Matta 17
1 Altı gün sonra İsa, yanına yalnız Petrus, Yakup ve Yakup'un kardeşi Yuhanna'yı alarak yüksek bir dağa çıktı.
അനന്തരം ഷഡ്ദിനേഭ്യഃ പരം യീശുഃ പിതരം യാകൂബം തത്സഹജം യോഹനഞ്ച ഗൃഹ്ലൻ ഉച്ചാദ്രേ ർവിവിക്തസ്ഥാനമ് ആഗത്യ തേഷാം സമക്ഷം രൂപമന്യത് ദധാര|
2 Onların gözü önünde İsa'nın görünümü değişti. Yüzü güneş gibi parladı, giysileri ışık gibi bembeyaz oldu.
തേന തദാസ്യം തേജസ്വി, തദാഭരണമ് ആലോകവത് പാണ്ഡരമഭവത്|
3 O anda Musa'yla İlyas öğrencilere göründü. İsa'yla konuşuyorlardı.
അന്യച്ച തേന സാകം സംലപന്തൗ മൂസാ ഏലിയശ്ച തേഭ്യോ ദർശനം ദദതുഃ|
4 Petrus İsa'ya, “Ya Rab” dedi, “Burada bulunmamız ne iyi oldu! İstersen burada üç çardak kurayım: Biri sana, biri Musa'ya, biri de İlyas'a.”
തദാനീം പിതരോ യീശും ജഗാദ, ഹേ പ്രഭോ സ്ഥിതിരത്രാസ്മാകം ശുഭാ, യദി ഭവതാനുമന്യതേ, തർഹി ഭവദർഥമേകം മൂസാർഥമേകമ് ഏലിയാർഥഞ്ചൈകമ് ഇതി ത്രീണി ദൂഷ്യാണി നിർമ്മമ|
5 Petrus daha konuşurken parlak bir bulut onlara gölge saldı. Buluttan gelen bir ses, “Sevgili Oğlum budur, O'ndan hoşnudum. O'nu dinleyin!” dedi.
ഏതത്കഥനകാല ഏക ഉജ്ജവലഃ പയോദസ്തേഷാമുപരി ഛായാം കൃതവാൻ, വാരിദാദ് ഏഷാ നഭസീയാ വാഗ് ബഭൂവ, മമായം പ്രിയഃ പുത്രഃ, അസ്മിൻ മമ മഹാസന്തോഷ ഏതസ്യ വാക്യം യൂയം നിശാമയത|
6 Öğrenciler bunu işitince, dehşet içinde yüzüstü yere kapandılar.
കിന്തു വാചമേതാം ശൃണ്വന്തഏവ ശിഷ്യാ മൃശം ശങ്കമാനാ ന്യുബ്ജാ ന്യപതൻ|
7 İsa gelip onlara dokundu, “Kalkın, korkmayın!” dedi.
തദാ യീശുരാഗത്യ തേഷാം ഗാത്രാണി സ്പൃശൻ ഉവാച, ഉത്തിഷ്ഠത, മാ ഭൈഷ്ട|
8 Başlarını kaldırınca İsa'dan başka kimseyi göremediler.
തദാനീം നേത്രാണ്യുന്മീല്യ യീശും വിനാ കമപി ന ദദൃശുഃ|
9 Dağdan inerlerken İsa onlara, “İnsanoğlu ölümden dirilmeden, gördüklerinizi kimseye söylemeyin” diye buyurdu.
തതഃ പരമ് അദ്രേരവരോഹണകാലേ യീശുസ്താൻ ഇത്യാദിദേശ, മനുജസുതസ്യ മൃതാനാം മധ്യാദുത്ഥാനം യാവന്ന ജായതേ, താവത് യുഷ്മാഭിരേതദ്ദർശനം കസ്മൈചിദപി ന കഥയിതവ്യം|
10 Öğrencileri O'na şunu sordular: “Peki, din bilginleri neden önce İlyas'ın gelmesi gerektiğini söylüyorlar?”
തദാ ശിഷ്യാസ്തം പപ്രച്ഛുഃ, പ്രഥമമ് ഏലിയ ആയാസ്യതീതി കുത ഉപാധ്യായൈരുച്യതേ?
