Matta 18
1 Bu sırada öğrencileri İsa'ya yaklaşıp, “Göklerin Egemenliği'nde en büyük kimdir?” diye sordular.
At that time came the disciples to Jesus, saying, Who is to be the greatest in the kingdom of heaven?
2 İsa, yanına küçük bir çocuk çağırdı, onu orta yere dikip şöyle dedi: “Size doğrusunu söyleyeyim, yolunuzdan dönüp küçük çocuklar gibi olmazsanız, Göklerin Egemenliği'ne asla giremezsiniz.
And Jesus calling to Him a little child, set it in the midst of them,
and said, Verily I declare unto you, unless ye be converted, and become like little children, ye shall never enter into the kingdom of heaven.
4 Kim bu çocuk gibi alçakgönüllü olursa, Göklerin Egemenliği'nde en büyük odur.
Whosoever therefore shall humble himself as this little child, he shall be greatest in the kingdom of heaven:
5 Böyle bir çocuğu benim adım uğruna kabul eden, beni kabul etmiş olur.
and whoever shall receive one such little child for my sake, receiveth me:
6 “Ama kim bana iman eden bu küçüklerden birini günaha düşürürse, boynuna kocaman bir değirmen taşı asılıp denizin dibine atılması kendisi için daha iyi olur.
but whosoever shall lay a stumbling-block in the way of one of these little ones, who believe in me, it were better for him that a milstone were hung on his neck, and that he were thrown into the sea.
7 İnsanı günaha düşüren tuzaklardan ötürü vay dünyanın haline! Böyle tuzakların olması kaçınılmazdır. Ama bu tuzaklara aracılık eden kişinin vay haline!
Wo will be to the world from such offenses; for it is of necessity that offenses come: but wo to that man by whom the offense cometh.
8 “Eğer elin ya da ayağın günah işlemene neden olursa, onu kesip at. Tek el, tek ayakla yaşama kavuşman, iki elle, iki ayakla sönmez ateşe atılmandan iyidir. (aiōnios g166)
If then thy hand or thy foot cause thee to offend, cut them off and cast them from thee; it is better for thee to enter into life halt or maimed, than having two hands or two feet to be cast into everlasting fire: (aiōnios g166)
9 Eğer gözün günah işlemene neden olursa, onu çıkar at. Tek gözle yaşama kavuşman, iki gözle cehennem ateşine atılmandan iyidir. (Geenna g1067)
and if thine eye cause thee to offend, pluck it out and cast it from thee; it is better for thee to enter into life with but one eye, than having two eyes to be cast into hell-fire. (Geenna g1067)
10 “Bu küçüklerden birini bile hor görmekten sakının! Size şunu söyleyeyim, onların göklerdeki melekleri, göklerdeki Babam'ın yüzünü her zaman görürler.”
See that ye despise not one of these little ones; for I tell you, that their angels in heaven do continually appear in the presence of my father, who is in heaven:
for the Son of man came from thence to save that which was lost.
12 “Siz ne dersiniz? Bir adamın yüz koyunu olsa ve bunlardan biri yolunu şaşırsa, doksan dokuzunu dağlarda bırakıp yolunu şaşıranı aramaya gitmez mi?
What think ye? if any man had an hundred sheep, and one of them should go astray, would he not leave the ninety and nine, and go upon the hills, and seek that which is gone astray?
13 Size doğrusunu söyleyeyim, eğer onu bulursa, yolunu şaşırmamış doksan dokuz koyun için sevindiğinden daha çok onun için sevinir.
And if he find it, verily I say unto you, he rejoiceth more on account of that, than of the ninety nine which went not astray.
14 Bunun gibi, göklerdeki Babanız da bu küçüklerden hiçbirinin kaybolmasını istemez.”
Even so it is not the will of your heavenly Father, that any one of these little ones should be lost.
15 “Eğer kardeşin sana karşı günah işlerse, ona git, suçunu kendisine göster. Her şey yalnız ikinizin arasında kalsın. Kardeşin seni dinlerse, onu kazanmış olursun.
And if thy brother trespass against thee, go and expostulate with him alone; if he hearken to thee, thou hast gained thy brother:
16 Ama dinlemezse, yanına bir ya da iki kişi daha al ki, söylenen her şey iki ya da üç tanığın sözüyle doğrulansın.
but if he regard thee not, take with thee one or two more, that in the mouth of two or three witnesses every word may be established.
17 Onları da dinlemezse, durumu inanlılar topluluğuna bildir. Topluluğu da dinlemezse, onu putperest ya da vergi görevlisi say.
