Matta 22
1 İsa söz alıp onlara yine benzetmelerle şöyle seslendi: “Göklerin Egemenliği, oğlu için düğün şöleni hazırlayan bir krala benzer.
And Jesus answering spoke to them again in parables, saying,
The kingdom of the heavens has become like a king who made a wedding feast for his son,
3 Kral şölene davet ettiklerini çağırmak üzere kölelerini gönderdi, ama davetliler gelmek istemedi.
and sent his bondmen to call the persons invited to the wedding feast, and they would not come.
4 “Kral yine başka kölelerini gönderirken onlara dedi ki, ‘Davetlilere şunu söyleyin: Bakın, ben ziyafetimi hazırladım. Sığırlarım, besili hayvanlarım kesildi. Her şey hazır, buyrun şölene!’
Again he sent other bondmen, saying, Say to the persons invited, Behold, I have prepared my dinner; my oxen and my fatted beasts are killed, and all things ready; come to the wedding feast.
5 “Ama davetliler aldırmadılar. Biri tarlasına, biri ticaretine gitti.
But they made light of it, and went, one to his own land, and another to his commerce.
6 Öbürleri de kralın kölelerini yakalayıp hırpaladılar ve öldürdüler.
And the rest, laying hold of his bondmen, ill-treated and slew [them].
7 Kral öfkelendi. Ordularını gönderip o katilleri yok etti, kentlerini ateşe verdi.
And [when] the king [heard of it he] was wroth, and having sent his forces, destroyed those murderers and burned their city.
8 “Sonra kölelerine şöyle dedi: ‘Düğün şöleni hazır, ama çağırdıklarım buna layık değilmiş.
Then he says to his bondmen, The wedding feast is ready, but those invited were not worthy;
9 Gidin yol kavşaklarına, kimi bulursanız düğüne çağırın.’
go therefore into the thoroughfares of the highways, and as many as ye shall find invite to the wedding feast.
10 Böylece köleler yollara döküldü, iyi kötü kimi buldularsa, hepsini topladılar. Düğün yeri konuklarla doldu.
And those bondmen went out into the highways, and brought together all as many as they found, both evil and good; and the wedding feast was furnished with guests.
11 “Kral konukları görmeye geldiğinde, orada düğün giysisi giymemiş bir adam gördü.
And the king, having gone in to see the guests, beheld there a man not clothed with a wedding garment.
12 Ona, ‘Arkadaş, düğün giysisi giymeden buraya nasıl girdin?’ diye sorunca, adamın dili tutuldu.
And he says to him, [My] friend, how camest thou in here not having on a wedding garment? But he was speechless.
13 “O zaman kral, uşaklarına, ‘Şunun ellerini ayaklarını bağlayın, dışarıya, karanlığa atın!’ dedi. ‘Orada ağlayış ve diş gıcırtısı olacaktır.’
Then said the king to the servants, Bind him feet and hands, and take him away, and cast him out into the outer darkness: there shall be the weeping and the gnashing of teeth.
14 “Çünkü çağrılanlar çok, ama seçilenler azdır.”
For many are called ones, but few chosen ones.
15 Bunun üzerine Ferisiler çıkıp gittiler. İsa'yı, kendi söyleyeceği sözlerle tuzağa düşürmek amacıyla düzen kurdular.
Then went the Pharisees and held a council how they might ensnare him in speaking.
16 Hirodes yanlılarıyla birlikte gönderdikleri kendi öğrencileri İsa'ya gelip, “Öğretmenimiz” dediler, “Senin dürüst biri olduğunu, Tanrı yolunu dürüstçe öğrettiğini, kimseyi kayırmadığını biliyoruz. Çünkü insanlar arasında ayrım yapmazsın.
And they send out to him their disciples with the Herodians, saying, Teacher, we know that thou art true and teachest the way of God in truth, and carest not for any one, for thou regardest not men's person;
17 Peki, söyle bize, sence Sezar'a vergi vermek Kutsal Yasa'ya uygun mu, değil mi?”
tell us therefore what thou thinkest: Is it lawful to give tribute to Caesar, or not?
18 İsa onların kötü niyetlerini bildiğinden, “Ey ikiyüzlüler!” dedi. “Beni neden deniyorsunuz?
But Jesus, knowing their wickedness, said, Why tempt ye me, hypocrites?
19 Vergi öderken kullandığınız parayı gösterin bana!” O'na bir dinar getirdiler.
Shew me the money of the tribute. And they presented to him a denarius.
20 İsa, “Bu resim, bu yazı kimin?” diye sordu.
And he says to them, Whose [is] this image and superscription?
21 “Sezar'ın” dediler. O zaman İsa, “Öyleyse Sezar'ın hakkını Sezar'a, Tanrı'nın hakkını Tanrı'ya verin” dedi.
They say to him, Caesar's. Then he says to them, Pay then what is Caesar's to Caesar, and what is God's to God.