11 İsa, “İlyas gerçekten gelecek ve her şeyi yeniden düzene koyacak” diye yanıtladı.
തതോ യീശുഃ പ്രത്യവാദീത്, ഏലിയഃ പ്രാഗേത്യ സർവ്വാണി സാധയിഷ്യതീതി സത്യം,
12 “Size şunu söyleyeyim, İlyas zaten geldi, ama onu tanımadılar, ona yapmadıklarını bırakmadılar. Aynı şekilde İnsanoğlu da onların elinden acı çekecektir.”
കിന്ത്വഹം യുഷ്മാൻ വച്മി, ഏലിയ ഏത്യ ഗതഃ, തേ തമപരിചിത്യ തസ്മിൻ യഥേച്ഛം വ്യവജഹുഃ; മനുജസുതേനാപി തേഷാമന്തികേ താദൃഗ് ദുഃഖം ഭോക്തവ്യം|
13 O zaman öğrenciler İsa'nın kendilerine Vaftizci Yahya'dan söz ettiğini anladılar.
തദാനീം സ മജ്ജയിതാരം യോഹനമധി കഥാമേതാം വ്യാഹൃതവാൻ, ഇത്ഥം തച്ഛിഷ്യാ ബുബുധിരേ|
14 Kalabalığın yanına vardıklarında bir adam İsa'ya yaklaşıp önünde diz çöktü.
പശ്ചാത് തേഷു ജനനിവഹസ്യാന്തികമാഗതേഷു കശ്ചിത് മനുജസ്തദന്തികമേത്യ ജാനൂനീ പാതയിത്വാ കഥിതവാൻ,
15 “Ya Rab” dedi, “Oğlumun haline acı! Sarası var, çok acı çekiyor. Sık sık ateşe, suya düşüyor.
ഹേ പ്രഭോ, മത്പുത്രം പ്രതി കൃപാം വിദധാതു, സോപസ്മാരാമയേന ഭൃശം വ്യഥിതഃ സൻ പുനഃ പുന ർവഹ്നൗ മുഹു ർജലമധ്യേ പതതി|
16 Onu senin öğrencilerine getirdim, ama iyileştiremediler.”
തസ്മാദ് ഭവതഃ ശിഷ്യാണാം സമീപേ തമാനയം കിന്തു തേ തം സ്വാസ്ഥം കർത്തും ന ശക്താഃ|
17 İsa, “Ey imansız ve sapmış kuşak!” dedi. “Sizinle daha ne kadar kalacağım? Size daha ne kadar katlanacağım? Çocuğu buraya, bana getirin.”
തദാ യീശുഃ കഥിതവാൻ രേ അവിശ്വാസിനഃ, രേ വിപഥഗാമിനഃ, പുനഃ കതികാലാൻ അഹം യുഷ്മാകം സന്നിധൗ സ്ഥാസ്യാമി? കതികാലാൻ വാ യുഷ്മാൻ സഹിഷ്യേ? തമത്ര മമാന്തികമാനയത|
18 İsa cini azarlayınca, cin çocuktan çıktı, çocuk o anda iyileşti.
പശ്ചാദ് യീശുനാ തർജതഏവ സ ഭൂതസ്തം വിഹായ ഗതവാൻ, തദ്ദണ്ഡഏവ സ ബാലകോ നിരാമയോഽഭൂത്|
19 Sonra öğrenciler tek başlarına İsa'ya gelip, “Biz cini neden kovamadık?” diye sordular.
തതഃ ശിഷ്യാ ഗുപ്തം യീശുമുപാഗത്യ ബഭാഷിരേ, കുതോ വയം തം ഭൂതം ത്യാജയിതും ന ശക്താഃ?
20 İsa, “İmanınız kıt olduğu için” karşılığını verdi. “Size doğrusunu söyleyeyim, bir hardal tanesi kadar imanınız olsa şu dağa, ‘Buradan şuraya göç’ derseniz, göçer; sizin için imkânsız bir şey olmayacaktır.”
