Markos 5
1 Gölün karşı yakasına, Gerasalılar'ın memleketine vardılar.
Ayant passé la mer, ils arrivèrent au pays des Géraséniens.
2 İsa tekneden iner inmez, kötü ruha tutulmuş bir adam mezarlık mağaralardan çıkıp O'nu karşıladı.
Et comme Jésus sortait de la barque, tout à coup vint à lui, du milieu des sépulcres, un homme possédé d’un esprit impur.
3 Mezarların içinde yaşayan bu adamı artık kimse zincirle bile bağlı tutamıyordu.
Il avait sa demeure dans les sépulcres; et nul ne pouvait plus le tenir attaché, même avec une chaîne.
4 Birçok kez zincir ve kösteklerle bağlandığı halde, zincirleri koparmış, köstekleri parçalamıştı. Hiç kimse onunla başa çıkamıyordu.
Car on l’avait souvent chargé de liens aux pieds et de chaînes, et il avait brisé les chaînes et rompu ses liens, de sorte que personne ne pouvait en être maître.
5 Gece gündüz mezarlarda, dağlarda bağırıp duruyor, kendini taşlarla yaralıyordu.
Sans cesse, le jour et la nuit, il errait au milieu des sépulcres et sur les montagnes, criant et se meurtrissant avec des pierres.
6 Uzaktan İsa'yı görünce koşup geldi, O'nun önünde yere kapandı.
Ayant aperçu Jésus de loin, il accourut, se prosterna devant lui,
7 Yüksek sesle haykırarak, “Ey İsa, yüce Tanrı'nın Oğlu, benden ne istiyorsun? Tanrı hakkı için sana yalvarırım, bana işkence etme!” dedi.
et, ayant poussé un cri, il dit d’une voix forte: « Qu’as-tu à faire avec moi, Jésus, fils du Dieu très haut? Je t’adjure au nom de Dieu, ne me tourmente pas. »
8 Çünkü İsa, “Ey kötü ruh, adamın içinden çık!” demişti.
Car Jésus lui disait: « Esprit impur, sors de cet homme. »
9 Sonra İsa adama, “Adın ne?” diye sordu. “Adım Tümen. Çünkü sayımız çok” dedi.
Et il lui demanda: « Quel est ton nom? » Et il lui dit: « Mon nom est Légion, car nous sommes nombreux. »
10 Ruhları o bölgeden çıkarmaması için İsa'ya yalvarıp yakardı.
Et il le priait instamment de ne pas les envoyer hors de ce pays.
11 Orada, dağın yamacında otlayan büyük bir domuz sürüsü vardı.
Or, il y avait là, le long de la montagne, un grand troupeau de porcs qui paissaient.
12 Kötü ruhlar İsa'ya, “Bizi şu domuzlara gönder, onlara girelim” diye yalvardılar.
Et les démons suppliaient Jésus, disant: « Envoies-nous dans ces pourceaux, afin que nous y entrions. »
13 İsa'nın izin vermesi üzerine kötü ruhlar adamdan çıkıp domuzların içine girdiler. Yaklaşık iki bin domuzdan oluşan sürü, dik yamaçtan aşağı koşuşarak göle atlayıp boğuldu.
Il le leur permit aussitôt, et les esprits impurs, sortant du possédé, entrèrent dans les pourceaux, et le troupeau, qui était d’environ deux mille, se précipita des pentes escarpées dans la mer et s’y noya.
14 Domuzları güdenler kaçıp kentte ve köylerde olayın haberini yaydılar. Halk olup biteni görmeye çıktı.
Ceux qui les gardaient s’enfuirent, et répandirent la nouvelle dans la ville et dans les campagnes. Les gens allèrent voir ce qui était arrivé;
15 İsa'nın yanına geldiklerinde, önceleri bir tümen cine tutulan adamı giyinmiş, aklı başına gelmiş, oturmuş görünce korktular.
ils vinrent à Jésus, et virent le démoniaque, celui qui avait eu la légion, assis, vêtu, et sain d’esprit, et ils furent saisis de frayeur.
