Matta 22
1 İsa söz alıp onlara yine benzetmelerle şöyle seslendi: “Göklerin Egemenliği, oğlu için düğün şöleni hazırlayan bir krala benzer.
Jesus spoke to them using more illustrated stories.
“The kingdom of heaven is like a king who organized a wedding celebration for his son,” Jesus explained.
3 Kral şölene davet ettiklerini çağırmak üzere kölelerini gönderdi, ama davetliler gelmek istemedi.
“He sent out his servants to everyone who was invited to the wedding to tell them to come, but they refused.
4 “Kral yine başka kölelerini gönderirken onlara dedi ki, ‘Davetlilere şunu söyleyin: Bakın, ben ziyafetimi hazırladım. Sığırlarım, besili hayvanlarım kesildi. Her şey hazır, buyrun şölene!’
So he sent out more servants, with the instructions, ‘Tell those who are invited that I've prepared the wedding banquet. The bulls and fattened calves have been killed—everything's ready. So come to the wedding!’
5 “Ama davetliler aldırmadılar. Biri tarlasına, biri ticaretine gitti.
But they ignored the invitation and left. One went to his fields; another to take care of his business.
6 Öbürleri de kralın kölelerini yakalayıp hırpaladılar ve öldürdüler.
The rest grabbed the king's servants, mistreated them, and killed them.
7 Kral öfkelendi. Ordularını gönderip o katilleri yok etti, kentlerini ateşe verdi.
The king became furious. He sent his soldiers to destroy those murderers and burn down their town.
8 “Sonra kölelerine şöyle dedi: ‘Düğün şöleni hazır, ama çağırdıklarım buna layık değilmiş.
Then the king said to his servants, ‘The wedding banquet is ready, but those who were invited didn't deserve to attend.
9 Gidin yol kavşaklarına, kimi bulursanız düğüne çağırın.’
Go into the streets and invite everyone you find to come to the wedding.’
10 Böylece köleler yollara döküldü, iyi kötü kimi buldularsa, hepsini topladılar. Düğün yeri konuklarla doldu.
So the servants went out into the streets and brought back everyone they could find, both the good and the bad. The wedding hall was full.
11 “Kral konukları görmeye geldiğinde, orada düğün giysisi giymemiş bir adam gördü.
But when the king came in to meet the guests, he noticed a man who didn't have a wedding robe on.
12 Ona, ‘Arkadaş, düğün giysisi giymeden buraya nasıl girdin?’ diye sorunca, adamın dili tutuldu.
He asked him, ‘My friend, how did you get in here without a wedding robe?’ The man had nothing to say.
13 “O zaman kral, uşaklarına, ‘Şunun ellerini ayaklarını bağlayın, dışarıya, karanlığa atın!’ dedi. ‘Orada ağlayış ve diş gıcırtısı olacaktır.’
Then the king told his servants, ‘Bind his hands and feet, and throw him out into the dark, where there'll be crying and grinding of teeth.’
14 “Çünkü çağrılanlar çok, ama seçilenler azdır.”
For many are invited, but few are chosen.”
15 Bunun üzerine Ferisiler çıkıp gittiler. İsa'yı, kendi söyleyeceği sözlerle tuzağa düşürmek amacıyla düzen kurdular.
Then the Pharisees left and met together to plot how they could trap him by what he said.
16 Hirodes yanlılarıyla birlikte gönderdikleri kendi öğrencileri İsa'ya gelip, “Öğretmenimiz” dediler, “Senin dürüst biri olduğunu, Tanrı yolunu dürüstçe öğrettiğini, kimseyi kayırmadığını biliyoruz. Çünkü insanlar arasında ayrım yapmazsın.
They sent their disciples to him, together with some of Herod's supporters. “Teacher, we know you are a honest man, and that you teach God's way is the truth,” they began. “You don't allow yourself to be influenced by anyone, and you don't care about rank or status.
17 Peki, söyle bize, sence Sezar'a vergi vermek Kutsal Yasa'ya uygun mu, değil mi?”
So let us know your opinion. Is it right to pay Caesar's taxes, or not?”
18 İsa onların kötü niyetlerini bildiğinden, “Ey ikiyüzlüler!” dedi. “Beni neden deniyorsunuz?
Jesus knew their motives were evil. He asked them, “Why are you trying to trap me, you hypocrites?
19 Vergi öderken kullandığınız parayı gösterin bana!” O'na bir dinar getirdiler.
Show me the coin that is used to pay the tax.” They brought a denarius coin to him.
20 İsa, “Bu resim, bu yazı kimin?” diye sordu.
“Whose image and whose title is inscribed here?” he asked them.
21 “Sezar'ın” dediler. O zaman İsa, “Öyleyse Sezar'ın hakkını Sezar'a, Tanrı'nın hakkını Tanrı'ya verin” dedi.
“Caesar's,” they replied. “You should give back to Caesar what belongs to Caesar, and to God what belongs to God,” he told them.
