Matta 17
1 Altı gün sonra İsa, yanına yalnız Petrus, Yakup ve Yakup'un kardeşi Yuhanna'yı alarak yüksek bir dağa çıktı.
| اَنَنْتَرَں شَڈْدِنیبھْیَح پَرَں یِیشُح پِتَرَں یاکُوبَں تَتْسَہَجَں یوہَنَنْچَ گرِہْلَنْ اُچّادْرے رْوِوِکْتَسْتھانَمْ آگَتْیَ تیشاں سَمَکْشَں رُوپَمَنْیَتْ دَدھارَ۔ |
2 Onların gözü önünde İsa'nın görünümü değişti. Yüzü güneş gibi parladı, giysileri ışık gibi bembeyaz oldu.
| تینَ تَداسْیَں تیجَسْوِ، تَدابھَرَنَمْ آلوکَوَتْ پانْڈَرَمَبھَوَتْ۔ |
3 O anda Musa'yla İlyas öğrencilere göründü. İsa'yla konuşuyorlardı.
| اَنْیَچَّ تینَ ساکَں سَںلَپَنْتَو مُوسا ایلِیَشْچَ تیبھْیو دَرْشَنَں دَدَتُح۔ |
4 Petrus İsa'ya, “Ya Rab” dedi, “Burada bulunmamız ne iyi oldu! İstersen burada üç çardak kurayım: Biri sana, biri Musa'ya, biri de İlyas'a.”
| تَدانِیں پِتَرو یِیشُں جَگادَ، ہے پْرَبھو سْتھِتِرَتْراسْماکَں شُبھا، یَدِ بھَوَتانُمَنْیَتے، تَرْہِ بھَوَدَرْتھَمیکَں مُوسارْتھَمیکَمْ ایلِیارْتھَنْچَیکَمْ اِتِ تْرِینِ دُوشْیانِ نِرْمَّمَ۔ |
5 Petrus daha konuşurken parlak bir bulut onlara gölge saldı. Buluttan gelen bir ses, “Sevgili Oğlum budur, O'ndan hoşnudum. O'nu dinleyin!” dedi.
| ایتَتْکَتھَنَکالَ ایکَ اُجَّوَلَح پَیودَسْتیشامُپَرِ چھایاں کرِتَوانْ، وارِدادْ ایشا نَبھَسِییا واگْ بَبھُووَ، مَمایَں پْرِیَح پُتْرَح، اَسْمِنْ مَمَ مَہاسَنْتوشَ ایتَسْیَ واکْیَں یُویَں نِشامَیَتَ۔ |
6 Öğrenciler bunu işitince, dehşet içinde yüzüstü yere kapandılar.
| کِنْتُ واچَمیتاں شرِنْوَنْتَایوَ شِشْیا مرِشَں شَنْکَمانا نْیُبْجا نْیَپَتَنْ۔ |
7 İsa gelip onlara dokundu, “Kalkın, korkmayın!” dedi.
| تَدا یِیشُراگَتْیَ تیشاں گاتْرانِ سْپرِشَنْ اُواچَ، اُتِّشْٹھَتَ، ما بھَیشْٹَ۔ |
8 Başlarını kaldırınca İsa'dan başka kimseyi göremediler.
| تَدانِیں نیتْرانْیُنْمِیلْیَ یِیشُں وِنا کَمَپِ نَ دَدرِشُح۔ |
9 Dağdan inerlerken İsa onlara, “İnsanoğlu ölümden dirilmeden, gördüklerinizi kimseye söylemeyin” diye buyurdu.
| تَتَح پَرَمْ اَدْریرَوَروہَنَکالے یِیشُسْتانْ اِتْیادِدیشَ، مَنُجَسُتَسْیَ مرِتاناں مَدھْیادُتّھانَں یاوَنَّ جایَتے، تاوَتْ یُشْمابھِریتَدَّرْشَنَں کَسْمَیچِدَپِ نَ کَتھَیِتَوْیَں۔ |
10 Öğrencileri O'na şunu sordular: “Peki, din bilginleri neden önce İlyas'ın gelmesi gerektiğini söylüyorlar?”
