Matta 17
1 Altı gün sonra İsa, yanına yalnız Petrus, Yakup ve Yakup'un kardeşi Yuhanna'yı alarak yüksek bir dağa çıktı.
Six jours après, Jésus prit avec lui Pierre, Jacques et Jean, son frère, et il les mena sur une haute montagne, à l'écart.
2 Onların gözü önünde İsa'nın görünümü değişti. Yüzü güneş gibi parladı, giysileri ışık gibi bembeyaz oldu.
Il fut transfiguré en leur présence: son visage devint resplendissant comme le soleil, et ses vêtements devinrent blancs comme la lumière.
3 O anda Musa'yla İlyas öğrencilere göründü. İsa'yla konuşuyorlardı.
Et voici que Moïse et Élie leur apparurent, s'entretenant avec lui.
4 Petrus İsa'ya, “Ya Rab” dedi, “Burada bulunmamız ne iyi oldu! İstersen burada üç çardak kurayım: Biri sana, biri Musa'ya, biri de İlyas'a.”
Alors Pierre, prenant la parole, dit à Jésus: Seigneur, il est bon pour nous d'être ici; si tu veux, j'y dresserai trois tentes, une pour toi, une pour Moïse, et une pour Élie.
5 Petrus daha konuşurken parlak bir bulut onlara gölge saldı. Buluttan gelen bir ses, “Sevgili Oğlum budur, O'ndan hoşnudum. O'nu dinleyin!” dedi.
Comme il parlait encore, une nuée lumineuse les couvrit; et on entendit une voix sortant de la nuée qui disait: Celui-ci est mon Fils bien-aimé, en qui j'ai mis toute mon affection; écoutez-le.
6 Öğrenciler bunu işitince, dehşet içinde yüzüstü yere kapandılar.
Les disciples, entendant cette voix, tombèrent le visage contre terre, et ils furent saisis d'une grande crainte.
7 İsa gelip onlara dokundu, “Kalkın, korkmayın!” dedi.
Mais Jésus, s'étant approché, les toucha et leur dit: Levez-vous, et n'ayez point de peur.
8 Başlarını kaldırınca İsa'dan başka kimseyi göremediler.
Alors, levant les yeux, ils ne virent que Jésus seul.
9 Dağdan inerlerken İsa onlara, “İnsanoğlu ölümden dirilmeden, gördüklerinizi kimseye söylemeyin” diye buyurdu.
Comme ils descendaient de la montagne, Jésus leur fit cette défense: Ne dites à personne ce que vous avez vu, jusqu'à ce que le Fils de l'homme soit ressuscité des morts.
10 Öğrencileri O'na şunu sordular: “Peki, din bilginleri neden önce İlyas'ın gelmesi gerektiğini söylüyorlar?”
Et ses disciples l'interrogèrent, disant: Pourquoi donc les scribes disent-ils qu'il faut qu'Élie vienne premièrement?
11 İsa, “İlyas gerçekten gelecek ve her şeyi yeniden düzene koyacak” diye yanıtladı.
Il leur répondit: Il est vrai qu'Élie doit venir et rétablir toutes choses.
12 “Size şunu söyleyeyim, İlyas zaten geldi, ama onu tanımadılar, ona yapmadıklarını bırakmadılar. Aynı şekilde İnsanoğlu da onların elinden acı çekecektir.”
Mais je vous dis qu'Élie est déjà venu, et ils ne l'ont pas reconnu; mais ils lui ont fait tout ce qu'ils ont voulu. C'est ainsi qu'à son tour le Fils de l'homme doit souffrir par eux.
13 O zaman öğrenciler İsa'nın kendilerine Vaftizci Yahya'dan söz ettiğini anladılar.
Alors les disciples comprirent que c'était de Jean-Baptiste qu'il leur parlait.
14 Kalabalığın yanına vardıklarında bir adam İsa'ya yaklaşıp önünde diz çöktü.
Lorsqu'ils eurent rejoint la foule, un homme s'approcha, se jeta à genoux devant lui, et lui dit:
15 “Ya Rab” dedi, “Oğlumun haline acı! Sarası var, çok acı çekiyor. Sık sık ateşe, suya düşüyor.