And if he disregard them, tell it to the church: but if he disregard the church too, let him be unto thee as an heathen and a publican.
18 “Size doğrusunu söyleyeyim, yeryüzünde bağlayacağınız her şey gökte de bağlanmış olacak. Yeryüzünde çözeceğiniz her şey gökte de çözülmüş olacak.
Verily I say unto you, whatsoever ye shall bind on earth, shall be bound in heaven, and whatsoever ye shall loose on earth, shall be loosed in heaven.
19 Yine size şunu söyleyeyim, yeryüzünde aranızdan iki kişi, dileyecekleri herhangi bir şey için anlaşırlarsa, göklerdeki Babam dileklerini yerine getirir.
And I tell you moreover, that if but two of you shall agree on earth concerning any thing which they would ask for, it shall be granted them by my Father who is in heaven:
20 Nerede iki ya da üç kişi benim adımla toplanırsa, ben de orada, aralarındayım.”
for where two or three are assembled together in my name, there am I in the midst of them.
21 Bunun üzerine Petrus İsa'ya gelip, “Ya Rab” dedi, “Kardeşim bana karşı kaç kez günah işlerse onu bağışlamalıyım? Yedi kez mi?”
Then Peter came to Him and said, Lord, how often shall my brother offend against me, and I forgive him? to seven times?
22 İsa, “Yedi kez değil” dedi. “Yetmiş kere yedi kez derim sana.
Jesus answereth him, I tell thee not, to seven times, but to seventy times seven.
23 Şöyle ki, Göklerin Egemenliği, köleleriyle hesaplaşmak isteyen bir krala benzer.
And therefore the gospel-kingdom is like unto a king, who had a mind to settle accounts with his servants:
24 Kral hesap görmeye başladığında kendisine, borcu on bin talantı bulan bir köle getirildi.
and when he began to reckon, there was brought to him one, who was debtor in ten thousand talents:
25 Kölenin ödeme gücü olmadığından efendisi onun, karısının, çocuklarının ve bütün malının satılıp borcun ödenmesini buyurdu.
and not having it to pay, his lord commanded him to be sold, and his wife and children and all that he had; and payment to be made.
26 Köle yere kapanıp efendisine, ‘Ne olur, sabret! Bütün borcumu ödeyeceğim’ dedi.
The servant therefore fell prostrate before him, saying, Lord, bear with me a while, and I will pay thee all:
27 Efendisi köleye acıdı, borcunu bağışlayıp onu salıverdi.
and his lord had compassion on him, and discharged him, and forgave him the debt.
28 “Ama köle çıkıp gitti, kendisine yüz dinar borcu olan başka bir köleye rastladı. Onu yakalayıp, ‘Borcunu öde’ diyerek boğazına sarıldı.
But that same servant, as he was going out, met with one of his fellow-servants, who owed him but an hundred pence; and he laid hold on him and seized him by the throat, saying, Pay me what thou owest me:
29 Bu köle yüzüstü yere kapandı, ‘Ne olur, sabret! Borcumu ödeyeceğim’ diye yalvardı.
and his fellow-servant fell down at his feet, and intreated him, saying, Bear with me a while, and I will pay thee all.
30 Ama ilk köle bunu reddetti. Gitti, borcunu ödeyinceye dek adamı zindana kapattı.
And he would not: but went away and threw him into prison till he should pay the debt.
31 Öteki köleler, olanları görünce çok üzüldüler. Efendilerine gidip bütün olup bitenleri anlattılar.
Now when his fellow-servants saw what was done, they were very much grieved, and came and acquainted their lord with all that had passed.
32 “Bunun üzerine efendisi köleyi yanına çağırdı. ‘Ey kötü köle!’ dedi. ‘Bana yalvardığın için bütün borcunu bağışladım.
Then his lord called for him again, and said to him, Thou wicked slave, I forgave thee all that vast debt at thy request,
33 Benim sana acıdığım gibi, senin de köle arkadaşına acıman gerekmez miydi?’
and oughtest not thou to have had compassion on thy fellow-servant, even as I had on thee?
34 Bu öfkeyle efendisi, bütün borcunu ödeyinceye dek onu işkencecilere teslim etti.
And his lord being highly provoked delivered him to the officers, till he should pay all that was owing to him.
35 “Eğer her biriniz kardeşini gönülden bağışlamazsa, göksel Babam da size öyle davranacaktır.”
Thus will my heavenly Father do also unto you, if ye forgive not every one his brother from your hearts their trespasses.
