Luka 20
1 O günlerden birinde, İsa tapınakta halka öğretip Müjde'yi duyururken, başkâhinler ve din bilginleri, ileri gelenlerle birlikte çıkageldiler.
AND it was on one of the days, while he taught the people in the temple and evangelized, the chief priests and scribes with the elders rose up against him,
2 O'na, “Söyle bize, bunları hangi yetkiyle yapıyorsun? Bu yetkiyi sana kim verdi?” diye sordular.
and said to him, Tell us by what authority thou doest these, and who is he who gave thee this authority?
3 İsa onlara şu karşılığı verdi: “Ben de size bir soru soracağım. Söyleyin bana, Yahya'nın vaftiz etme yetkisi Tanrı'dan mıydı, insanlardan mı?”
Jeshu answered and said to them, I will also ask of you a word, and tell you me:
the baptism of Juchanon, from heaven was it, or from the sons of men?
5 Bunu aralarında şöyle tartıştılar: “‘Tanrı'dan’ dersek, ‘Ona niçin inanmadınız?’ diyecek.
But they reasoned within themselves, saying, If we shall say, From heaven, he saith to us, Why did you not believe him?
6 Yok eğer ‘İnsanlardan’ dersek, bütün halk bizi taşa tutacak. Çünkü Yahya'nın peygamber olduğuna inanmışlardır.”
But if we shall say, From men, all the people will stone us; for they are persuaded that Juchanon was a prophet.
7 Sonunda, “Nereden olduğunu bilmiyoruz” yanıtını verdiler.
And they said to him, We know not from whence it is.
8 İsa da onlara, “Ben de size bunları hangi yetkiyle yaptığımı söylemeyeceğim” dedi.
Jeshu saith to them, Nor tell I you by what authority I do these.
9 İsa sözüne devam ederek halka şu benzetmeyi anlattı: “Adamın biri bağ dikti, bunu bağcılara kiralayıp uzun süre yolculuğa çıktı.
And he began to speak to the people this parable: A certain man planted a vinery, and let it to husbandmen, and removed for a great time.
10 Mevsimi gelince, bağın ürününden payına düşeni vermeleri için bağcılara bir köle yolladı. Ama bağcılar köleyi dövüp eli boş gönderdiler.
And at the season he sent his servant to the husbandmen that they should give him of the fruit of the vinery. But the husbandmen beat him, and sent him away empty.
11 Bağ sahibi başka bir köle daha yolladı. Bağcılar onu da dövdüler, aşağılayıp eli boş gönderdiler.
And he added and sent another servant; but they beat him also, and maltreated him, and sent him away empty.
12 Adam bir üçüncüsünü yolladı, bağcılar onu da yaralayıp kovdular.
And he added and sent a third; but they also wounded him, and cast him out.
13 “Bağın sahibi, ‘Ne yapacağım?’ dedi. ‘Sevgili oğlumu göndereyim. Belki onu sayarlar.’
The lord of the vinery saith, What shall I do? I will send my son, the beloved; now will they see him and reverence him.
14 “Ama bağcılar onu görünce aralarında şöyle konuştular: ‘Mirasçı budur; onu öldürelim de miras bize kalsın.’
But when the husbandmen saw him, they reasoned among themselves, saying, This is the heir: come, let us kill him, and the inheritance will be ours.
15 Böylece, onu bağdan dışarı atıp öldürdüler. “Bu durumda bağın sahibi onlara ne yapacak?
And they cast him out of the vinery, and killed him. What therefore shall the lord of the vinery do to them?
16 Gelip o bağcıları yok edecek, bağı da başkalarına verecek.” Halk bunu duyunca, “Tanrı korusun!” dedi.
He will come and destroy those husbandmen, and will give the vinery to others. But when they heard, they said, May this not be!
17 İsa gözlerinin içine bakarak şöyle dedi: “Öyleyse Kutsal Yazılar'daki şu sözün anlamı nedir? ‘Yapıcıların reddettiği taş, İşte köşenin baş taşı oldu.’
But he beheld them, and said, And what is that which is written, The stone which the builders rejected is become the head of the corner?
18 O taşın üzerine düşen herkes paramparça olacak, taş da kimin üzerine düşerse onu ezip toz edecek.”
And every one who shall fall upon this stone shall be broken; and every one on whom it shall fall it will scatter him.
19 İsa'nın bu benzetmeyi kendilerine karşı anlattığını farkeden din bilginleriyle başkâhinler O'nu o anda yakalamak istediler, ama halkın tepkisinden korktular.
But the chief priests and Sophree sought to lay hands on him in that very hour; but they feared the people, for they knew that concerning them(selves) he had spoken this parable.
20 İsa'yı dikkatle gözlüyorlardı. O'na, kendilerine dürüst süsü veren muhbirler gönderdiler. O'nu, söyleyeceği bir sözle tuzağa düşürmek ve böylelikle valinin yetki ve yargısına teslim etmek istiyorlardı.
And they sent to him spies, who should resemble just men, that they might take him in discourse, and deliver him to the judgment and to the authority of the governor.