Seigneur, aie pitié de mon fils! Il est lunatique, et il souffre beaucoup; car il tombe souvent dans le feu, et souvent dans l'eau.
16 Onu senin öğrencilerine getirdim, ama iyileştiremediler.”
Je l'ai amené à tes disciples; mais ils n'ont pu le guérir.
17 İsa, “Ey imansız ve sapmış kuşak!” dedi. “Sizinle daha ne kadar kalacağım? Size daha ne kadar katlanacağım? Çocuğu buraya, bana getirin.”
Jésus répondit: Race incrédule et perverse, jusques à quand serai-je avec vous? Jusques à quand vous supporterai-je? Amenez-le-moi ici.
18 İsa cini azarlayınca, cin çocuktan çıktı, çocuk o anda iyileşti.
Puis Jésus parla sévèrement au démon, qui sortit de l'enfant; dès cette heure-là, l'enfant fut guéri.
19 Sonra öğrenciler tek başlarına İsa'ya gelip, “Biz cini neden kovamadık?” diye sordular.
Alors les disciples s'approchèrent de Jésus, et le prenant à part, ils lui dirent: Pourquoi n'avons-nous pu chasser ce démon?
20 İsa, “İmanınız kıt olduğu için” karşılığını verdi. “Size doğrusunu söyleyeyim, bir hardal tanesi kadar imanınız olsa şu dağa, ‘Buradan şuraya göç’ derseniz, göçer; sizin için imkânsız bir şey olmayacaktır.”
Il leur répondit: C'est parce que vous manquez de foi; car, je vous le dis en vérité, si vous aviez de la foi comme un grain de moutarde, vous diriez à cette montagne: Transporte-toi d'ici là, — et elle s'y transporterait; et rien ne vous serait impossible.
[Mais cette sorte de démons ne sort que par la prière et par le jeûne, ]
22 Celile'de bir araya geldiklerinde İsa onlara, “İnsanoğlu, insanların eline teslim edilecek ve öldürülecek, ama üçüncü gün dirilecek” dedi. Öğrenciler buna çok kederlendiler.
Comme ils parcouraient ensemble la Galilée, Jésus leur dit: Le Fils de l'homme va être livré entre les mains des hommes,
et ils le feront mourir; mais il ressuscitera le troisième jour. Alors les disciples furent fort affligés.
24 Kefarnahum'a geldiklerinde, iki dirhemlik tapınak vergisini toplayanlar Petrus'a gelip, “Öğretmeniniz tapınak vergisini ödüyor, değil mi?” diye sordular.
Quand ils furent arrivés à Capernaüm, ceux qui percevaient les didrachmes s'approchèrent de Pierre et lui dirent: Votre maître ne paie-t-il pas les didrachmes?
25 Petrus, “Ödüyor” dedi. Petrus eve gelince, daha kendisi bir şey söylemeden İsa ona, “Simun, ne dersin?” dedi. “Dünya kralları gümrük ya da vergiyi kimlerden alır? Kendi oğullarından mı, yabancılardan mı?”
Il répondit: Il les paie. Quand il fut entré dans la maison, Jésus le prévint et lui dit: Que t'en semble, Simon? Les rois de la terre, de qui tirent-ils des tributs ou des impôts? Est-ce de leurs fils ou des étrangers?
26 Petrus'un, “Yabancılardan” demesi üzerine İsa, “O halde oğullar muaftır” dedi.
Des étrangers, répondit Pierre. Jésus lui dit: Les fils en sont donc exempts!
27 “Ama vergi toplayanları gücendirmeyelim. Göle gidip oltanı at. Tuttuğun ilk balığı çıkar, onun ağzını aç, dört dirhemlik bir akçe bulacaksın. Parayı al, ikimizin vergisi olarak onlara ver.”
Toutefois, afin que nous ne les scandalisions pas, va-t-en à la mer, jette l'hameçon, et tire le premier poisson qui se prendra. En lui ouvrant la bouche, tu trouveras un statère; prends-le, et donne-le-leur pour moi et pour toi.
