ndan Rab diye söz ettiğine göre, O nasıl Davut'un Oğlu olur?”
If David then calleth him lord, how is he his son?
46 İsa'ya hiç kimse karşılık veremedi. O günden sonra artık kimse de O'na bir şey sormaya cesaret edemedi.
And no one was able to answer him a word; nor durst any one from that day question him any more.
