Markos 7
1 Yeruşalim'den gelen Ferisiler ve bazı din bilginleri, İsa'nın çevresinde toplandılar.
Les pharisiens et quelques scribes venus de Jérusalem s'assemblèrent près de Jésus:
2 O'nun öğrencilerinden bazılarının murdar, yani yıkanmamış ellerle yemek yediklerini gördüler.
ils avaient vu quelques-uns de ses disciples prendre leurs repas avec des mains souillées, c’est-à-dire, qui n'avaient pas été lavées.
3 Ferisiler, hatta bütün Yahudiler, atalarının töresi uyarınca ellerini iyice yıkamadan yemek yemezler.
En effet, les pharisiens et tous les juifs ne mangent pas, sans s'être soigneusement lavé les mains, observant strictement en cela la tradition des anciens.
4 Çarşıdan dönünce de, yıkanmadan yemek yemezler. Ayrıca kâse, testi ve bakır kapların yıkanmasıyla ilgili başka birçok töreye de uyarlar.
Ils ne mangent point au retour du marché, sans s'être plongés dans l’eau; et ils pratiquent encore beaucoup d'autres observances traditionnelles: le lavage des coupes, des brocs, des ustensiles d'airain et des lits.
5 Ferisiler ve din bilginleri İsa'ya, “Öğrencilerin neden atalarımızın töresine uymuyorlar, niçin murdar ellerle yemek yiyorlar?” diye sordular.
Les pharisiens donc et les scribes firent à Jésus cette question: «Pourquoi tes disciples ne se conforment-ils pas à la tradition des anciens, mais prennent-ils leurs repas avec des mains souillées?»
6 İsa onları şöyle yanıtladı: “Yeşaya'nın siz ikiyüzlülerle ilgili peygamberlik sözü ne kadar yerindedir! Yazmış olduğu gibi, ‘Bu halk, dudaklarıyla beni sayar, Ama yürekleri benden uzak.
Il leur répondit: «Ésaïe a bien prophétisé sur votre compte, hypocrites que vous êtes, ainsi qu'il est écrit: «Ce peuple m'honore des lèvres mais son coeur est fort éloigné de moi.
7 Bana boşuna taparlar. Çünkü öğrettikleri, sadece insan buyruklarıdır.’
C’est vainement qu'il m'honore en donnant des préceptes qui ne sont que des commandements d'hommes.»
8 Siz Tanrı buyruğunu bir yana bırakmış, insan töresine uyuyorsunuz.”
Vous abandonnez le commandement de Dieu, pour vous attacher à la tradition des hommes, au lavage des brocs et des coupes, et vous faites beaucoup d'autres choses semblables et toutes pareilles.»
9 İsa onlara ayrıca şunu söyledi: “Kendi törenizi sürdürmek için Tanrı buyruğunu bir kenara itmeyi ne de güzel beceriyorsunuz!
Et il ajouta: «Vous vous entendez merveilleusement à mettre à néant le commandement de Dieu pour garder votre tradition.
10 Musa, ‘Annene babana saygı göstereceksin’ ve, ‘Annesine ya da babasına söven kesinlikle öldürülecektir’ diye buyurmuştu.
Par exemple. Moïse a dit: «Honore ton père et ta mère, » et: «Que celui qui maudit père ou mère soit mis et mort; »
11 Ama siz, ‘Eğer bir adam annesine ya da babasına, benden alacağın bütün yardım kurbandır, yani Tanrı'ya adanmıştır derse, artık annesi ya da babası için bir şey yapmasına izin yok’ diyorsunuz.
mais vous, vous dites: «Si un homme dit à son père ou à sa mère, «ce dont je pourrais vous assister est Corban (c’est-à-dire, un don consacré), »
eh bien! vous ne le laissez plus rien faire pour son père ni pour sa mère,
13 Böylece kuşaktan kuşağa aktardığınız törelerle Tanrı'nın sözünü geçersiz kılıyorsunuz. Buna benzer daha birçok şey yapıyorsunuz.”
annulant ainsi le commandement de Dieu par la tradition que vous enseignez. Et vous faites beaucoup de choses semblables et toutes pareilles.»
14 İsa, halkı yine yanına çağırıp onlara, “Hepiniz beni dinleyin ve şunu belleyin” dedi.
Puis, ayant rappelé le peuple, il lui dit: «Écoutez-moi tous, et comprenez:
15 “İnsanın dışında olup içine giren hiçbir şey onu kirletemez. İnsanı kirleten, insanın içinden çıkandır.”
Rien de ce qui est hors de l'homme et qui entre dans l'homme, ne peut le souiller; mais ce qui sort de l'homme, voilà ce qui le souille.»
[Si quelqu’un a des oreilles pour entendre, qu’il entende!]
17 İsa kalabalığı bırakıp eve girince, öğrencileri O'na bu benzetmenin anlamını sordular.