22 Bu sözleri duyunca şaştılar, İsa'yı bırakıp gittiler.
When they heard Jesus' answer they were stunned. They went away and left him.
23 Ölümden sonra diriliş olmadığını söyleyen Sadukiler, aynı gün İsa'ya gelip şunu sordular: “Öğretmenimiz, Musa şöyle buyurmuştur: ‘Eğer bir adam çocuk sahibi olmadan ölürse, kardeşi onun karısını alsın, soyunu sürdürsün.’
Later the same day some Sadducees came to see him. (They are the ones who say there's no resurrection.)
They asked him, “Teacher, Moses said that if a married man dies without having children, his brother should marry his widow and have children on behalf of his brother.
25 Aramızda yedi kardeş vardı. İlki evlendi ve öldü. Çocuğu olmadığından karısını kardeşine bıraktı.
Well, once there were seven brothers here with us. The first married, and died, and since he had no children he left his widow to his brother.
26 İkincisi, üçüncüsü, yedincisine kadar hepsine aynı şey oldu.
The same thing happened to the second and third husband, right up to the seventh.
27 Hepsinden sonra kadın da öldü.
In the end the woman died too.
28 Buna göre diriliş günü kadın bu yedi kardeşten hangisinin karısı olacak? Çünkü hepsi de onunla evlendi.”
So when the resurrection takes place, whose wife of the seven brothers will she be, for she married all of them?”
29 İsa onlara, “Siz Kutsal Yazılar'ı ve Tanrı'nın gücünü bilmediğiniz için yanılıyorsunuz” diye karşılık verdi.
Jesus replied, “Your mistake is you don't know Scripture or what God can do.
30 “Dirilişten sonra insanlar ne evlenir, ne de evlendirilir, gökteki melekler gibidirler.
For in the resurrection people don't marry, and they aren't given in marriage either—they're like the angels in heaven.
31 Ölülerin dirilmesi konusuna gelince, Tanrı'nın size bildirdiği şu sözü okumadınız mı?
As for the resurrection of the dead—haven't you read what God said to you,
32 ‘Ben İbrahim'in Tanrısı, İshak'ın Tanrısı ve Yakup'un Tanrısı'yım’ diyor. Tanrı ölülerin değil, dirilerin Tanrısı'dır.”
‘I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob’? He's not the God of the dead, but of the living.”
33 Bunları işiten halk, O'nun öğretişine şaşıp kaldı.
When the crowds heard what he said, they were amazed at his teaching.
34 Ferisiler, İsa'nın Sadukiler'i susturduğunu duyunca bir araya toplandılar.
When the Pharisees heard that he'd left the Sadducees speechless, they got together and went to ask some more questions.
35 Onlardan biri, bir Kutsal Yasa uzmanı, İsa'yı denemek amacıyla O'na şunu sordu: “Öğretmenim, Kutsal Yasa'da en önemli buyruk hangisidir?”
One of them, who was a legal expert, asked him a question to try to trap him:
“Teacher, which is the greatest commandment in the law?”
37 İsa ona şu karşılığı verdi: “‘Tanrın Rab'bi bütün yüreğinle, bütün canınla ve bütün aklınla seveceksin.’
Jesus told them, “‘Love the Lord your God in all you think, in all you feel, and in all you do.’
38 İşte ilk ve en önemli buyruk budur.
This is the greatest commandment, the first commandment.
39 İlkine benzeyen ikinci buyruk da şudur: ‘Komşunu kendin gibi seveceksin.’
The second is just like it, ‘Love your neighbor as yourself.’
40 Kutsal Yasa'nın tümü ve peygamberlerin sözleri bu iki buyruğa dayanır.”
All biblical law and the writings of the prophets depend on these two commandments.”
41 Ferisiler toplu haldeyken İsa onlara şunu sordu: “Mesih'le ilgili olarak ne düşünüyorsunuz? O kimin oğludur?” Onlar da, “Davut'un Oğlu” dediler.
While the Pharisees were gathered there, Jesus asked them a question.
“What do you think about the Messiah?” he asked. “Whose son is he?” “The son of David,” they replied.
43 İsa şöyle dedi: “O halde nasıl oluyor da Davut, Ruh'tan esinlenerek O'ndan ‘Rab’ diye söz ediyor? Şöyle diyor Davut:
“But how can David under inspiration call him ‘Lord’?” Jesus asked them. “He says,
44 ‘Rab Rabbim'e dedi ki, Ben düşmanlarını Ayaklarının altına serinceye dek Sağımda otur.’
‘The Lord said to my Lord, sit down at my right hand until I defeat all your enemies.’
45 Davut O'ndan Rab diye söz ettiğine göre, O nasıl Davut'un Oğlu olur?”
If David called him Lord, how can he be his son?”
46 İsa'ya hiç kimse karşılık veremedi. O günden sonra artık kimse de O'na bir şey sormaya cesaret edemedi.
Nobody could answer him, and from then on nobody dared to ask him any more questions.