16 Olayı görenler, cinli adama olanları ve domuzların başına gelenleri halka anlattılar.
Et ceux qui en avaient été témoins leur ayant raconté ce qui était arrivé au possédé et aux pourceaux,
17 Bunun üzerine halk, bölgelerinden ayrılması için İsa'ya yalvarmaya başladı.
ils se mirent à prier Jésus de s’éloigner de leurs frontières.
18 İsa tekneye binerken, önceleri cinli olan adam O'na, “Seninle geleyim” diye yalvardı.
Comme Jésus montait dans la barque, celui qui avait été possédé lui demanda la permission de le suivre.
19 Ama İsa adama izin vermedi. Ona, “Evine, yakınlarının yanına dön” dedi. “Rab'bin senin için neler yaptığını, sana nasıl merhamet ettiğini onlara anlat.”
Jésus ne le lui permit pas, mais il lui dit: « Va dans ta maison, auprès des tiens, et raconte-leur tout ce que le Seigneur a fait pour toi, et comment il a eu pitié de toi. »
20 Adam da gitti, İsa'nın kendisi için neler yaptığını Dekapolis'te duyurmaya başladı. Anlattıklarına herkes şaşıp kalıyordu.
Il s’en alla, et se mit à publier dans la Décapole tout ce que Jésus avait fait pour lui: et tous étaient dans l’admiration.
21 İsa tekneyle karşı yakaya dönünce, çevresinde büyük bir kalabalık toplandı. Kendisi gölün kıyısında duruyordu.
Jésus ayant de nouveau traversé la mer dans la barque, comme il était près du rivage, une grande foule s’assembla autour de lui.
22 Bu sırada havra yöneticilerinden Yair adında biri geldi. İsa'yı görünce ayaklarına kapandı, “Küçük kızım can çekişiyor. Gelip ellerini onun üzerine koy da kurtulsun, yaşasın!” diye yalvardı.
Alors vint un des chefs de la synagogue, nommé Jaïre, qui en le voyant, se jeta à ses pieds,
et le pria avec instance, disant: « Ma fille est à l’extrémité; viens, impose ta main sur elle, afin qu’elle soit guérie et qu’elle vive. »
24 İsa adamla birlikte gitti. Büyük bir kalabalık da ardından gidiyor, O'nu sıkıştırıyordu.
Et il s’en alla avec lui, et une grande multitude le suivait et le pressait.
25 Orada, on iki yıldır kanaması olan bir kadın vardı.
Or il y avait une femme affligée d’un flux de sang depuis douze années;
26 Birçok hekimin elinden çok çekmiş, varını yoğunu harcamış, ama iyileşeceğine daha da kötüleşmişti.
elle avait beaucoup souffert de plusieurs médecins, et dépensé tout son bien, et loin d’avoir éprouvé quelque soulagement, elle avait vu son mal empirer.
27 Kadın, İsa hakkında anlatılanları duymuştu. Bu nedenle, kalabalıkta O'nun arkasından gelip giysisine dokundu.
Ayant entendu parler de Jésus, elle vint dans la foule et toucha par derrière son manteau.
28 İçinden, “Giysilerine bile dokunsam kurtulurum” diyordu.
Car elle disait: « Si je touche seulement ses vêtements, je serai guérie. »
29 O anda kanaması kesiliverdi. Kadın, bedeninin derinliğinde acıdan kurtulduğunu hissetti.
Aussitôt le flux de sang s’arrêta et elle sentit en son corps qu’elle était guérie de son infirmité.
30 İsa ise, kendisinden bir gücün akıp gittiğini hemen anladı. Kalabalığın ortasında dönüp, “Giysilerime kim dokundu?” diye sordu.
