Markos 3
1 İsa yine havraya girdi. Orada eli sakat bir adam vardı.
He entered again into the synagogue, and there was a man there whose hand was withered.
2 Bazıları İsa'yı suçlamak amacıyla, Şabat Günü hastayı iyileştirecek mi diye O'nu gözlüyorlardı.
They watched him, whether he would heal him on the Sabbath day, that they might accuse him.
3 İsa, eli sakat adama, “Kalk, öne çık!” dedi.
He said to the man whose hand was withered, “Stand up.”
4 Sonra havradakilere, “Kutsal Yasa'ya göre Şabat Günü iyilik yapmak mı doğru, kötülük yapmak mı? Can kurtarmak mı doğru, can almak mı?” diye sordu. Onlardan ses çıkmadı.
He said to them, “Is it lawful on the Sabbath day to do good or to do harm? To save a life or to kill?” But they were silent.
5 İsa, çevresindekilere öfkeyle baktı. Yüreklerinin duygusuzluğu O'nu kederlendirmişti. Adama, “Elini uzat!” dedi. Adam elini uzattı, eli yine sapasağlam oluverdi.
When he had looked around at them with anger, being grieved at the hardening of their hearts, he said to the man, “Stretch out your hand.” He stretched it out, and his hand was restored as healthy as the other.
6 Bunun üzerine Ferisiler dışarı çıktılar, İsa'yı yok etmek için Hirodes yanlılarıyla hemen görüşmeye başladılar.
The Pharisees went out, and immediately conspired with the Herodians against him, how they might destroy him.
7 İsa, öğrencileriyle birlikte göl kıyısına çekildi. Celile'den büyük bir kalabalık O'nun ardından geldi. Ayrıca, bütün yaptıklarını duyan büyük kalabalıklar Yahudiye'den, Yeruşalim'den, İdumeya'dan, Şeria Irmağı'nın karşı yakasından, Sur ve Sayda bölgelerinden kendisine akın etti.
Jesus withdrew to the sea with his disciples; and a great multitude followed him from Galilee, from Judea,
from Jerusalem, from Idumaea, beyond the Jordan, and those from around Tyre and Sidon. A great multitude, hearing what great things he did, came to him.
9 İsa, kalabalığın arasında sıkışıp kalmamak için öğrencilerine bir kayık hazır bulundurmalarını söyledi.
He spoke to his disciples that a little boat should stay near him because of the crowd, so that they wouldn’t press on him.
10 Birçoklarını iyileştirmiş olduğundan, çeşitli hastalıklara yakalananlar O'na dokunmak için üzerine üşüşüyordu.
For he had healed many, so that as many as had diseases pressed on him that they might touch him.
11 Kötü ruhlar O'nu görünce ayaklarına kapanıyor, “Sen Tanrı'nın Oğlu'sun!” diye bağırıyorlardı.
The unclean spirits, whenever they saw him, fell down before him and cried, “You are the Son of God!”
12 Ama İsa, kim olduğunu açıklamamaları için onları sıkı sıkıya uyardı.
He sternly warned them that they should not make him known.
13 İsa, dağa çıkarak istediği kişileri yanına çağırdı. Onlar da yanına gittiler.
He went up into the mountain and called to himself those whom he wanted, and they went to him.
14 İsa bunlardan on iki kişiyi yanında bulundurmak, Tanrı sözünü duyurmaya göndermek ve cinleri kovmaya yetkili kılmak üzere seçti. Seçtiği bu on iki kişi şunlardır: Petrus adını verdiği Simun, Beni-Regeş, yani Gökgürültüsü Oğulları adını verdiği Zebedi'nin oğulları Yakup ve Yuhanna, Andreas, Filipus, Bartalmay, Matta, Tomas, Alfay oğlu Yakup, Taday, Yurtsever Simun ve İsa'ya ihanet eden Yahuda İskariot.
He appointed twelve, that they might be with him, and that he might send them out to preach
and to have authority to heal sicknesses and to cast out demons:
Simon (to whom he gave the name Peter);
James the son of Zebedee; and John, the brother of James, (whom he called Boanerges, which means, Sons of Thunder);
Andrew; Philip; Bartholomew; Matthew; Thomas; James, the son of Alphaeus; Thaddaeus; Simon the Zealot;
and Judas Iscariot, who also betrayed him. Then he came into a house.
20 İsa bundan sonra eve gitti. Yine öyle büyük bir kalabalık toplandı ki, İsa'yla öğrencileri yemek bile yiyemediler.
The multitude came together again, so that they could not so much as eat bread.
21 Yakınları bunu duyunca, “Aklını kaçırmış” diyerek O'nu almaya geldiler.
When his friends heard it, they went out to seize him; for they said, “He is insane.”
22 Yeruşalim'den gelen din bilginleri ise, “Baalzevul O'nun içine girmiş” ve “Cinleri, cinlerin önderinin gücüyle kovuyor” diyorlardı.
The scribes who came down from Jerusalem said, “He has Beelzebul,” and, “By the prince of the demons he casts out the demons.”
23 Bunun üzerine İsa din bilginlerini yanına çağırıp onlara benzetmelerle seslendi. “Şeytan, Şeytan'ı nasıl kovabilir?” dedi.
He summoned them and said to them in parables, “How can Satan cast out Satan?
24 “Bir ülke kendi içinde bölünmüşse, ayakta kalamaz.
If a kingdom is divided against itself, that kingdom cannot stand.
25 Bir ev kendi içinde bölünmüşse, ayakta kalamaz.
If a house is divided against itself, that house cannot stand.
26 Şeytan da kendine karşı gelip kendi içinde bölünmüşse, artık ayakta kalamaz; sonu gelmiş demektir.
If Satan has risen up against himself, and is divided, he can’t stand, but has an end.
27 Hiç kimse güçlü adamın evine girip malını çalamaz. Ancak onu bağladıktan sonra evini soyabilir.
But no one can enter into the house of the strong man to plunder unless he first binds the strong man; then he will plunder his house.
28 Size doğrusunu söyleyeyim, insanların işlediği her günah, ettiği her küfür bağışlanacak,
“Most certainly I tell you, all sins of the descendants of man will be forgiven, including their blasphemies with which they may blaspheme;
30 İsa bu sözleri, “O'nda kötü ruh var” dedikleri için söyledi.
—because they said, “He has an unclean spirit.”
31 Daha sonra İsa'nın annesiyle kardeşleri geldi. Dışarıda durdular, haber gönderip O'nu çağırdılar.
His mother and his brothers came, and standing outside, they sent to him, calling him.
32 İsa'nın çevresinde oturan kalabalıktan bazıları, “Bak” dediler, “Annenle kardeşlerin dışarıda, seni istiyorlar.”
A multitude was sitting around him, and they told him, “Behold, your mother, your brothers, and your sisters are outside looking for you.”
33 İsa buna karşılık onlara, “Kimdir annem ve kardeşlerim?” dedi.
He answered them, “Who are my mother and my brothers?”
34 Sonra çevresinde oturanlara bakıp şöyle dedi: “İşte annem, işte kardeşlerim!
Looking around at those who sat around him, he said, “Behold, my mother and my brothers!
35 Tanrı'nın isteğini kim yerine getirirse, kardeşim, kızkardeşim ve annem odur.”
For whoever does the will of God is my brother, my sister, and mother.”