| تَدا شِشْیاسْتَں پَپْرَچّھُح، پْرَتھَمَمْ ایلِیَ آیاسْیَتِیتِ کُتَ اُپادھْیایَیرُچْیَتے؟ |
11 İsa, “İlyas gerçekten gelecek ve her şeyi yeniden düzene koyacak” diye yanıtladı.
| تَتو یِیشُح پْرَتْیَوادِیتْ، ایلِیَح پْراگیتْیَ سَرْوّانِ سادھَیِشْیَتِیتِ سَتْیَں، |
12 “Size şunu söyleyeyim, İlyas zaten geldi, ama onu tanımadılar, ona yapmadıklarını bırakmadılar. Aynı şekilde İnsanoğlu da onların elinden acı çekecektir.”
| کِنْتْوَہَں یُشْمانْ وَچْمِ، ایلِیَ ایتْیَ گَتَح، تے تَمَپَرِچِتْیَ تَسْمِنْ یَتھیچّھَں وْیَوَجَہُح؛ مَنُجَسُتیناپِ تیشامَنْتِکے تادرِگْ دُحکھَں بھوکْتَوْیَں۔ |
13 O zaman öğrenciler İsa'nın kendilerine Vaftizci Yahya'dan söz ettiğini anladılar.
| تَدانِیں سَ مَجَّیِتارَں یوہَنَمَدھِ کَتھامیتاں وْیاہرِتَوانْ، اِتّھَں تَچّھِشْیا بُبُدھِرے۔ |
14 Kalabalığın yanına vardıklarında bir adam İsa'ya yaklaşıp önünde diz çöktü.
| پَشْچاتْ تیشُ جَنَنِوَہَسْیانْتِکَماگَتیشُ کَشْچِتْ مَنُجَسْتَدَنْتِکَمیتْیَ جانُونِی پاتَیِتْوا کَتھِتَوانْ، |
15 “Ya Rab” dedi, “Oğlumun haline acı! Sarası var, çok acı çekiyor. Sık sık ateşe, suya düşüyor.
| ہے پْرَبھو، مَتْپُتْرَں پْرَتِ کرِپاں وِدَدھاتُ، سوپَسْمارامَیینَ بھرِشَں وْیَتھِتَح سَنْ پُنَح پُنَ رْوَہْنَو مُہُ رْجَلَمَدھْیے پَتَتِ۔ |
16 Onu senin öğrencilerine getirdim, ama iyileştiremediler.”
| تَسْمادْ بھَوَتَح شِشْیاناں سَمِیپے تَمانَیَں کِنْتُ تے تَں سْواسْتھَں کَرْتُّں نَ شَکْتاح۔ |
17 İsa, “Ey imansız ve sapmış kuşak!” dedi. “Sizinle daha ne kadar kalacağım? Size daha ne kadar katlanacağım? Çocuğu buraya, bana getirin.”
| تَدا یِیشُح کَتھِتَوانْ رے اَوِشْواسِنَح، رے وِپَتھَگامِنَح، پُنَح کَتِکالانْ اَہَں یُشْماکَں سَنِّدھَو سْتھاسْیامِ؟ کَتِکالانْ وا یُشْمانْ سَہِشْیے؟ تَمَتْرَ مَمانْتِکَمانَیَتَ۔ |
18 İsa cini azarlayınca, cin çocuktan çıktı, çocuk o anda iyileşti.
| پَشْچادْ یِیشُنا تَرْجَتَایوَ سَ بھُوتَسْتَں وِہایَ گَتَوانْ، تَدَّنْڈَایوَ سَ بالَکو نِرامَیوبھُوتْ۔ |
19 Sonra öğrenciler tek başlarına İsa'ya gelip, “Biz cini neden kovamadık?” diye sordular.
| تَتَح شِشْیا گُپْتَں یِیشُمُپاگَتْیَ بَبھاشِرے، کُتو وَیَں تَں بھُوتَں تْیاجَیِتُں نَ شَکْتاح؟ |
20 İsa, “İmanınız kıt olduğu için” karşılığını verdi. “Size doğrusunu söyleyeyim, bir hardal tanesi kadar imanınız olsa şu dağa, ‘Buradan şuraya göç’ derseniz, göçer; sizin için imkânsız bir şey olmayacaktır.”