Au même moment, Jésus connut en lui-même qu’une force était sortie de lui, et, se retournant au milieu de la foule, il dit: « Qui a touché mes vêtements? »
31 Öğrencileri O'na, “Seni sıkıştıran kalabalığı görüyorsun! Nasıl oluyor da, ‘Bana kim dokundu’ diye soruyorsun?” dediler.
Ses disciples lui dirent: « Tu vois la foule qui te presse de tous côtés, et tu demandes: Qui m’a touché? »
32 İsa kendisine dokunanı görmek için çevresine bakındı.
Et il regardait autour de lui pour voir celle qui l’avait touché.
33 Kadın da kendisindeki değişikliği biliyordu. Korkuyla titreyerek geldi, İsa'nın ayaklarına kapandı ve O'na bütün gerçeği anlattı.
Cette femme, tremblante de crainte, sachant ce qui s’était passé en elle, vint se jeter à ses pieds, et lui dit toute la vérité.
34 İsa ona, “Kızım” dedi, “İmanın seni kurtardı. Esenlikle git. Acıların son bulsun.”
Jésus lui dit: « Ma fille, ta foi t’a sauvée; va en paix, et sois guérie de ton infirmité. »
35 İsa daha konuşurken, havra yöneticisinin evinden adamlar geldi. Yöneticiye, “Kızın öldü” dediler. “Öğretmeni neden hâlâ rahatsız ediyorsun?”
Il parlait encore, lorsqu’on vint de la maison du chef de synagogue lui dire: « Ta fille est morte, pourquoi fatiguer davantage le Maître? »
36 İsa bu sözlere aldırmadan havra yöneticisine, “Korkma, yalnız iman et!” dedi.
Mais Jésus entendant la parole qui venait d’être proférée, dit au chef de synagogue: « Ne crains rien, crois seulement. »
37 İsa, Petrus, Yakup ve Yakup'un kardeşi Yuhanna'dan başka hiç kimsenin kendisiyle birlikte gitmesine izin vermedi.
Et il ne permit à personne de l’accompagner, si ce n’est à Pierre, à Jacques et à Jean, frère de Jacques.
38 Havra yöneticisinin evine vardıklarında İsa, acı acı ağlayıp feryat eden gürültülü bir kalabalıkla karşılaştı.
On arrive à la maison du chef de synagogue, et là il voit une troupe confuse de gens qui pleurent et poussent de grands cris.
39 İçeri girerek onlara, “Niye gürültü edip ağlıyorsunuz?” dedi. “Çocuk ölmedi, uyuyor.”
Il entre et leur dit: « Pourquoi tout ce bruit et ces pleurs? L’enfant n’est pas morte, mais elle dort. »
40 Onlar ise kendisiyle alay ettiler. Ama İsa hepsini dışarı çıkardıktan sonra çocuğun annesini babasını ve kendisiyle birlikte olanları alıp çocuğun bulunduğu odaya girdi.
Et ils se moquaient de lui. Mais lui, les ayant tous fait sortir, prit avec lui le père et la mère de l’enfant, et les disciples qui l’accompagnaient, et entra dans le lieu où l’enfant était couchée.
41 Çocuğun elini tutarak ona, “Talita kumi!” dedi. Bu söz, “Kızım, sana söylüyorum, kalk” demektir.
Et lui prenant la main, il lui dit: « Talitha qoumi, » c’est-à-dire: « Jeune fille, lève-toi, je te le dis. »
42 On iki yaşında olan kız hemen ayağa kalktı, yürümeye başladı. Oradakileri derin bir şaşkınlık aldı.
Aussitôt la jeune fille se leva et se mit à marcher, car elle avait douze ans; et ils furent frappés de stupeur.
43 İsa, “Bunu kimse bilmesin” diyerek onları sıkı sıkıya uyardı ve kıza yemek verilmesini buyurdu.
Et Jésus leur défendit fortement d’en rien faire savoir à personne; puis il dit de donner à manger à la jeune fille.