22 Bu sözleri duyunca şaştılar, İsa'yı bırakıp gittiler.
And when they heard [him], they wondered, and left him, and went away.
23 Ölümden sonra diriliş olmadığını söyleyen Sadukiler, aynı gün İsa'ya gelip şunu sordular: “Öğretmenimiz, Musa şöyle buyurmuştur: ‘Eğer bir adam çocuk sahibi olmadan ölürse, kardeşi onun karısını alsın, soyunu sürdürsün.’
On that day came to him Sadducees, who say there is no resurrection; and they demanded of him,
saying, Teacher, Moses said, If any one die, not having children, his brother shall marry his wife and shall raise up seed to his brother.
25 Aramızda yedi kardeş vardı. İlki evlendi ve öldü. Çocuğu olmadığından karısını kardeşine bıraktı.
Now there were with us seven brethren; and the first having married died, and not having seed, left his wife to his brother.
26 İkincisi, üçüncüsü, yedincisine kadar hepsine aynı şey oldu.
In like manner also the second and the third, unto the seven.
27 Hepsinden sonra kadın da öldü.
And last of all the woman also died.
28 Buna göre diriliş günü kadın bu yedi kardeşten hangisinin karısı olacak? Çünkü hepsi de onunla evlendi.”
In the resurrection therefore of which of the seven shall she be wife, for all had her?
29 İsa onlara, “Siz Kutsal Yazılar'ı ve Tanrı'nın gücünü bilmediğiniz için yanılıyorsunuz” diye karşılık verdi.
And Jesus answering said to them, Ye err, not knowing the scriptures nor the power of God.
30 “Dirilişten sonra insanlar ne evlenir, ne de evlendirilir, gökteki melekler gibidirler.
For in the resurrection they neither marry nor are given in marriage, but are as angels of God in heaven.
31 Ölülerin dirilmesi konusuna gelince, Tanrı'nın size bildirdiği şu sözü okumadınız mı?
But concerning the resurrection of the dead, have ye not read what was spoken to you by God, saying,
32 ‘Ben İbrahim'in Tanrısı, İshak'ın Tanrısı ve Yakup'un Tanrısı'yım’ diyor. Tanrı ölülerin değil, dirilerin Tanrısı'dır.”
I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob? God is not God of [the] dead, but of [the] living.
33 Bunları işiten halk, O'nun öğretişine şaşıp kaldı.
And when the crowds heard [it] they were astonished at his doctrine.
34 Ferisiler, İsa'nın Sadukiler'i susturduğunu duyunca bir araya toplandılar.
But the Pharisees, having heard that he had put the Sadducees to silence, were gathered together.
35 Onlardan biri, bir Kutsal Yasa uzmanı, İsa'yı denemek amacıyla O'na şunu sordu: “Öğretmenim, Kutsal Yasa'da en önemli buyruk hangisidir?”
And one of them, a lawyer, demanded, tempting him, and saying,
Teacher, which is the great commandment in the law?
37 İsa ona şu karşılığı verdi: “‘Tanrın Rab'bi bütün yüreğinle, bütün canınla ve bütün aklınla seveceksin.’
And he said to him, Thou shalt love [the] Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy understanding.
38 İşte ilk ve en önemli buyruk budur.
This is [the] great and first commandment.
39 İlkine benzeyen ikinci buyruk da şudur: ‘Komşunu kendin gibi seveceksin.’
And [the] second is like it, Thou shalt love thy neighbour as thyself.
40 Kutsal Yasa'nın tümü ve peygamberlerin sözleri bu iki buyruğa dayanır.”
On these two commandments the whole law and the prophets hang.
41 Ferisiler toplu haldeyken İsa onlara şunu sordu: “Mesih'le ilgili olarak ne düşünüyorsunuz? O kimin oğludur?” Onlar da, “Davut'un Oğlu” dediler.
And the Pharisees being gathered together, Jesus demanded of them,
saying, What think ye concerning the Christ? whose son is he? They say to him, David's.
43 İsa şöyle dedi: “O halde nasıl oluyor da Davut, Ruh'tan esinlenerek O'ndan ‘Rab’ diye söz ediyor? Şöyle diyor Davut:
He says to them, How then does David in Spirit call him Lord, saying,
44 ‘Rab Rabbim'e dedi ki, Ben düşmanlarını Ayaklarının altına serinceye dek Sağımda otur.’
The Lord said to my Lord, Sit on my right hand until I put thine enemies under thy feet?
45 Davut O'ndan Rab diye söz ettiğine göre, O nasıl Davut'un Oğlu olur?”
If therefore David call him Lord, how is he his son?
46 İsa'ya hiç kimse karşılık veremedi. O günden sonra artık kimse de O'na bir şey sormaya cesaret edemedi.
And no one was able to answer him a word, nor did any one dare from that day to question him any more.