യീശുനാ തേ പ്രോക്താഃ, യുഷ്മാകമപ്രത്യയാത്;
യുഷ്മാനഹം തഥ്യം വച്മി യദി യുഷ്മാകം സർഷപൈകമാത്രോപി വിശ്വാസോ ജായതേ, തർഹി യുഷ്മാഭിരസ്മിൻ ശൈലേ ത്വമിതഃ സ്ഥാനാത് തത് സ്ഥാനം യാഹീതി ബ്രൂതേ സ തദൈവ ചലിഷ്യതി, യുഷ്മാകം കിമപ്യസാധ്യഞ്ച കർമ്മ ന സ്ഥാസ്യാതി| കിന്തു പ്രാർഥനോപവാസൗ വിനൈതാദൃശോ ഭൂതോ ന ത്യാജ്യേത|
22 Celile'de bir araya geldiklerinde İsa onlara, “İnsanoğlu, insanların eline teslim edilecek ve öldürülecek, ama üçüncü gün dirilecek” dedi. Öğrenciler buna çok kederlendiler.
അപരം തേഷാം ഗാലീൽപ്രദേശേ ഭ്രമണകാലേ യീശുനാ തേ ഗദിതാഃ, മനുജസുതോ ജനാനാം കരേഷു സമർപയിഷ്യതേ തൈ ർഹനിഷ്യതേ ച,
കിന്തു തൃതീയേഽഹിന മ ഉത്ഥാപിഷ്യതേ, തേന തേ ഭൃശം ദുഃഖിതാ ബഭൂവഃ|
24 Kefarnahum'a geldiklerinde, iki dirhemlik tapınak vergisini toplayanlar Petrus'a gelip, “Öğretmeniniz tapınak vergisini ödüyor, değil mi?” diye sordular.
തദനന്തരം തേഷു കഫർനാഹൂമ്നഗരമാഗതേഷു കരസംഗ്രാഹിണഃ പിതരാന്തികമാഗത്യ പപ്രച്ഛുഃ, യുഷ്മാകം ഗുരുഃ കിം മന്ദിരാർഥം കരം ന ദദാതി? തതഃ പിതരഃ കഥിതവാൻ ദദാതി|
25 Petrus, “Ödüyor” dedi. Petrus eve gelince, daha kendisi bir şey söylemeden İsa ona, “Simun, ne dersin?” dedi. “Dünya kralları gümrük ya da vergiyi kimlerden alır? Kendi oğullarından mı, yabancılardan mı?”
തതസ്തസ്മിൻ ഗൃഹമധ്യമാഗതേ തസ്യ കഥാകഥനാത് പൂർവ്വമേവ യീശുരുവാച, ഹേ ശിമോൻ, മേദിന്യാ രാജാനഃ സ്വസ്വാപത്യേഭ്യഃ കിം വിദേശിഭ്യഃ കേഭ്യഃ കരം ഗൃഹ്ലന്തി? അത്ര ത്വം കിം ബുധ്യസേ? തതഃ പിതര ഉക്തവാൻ, വിദേശിഭ്യഃ|
26 Petrus'un, “Yabancılardan” demesi üzerine İsa, “O halde oğullar muaftır” dedi.
തദാ യീശുരുക്തവാൻ, തർഹി സന്താനാ മുക്താഃ സന്തി|
27 “Ama vergi toplayanları gücendirmeyelim. Göle gidip oltanı at. Tuttuğun ilk balığı çıkar, onun ağzını aç, dört dirhemlik bir akçe bulacaksın. Parayı al, ikimizin vergisi olarak onlara ver.”
തഥാപി യഥാസ്മാഭിസ്തേഷാമന്തരായോ ന ജന്യതേ, തത്കൃതേ ജലധേസ്തീരം ഗത്വാ വഡിശം ക്ഷിപ, തേനാദൗ യോ മീന ഉത്ഥാസ്യതി, തം ഘൃത്വാ തന്മുഖേ മോചിതേ തോലകൈകം രൂപ്യം പ്രാപ്സ്യസി, തദ് ഗൃഹീത്വാ തവ മമ ച കൃതേ തേഭ്യോ ദേഹി|