Lorsqu'il fut rentré chez lui, et qu'il se trouva loin de la foule, ses disciples lui demandèrent le sens de cette sentence,
18 O da onlara, “Demek siz de anlamıyorsunuz, öyle mi?” dedi. “Dışarıdan insanın içine giren hiçbir şeyin onu kirletemeyeceğini bilmiyor musunuz?
et il leur dit: «Vous aussi, vous êtes donc sans intelligence? Vous ne comprenez pas que tout ce qui de dehors entre dans l'homme ne peut le souiller,
19 Dıştan giren, insanın yüreğine değil, midesine gider, oradan da helaya atılır.” İsa bu sözlerle, bütün yiyeceklerin temiz olduğunu bildirmiş oluyordu.
parce que cela n'entre pas dans son coeur, mais dans son ventre, et s'en va aux lieux qui purifient tous les aliments.»
20 İsa şöyle devam etti: “İnsanı kirleten, insanın içinden çıkandır.
Et il ajouta: «Ce qui sort de l'homme, voilà ce qui souille l'homme;
21 Çünkü kötü düşünceler, fuhuş, hırsızlık, cinayet, zina, açgözlülük, kötülük, hile, sefahat, kıskançlık, iftira, kibir ve akılsızlık içten, insanın yüreğinden kaynaklanır.
car c'est du dedans, du coeur des hommes, que sortent les mauvaises pensées, le libertinage,
les vols, les meurtres, les adultères, la rapacité, la malhonnêteté, la fourberie, le dérèglement, le regard envieux, la calomnie, l'orgueil, la déraison:
23 Bu kötülüklerin hepsi içten kaynaklanır ve insanı kirletir.”
toutes ces mauvaises choses-là sortent de dedans, et souillent l'homme.»
24 İsa oradan ayrılarak Sur bölgesine gitti. Burada bir eve girdi. Kimsenin bunu bilmesini istemiyordu, ama gizlenemedi.
Jésus, étant parti de là, se rendit aux confins de Tyr. Il entra dans une maison et aurait voulu qu'on ne le sût point, mais il ne put rester ignoré.
25 Küçük kızı kötü ruha tutulmuş bir kadın, İsa'yla ilgili haberi duyar duymaz geldi, ayaklarına kapandı.
Une femme, dont la fille était possédée d'un esprit impur, eut à peine entendu parler de lui, qu'elle vint se jeter à ses pieds.
26 Yahudi olmayan bu kadın Suriye-Fenike ırkındandı. Kızından cini kovması için İsa'ya rica etti.
Cette femme était grecque, syro-phénicienne d'origine, et elle le pria de délivrer sa fille du démon.
27 İsa ona, “Bırak, önce çocuklar doysunlar” dedi. “Çocukların ekmeğini alıp köpeklere atmak doğru değildir.”
Jésus lui dit: «Laisse d'abord les enfants se rassasier; car il n'est pas bien de prendre le pain des enfants pour le jeter aux petits chiens.»
28 Kadın buna karşılık, “Haklısın, Rab” dedi. “Ama köpekler de sofranın altında çocukların ekmek kırıntılarını yer.”
Elle lui repartit: «Sans doute, Seigneur, puisque les petits chiens mangent, sous la table, les miettes des petits enfants.» —
29 İsa ona, “Bu sözden ötürü cin kızından çıktı, gidebilirsin” dedi.
«A cause de cette parole, lui dit Jésus, va, le démon est sorti de ta fille.»
30 Kadın evine gittiğinde çocuğunu cinden kurtulmuş, yatakta yatar buldu.
A son retour chez elle, cette femme trouva l'enfant couchée sur le lit, et le démon parti.
31 Sur bölgesinden ayrılan İsa, Sayda yoluyla Dekapolis bölgesinin ortasından geçerek tekrar Celile Gölü'ne geldi.
Ayant quitté les confins de Tyr, il revint par Sidon vers la mer de Galilée, en traversant le pays de la Décapole.
32 O'na sağır ve dili tutuk bir adam getirdiler, elini üzerine koyması için yalvardılar.
On lui amena un sourd-muet, et on le pria de lui imposer les mains.
33 İsa adamı kalabalıktan ayırıp bir yana çekti. Parmaklarını adamın kulaklarına soktu, tükürüp onun diline dokundu.
Jésus, l'ayant emmené loin de la foule, à l'écart, lui mit les doigts dans les oreilles, et de la salive sur la langue,
34 Sonra göğe bakarak içini çekti ve adama, “Effata”, yani “Açıl!” dedi.
puis, levant les yeux au ciel, il soupira, et lui dit: «Ephphata, » c’est-à-dire, ouvre-toi.
35 Adamın kulakları hemen açıldı, dili çözüldü ve düzgün bir şekilde konuşmaya başladı.
Et les oreilles de cet homme s'ouvrirent, sa langue se délia, et il parla distinctement.
36 İsa orada bulunanları, bunu kimseye söylememeleri için uyardı. Ama onları ne kadar uyardıysa, onlar da haberi o kadar yaydılar.
Jésus recommanda à ceux qui avaient vu cette guérison de n'en parler à personne, mais plus il le leur recommandait, plus ils la publiaient.
37 Halk büyük bir hayret içinde kalmıştı. “Yaptığı her şey iyi. Sağırların kulaklarını açıyor, dilsizleri konuşturuyor!” diyorlardı.
Ils étaient frappés d'étonnement au delà de toute idée, et disaient: «C'est merveilleux, tout ce qu'il a fait! Il fait entendre les sourds et parler les muets.»
