Markos 7
1 Yeruşalim'den gelen Ferisiler ve bazı din bilginleri, İsa'nın çevresinde toplandılar.
Alors les pharisiens et quelques scribes, venus de Jérusalem, se rassemblèrent près de Jésus;
2 O'nun öğrencilerinden bazılarının murdar, yani yıkanmamış ellerle yemek yediklerini gördüler.
et ils virent que quelques-uns de ses disciples prenaient leur repas avec des mains qui n'avaient pas été purifiées, c'est-à-dire non lavées.
3 Ferisiler, hatta bütün Yahudiler, atalarının töresi uyarınca ellerini iyice yıkamadan yemek yemezler.
Or, les pharisiens, et les Juifs en général, ne mangent pas sans se laver les mains soigneusement, observant en cela la tradition des anciens;
4 Çarşıdan dönünce de, yıkanmadan yemek yemezler. Ayrıca kâse, testi ve bakır kapların yıkanmasıyla ilgili başka birçok töreye de uyarlar.
et, lorsqu'ils reviennent des places publiques, ils ne mangent pas non plus sans faire leurs ablutions. Il y a aussi beaucoup d'autres coutumes qu'ils observent par tradition, comme de laver les coupes et les vases de terre ou de cuivre.
5 Ferisiler ve din bilginleri İsa'ya, “Öğrencilerin neden atalarımızın töresine uymuyorlar, niçin murdar ellerle yemek yiyorlar?” diye sordular.
Les pharisiens et les scribes demandèrent donc à Jésus: Pourquoi tes disciples ne suivent-ils pas la tradition des anciens, et prennent-ils leur repas avec des mains qu'ils n'ont pas purifiées?
6 İsa onları şöyle yanıtladı: “Yeşaya'nın siz ikiyüzlülerle ilgili peygamberlik sözü ne kadar yerindedir! Yazmış olduğu gibi, ‘Bu halk, dudaklarıyla beni sayar, Ama yürekleri benden uzak.
Il leur répondit: Ésaïe a bien prophétisé à votre sujet, hypocrites, ainsi qu'il est écrit: «Ce peuple m'honore des lèvres; mais son coeur est bien éloigné de moi.
7 Bana boşuna taparlar. Çünkü öğrettikleri, sadece insan buyruklarıdır.’
C'est en vain qu'ils me rendent un culte, enseignant des préceptes qui ne sont que des commandements d'hommes.»
8 Siz Tanrı buyruğunu bir yana bırakmış, insan töresine uyuyorsunuz.”
Vous abandonnez le commandement de Dieu, et vous observez la tradition des hommes!
9 İsa onlara ayrıca şunu söyledi: “Kendi törenizi sürdürmek için Tanrı buyruğunu bir kenara itmeyi ne de güzel beceriyorsunuz!
Il leur disait aussi: Vous annulez fort bien le commandement de Dieu, pour maintenir votre tradition.
10 Musa, ‘Annene babana saygı göstereceksin’ ve, ‘Annesine ya da babasına söven kesinlikle öldürülecektir’ diye buyurmuştu.
Car Moïse a dit: «Honore ton père et ta mère» et: «Que celui qui maudira son père ou sa mère soit puni de mort.»
11 Ama siz, ‘Eğer bir adam annesine ya da babasına, benden alacağın bütün yardım kurbandır, yani Tanrı'ya adanmıştır derse, artık annesi ya da babası için bir şey yapmasına izin yok’ diyorsunuz.
Mais vous, vous dites: Si un homme dit à son père ou à sa mère: Tout ce dont je pourrais t'assister est corban, — c'est-à-dire: un don fait à Dieu —,
dans ce cas, il ne lui est plus permis de rien faire pour son père ou pour sa mère.
13 Böylece kuşaktan kuşağa aktardığınız törelerle Tanrı'nın sözünü geçersiz kılıyorsunuz. Buna benzer daha birçok şey yapıyorsunuz.”
Voilà comment vous anéantissez la parole de Dieu par la tradition que vous avez établie! Et vous faites beaucoup d'autres choses semblables.
14 İsa, halkı yine yanına çağırıp onlara, “Hepiniz beni dinleyin ve şunu belleyin” dedi.
Alors, ayant appelé de nouveau la foule, il leur dit: Écoutez-moi tous et comprenez:
15 “İnsanın dışında olup içine giren hiçbir şey onu kirletemez. İnsanı kirleten, insanın içinden çıkandır.”
Rien de ce qui est hors de l'homme et qui entre en lui, ne peut le souiller; mais ce qui sort de lui, voilà ce qui souille l'homme!
[Si quelqu'un a des oreilles pour entendre, qu'il entende!]
17 İsa kalabalığı bırakıp eve girince, öğrencileri O'na bu benzetmenin anlamını sordular.
Quand il fut rentré dans la maison, loin de la foule, ses disciples l'interrogèrent sur cette parabole.
18 O da onlara, “Demek siz de anlamıyorsunuz, öyle mi?” dedi. “Dışarıdan insanın içine giren hiçbir şeyin onu kirletemeyeceğini bilmiyor musunuz?