| یِیشُنا تے پْروکْتاح، یُشْماکَمَپْرَتْیَیاتْ؛ |
| یُشْمانَہَں تَتھْیَں وَچْمِ یَدِ یُشْماکَں سَرْشَپَیکَماتْروپِ وِشْواسو جایَتے، تَرْہِ یُشْمابھِرَسْمِنْ شَیلے تْوَمِتَح سْتھاناتْ تَتْ سْتھانَں یاہِیتِ بْرُوتے سَ تَدَیوَ چَلِشْیَتِ، یُشْماکَں کِمَپْیَسادھْیَنْچَ کَرْمَّ نَ سْتھاسْیاتِ۔ کِنْتُ پْرارْتھَنوپَواسَو وِنَیتادرِشو بھُوتو نَ تْیاجْییتَ۔ |
22 Celile'de bir araya geldiklerinde İsa onlara, “İnsanoğlu, insanların eline teslim edilecek ve öldürülecek, ama üçüncü gün dirilecek” dedi. Öğrenciler buna çok kederlendiler.
| اَپَرَں تیشاں گالِیلْپْرَدیشے بھْرَمَنَکالے یِیشُنا تے گَدِتاح، مَنُجَسُتو جَناناں کَریشُ سَمَرْپَیِشْیَتے تَے رْہَنِشْیَتے چَ، |
| کِنْتُ ترِتِییےہِنَ مَ اُتّھاپِشْیَتے، تینَ تے بھرِشَں دُحکھِتا بَبھُووَح۔ |
24 Kefarnahum'a geldiklerinde, iki dirhemlik tapınak vergisini toplayanlar Petrus'a gelip, “Öğretmeniniz tapınak vergisini ödüyor, değil mi?” diye sordular.
| تَدَنَنْتَرَں تیشُ کَپھَرْناہُومْنَگَرَماگَتیشُ کَرَسَںگْراہِنَح پِتَرانْتِکَماگَتْیَ پَپْرَچّھُح، یُشْماکَں گُرُح کِں مَنْدِرارْتھَں کَرَں نَ دَداتِ؟ تَتَح پِتَرَح کَتھِتَوانْ دَداتِ۔ |
25 Petrus, “Ödüyor” dedi. Petrus eve gelince, daha kendisi bir şey söylemeden İsa ona, “Simun, ne dersin?” dedi. “Dünya kralları gümrük ya da vergiyi kimlerden alır? Kendi oğullarından mı, yabancılardan mı?”
| تَتَسْتَسْمِنْ گرِہَمَدھْیَماگَتے تَسْیَ کَتھاکَتھَناتْ پُورْوَّمیوَ یِیشُرُواچَ، ہے شِمونْ، میدِنْیا راجانَح سْوَسْواپَتْییبھْیَح کِں وِدیشِبھْیَح کیبھْیَح کَرَں گرِہْلَنْتِ؟ اَتْرَ تْوَں کِں بُدھْیَسے؟ تَتَح پِتَرَ اُکْتَوانْ، وِدیشِبھْیَح۔ |
26 Petrus'un, “Yabancılardan” demesi üzerine İsa, “O halde oğullar muaftır” dedi.
| تَدا یِیشُرُکْتَوانْ، تَرْہِ سَنْتانا مُکْتاح سَنْتِ۔ |
27 “Ama vergi toplayanları gücendirmeyelim. Göle gidip oltanı at. Tuttuğun ilk balığı çıkar, onun ağzını aç, dört dirhemlik bir akçe bulacaksın. Parayı al, ikimizin vergisi olarak onlara ver.”
| تَتھاپِ یَتھاسْمابھِسْتیشامَنْتَرایو نَ جَنْیَتے، تَتْکرِتے جَلَدھیسْتِیرَں گَتْوا وَڈِشَں کْشِپَ، تینادَو یو مِینَ اُتّھاسْیَتِ، تَں گھرِتْوا تَنْمُکھے موچِتے تولَکَیکَں رُوپْیَں پْراپْسْیَسِ، تَدْ گرِہِیتْوا تَوَ مَمَ چَ کرِتے تیبھْیو دیہِ۔ |