Et il leur dit: Vous aussi, vous êtes donc sans intelligence? Ne comprenez-vous pas que rien de ce qui entre, du dehors, dans l'homme, ne peut le souiller?
19 Dıştan giren, insanın yüreğine değil, midesine gider, oradan da helaya atılır.” İsa bu sözlerle, bütün yiyeceklerin temiz olduğunu bildirmiş oluyordu.
En effet, cela n'entre pas dans son cœur, mais passe dans le ventre et est rejeté dans quelque lieu secret: ainsi sont purifiés tous les aliments.
20 İsa şöyle devam etti: “İnsanı kirleten, insanın içinden çıkandır.
Il disait donc: Ce qui sort de l'homme, voilà ce qui souille l'homme!
21 Çünkü kötü düşünceler, fuhuş, hırsızlık, cinayet, zina, açgözlülük, kötülük, hile, sefahat, kıskançlık, iftira, kibir ve akılsızlık içten, insanın yüreğinden kaynaklanır.
Car, c'est du dedans, c'est du cœur des hommes que sortent les mauvaises pensées, les impudicités,
les vols, les meurtres, les adultères, la cupidité, les méchancetés, la fraude, la débauche, le regard envieux, la calomnie, l'orgueil, le dérèglement de l'esprit.
23 Bu kötülüklerin hepsi içten kaynaklanır ve insanı kirletir.”
Toutes ces mauvaises passions sortent du dedans et, souillent l'homme.
24 İsa oradan ayrılarak Sur bölgesine gitti. Burada bir eve girdi. Kimsenin bunu bilmesini istemiyordu, ama gizlenemedi.
Puis Jésus partit de là, et il s'en alla vers les frontières de Tyr et de Sidon. Étant entré dans une maison, il ne voulait pas que personne le sût; mais il ne put rester caché.
25 Küçük kızı kötü ruha tutulmuş bir kadın, İsa'yla ilgili haberi duyar duymaz geldi, ayaklarına kapandı.
En effet, une femme, dont la fille était possédée d'un esprit impur, ayant entendu parler de lui, entra aussitôt et, se jeta à ses pieds.
26 Yahudi olmayan bu kadın Suriye-Fenike ırkındandı. Kızından cini kovması için İsa'ya rica etti.
Cette femme était grecque, syro-phénicienne de nation. Et elle le suppliait de chasser le démon hors de sa fille.
27 İsa ona, “Bırak, önce çocuklar doysunlar” dedi. “Çocukların ekmeğini alıp köpeklere atmak doğru değildir.”
Jésus lui dit: Laisse d'abord les enfants se rassasier; car il ne convient pas de prendre le pain des enfants pour le jeter aux petits chiens.
28 Kadın buna karşılık, “Haklısın, Rab” dedi. “Ama köpekler de sofranın altında çocukların ekmek kırıntılarını yer.”
Mais elle répondit et lui dit: Assurément, Seigneur; pourtant les petits chiens mangent, sous la table, quelques miettes des enfants.
29 İsa ona, “Bu sözden ötürü cin kızından çıktı, gidebilirsin” dedi.
Alors il lui dit: A cause de cette parole, va, le démon est sorti de ta fille!
30 Kadın evine gittiğinde çocuğunu cinden kurtulmuş, yatakta yatar buldu.
Et quand elle fut de retour dans sa maison, elle trouva l'enfant couchée sur le lit, et le démon chassé.
31 Sur bölgesinden ayrılan İsa, Sayda yoluyla Dekapolis bölgesinin ortasından geçerek tekrar Celile Gölü'ne geldi.
Jésus, ayant quitté les frontières de Tyr, revint par Sidon vers la mer de Galilée, en traversant le territoire de la Décapole.
32 O'na sağır ve dili tutuk bir adam getirdiler, elini üzerine koyması için yalvardılar.
On lui amena un sourd, qui parlait difficilement; et on le pria de poser la main sur lui.
33 İsa adamı kalabalıktan ayırıp bir yana çekti. Parmaklarını adamın kulaklarına soktu, tükürüp onun diline dokundu.
L'ayant emmené à l'écart, loin de la foule, Jésus lui mit les doigts dans les oreilles, et, avec sa salive, il lui toucha la langue.
34 Sonra göğe bakarak içini çekti ve adama, “Effata”, yani “Açıl!” dedi.
Puis, levant les yeux au ciel, il soupira et lui dit: Ephphatah! c'est-à-dire: Ouvre toi!
35 Adamın kulakları hemen açıldı, dili çözüldü ve düzgün bir şekilde konuşmaya başladı.
Alors les oreilles du sourd furent ouvertes; sa langue fut aussitôt déliée, et il parlait distinctement.
36 İsa orada bulunanları, bunu kimseye söylememeleri için uyardı. Ama onları ne kadar uyardıysa, onlar da haberi o kadar yaydılar.
Jésus leur défendit de le dire à personne; mais plus il le leur défendait, plus ils en parlaient.
37 Halk büyük bir hayret içinde kalmıştı. “Yaptığı her şey iyi. Sağırların kulaklarını açıyor, dilsizleri konuşturuyor!” diyorlardı.
Et ils étaient dans le plus grand étonnement et disaient: Il a bien fait toutes choses: il fait entendre les sourds et, parler les muets!