21 Muhbirler O'na, “Öğretmenimiz, senin doğru olanı söyleyip öğrettiğini, insanlar arasında ayrım yapmaksızın Tanrı yolunu dürüstçe öğrettiğini biliyoruz. Sezar'a vergi vermemiz Kutsal Yasa'ya uygun mu, değil mi?” diye sordular.
And they asked him, and said to him, Doctor, we know that thou speakest and teachest rightly, neither dost thou deceive, but with integrity thou teachest the way of Aloha.
Is it lawful for us to give head-silver to Cesar or not?
23 Onların hilesini anlayan İsa, “Bana bir dinar gösterin” dedi. “Üzerindeki resim ve yazı kimin?” “Sezar'ın” dediler.
But he understood their subtilty, and said, Why tempt you me?
Show me a dinara. Of whom upon it is the image and the inscription? But they said, Of Cesar.
25 O da, “Öyleyse Sezar'ın hakkını Sezar'a, Tanrı'nın hakkını Tanrı'ya verin” dedi.
Jeshu saith to them, Give then of Cesar's to Cesar, and of Aloha's unto Aloha.
26 İsa'yı, halkın önünde söylediği sözlerle tuzağa düşüremediler. Verdiği yanıta şaşarak susup kaldılar.
And they could not take hold of his words before the people; and they wondered at his answer, and were silent.
27 Ölümden sonra dirilişi yadsıyan Sadukiler'den bazıları İsa'ya gelip şunu sordular: “Öğretmenimiz, Musa yazılarında bize şöyle buyurmuştur: ‘Eğer bir adamın evli kardeşi çocuksuz ölürse, adam ölenin karısını alıp soyunu sürdürsün.’
BUT some of the Zadukoyee approached, they who say that there is no resurrection;
and they questioned him, and said to him, Doctor, Musha wrote to us that if a man's brother die having a wife who hath not children, his brother shall take his wife, and raise up seed unto his brother.
29 Yedi kardeş vardı. Birincisi kendine bir eş aldı, ama çocuksuz öldü.
But there were seven brethren; and the first took; a wife, and died without children.
30 İkincisi de, üçüncüsü de kadını aldı; böylece kardeşlerin yedisi de çocuk bırakmadan öldü.
And the second took his wife, and he died without children.
And the third also took her; and so also the seven of them: and they died and left no children.
32 Son olarak kadın da öldü.
Died in the end also the woman.
33 Buna göre, diriliş günü kadın bunlardan hangisinin karısı olacak? Çünkü yedisi de onunla evlendi.”
In the resurrection therefore, whose of them shall she be the wife? for the seven of them had taken her.
Jeshu saith to them, The sons of this world take wives, and women become (the wives) of men: (aiōn g165)
35 Ama gelecek çağa ve ölülerin dirilişine erişmeye layık görülenler ne evlenir, ne evlendirilir. (aiōn g165)
but they who of that world are worthy, and of the resurrection which is from among the dead, take not wives, neither do women become (the wives) of men. (aiōn g165)
36 Bir daha ölmeleri de söz konusu değildir. Çünkü meleklere benzerler ve dirilişin çocukları olarak Tanrı'nın çocuklarıdırlar.
Neither again can they die, for they are as the angels; and the children are they of Aloha, because they have become the children of the resurrection.
37 Musa bile alevlenen çalıyla ilgili bölümde Rab için, ‘İbrahim'in Tanrısı, İshak'ın Tanrısı ve Yakup'un Tanrısı’ deyimini kullanarak ölülerin dirileceğine işaret etmişti.
But that the dead arise, Musha also showeth; for he commemorateth at the bush, while he saith, The Lord the God of Abraham, and the God of Ishok, and the God of Jakub.
38 Tanrı ölülerin değil, dirilerin Tanrısı'dır. Çünkü O'na göre bütün insanlar diridir.”
But he was not the God of the dead, but of the living: for they all live unto him.
39 Artık O'na başka soru sormaya cesaret edemeyen din bilginlerinden bazıları, “Öğretmenimiz, güzel konuştun” dediler.
And some of the Sophree answered and said to him, Doctor, thou hast well said.
And they dared not question him again of any thing.
41 İsa onlara şöyle dedi: “Nasıl oluyor da, ‘Mesih Davut'un Oğlu'dur’ diyorlar?
AND he said to them, How say the Sophree concerning the Meshicha, that he is the Son of David?
42 Çünkü Davut'un kendisi Mezmurlar Kitabı'nda şöyle diyor: ‘Rab Rabbim'e dedi ki, Ben düşmanlarını Ayaklarının altına serinceye dek Sağımda otur.’
And David himself saith in the book of Psalms, The Lord said unto my Lord, Sit thou at my right hand,
until I put thine adversaries beneath thy feet.
44 Davut O'ndan ‘Rab’ diye söz ettiğine göre, O nasıl Davut'un Oğlu olur?”
If David therefore calleth him Lord, how is he his son?
45 Bütün halk dinlerken İsa öğrencilerine şöyle dedi: “Uzun kaftanlar içinde dolaşmaktan hoşlanan, meydanlarda selamlanmaya, havralarda en seçkin yerlere, şölenlerde başköşelere kurulmaya bayılan din bilginlerinden sakının.
And while all the people heard, he said to his disciples,
Beware of the Sophree, who will to walk in stoles, and love the shaloma in public places, and the chief seats in the synagogues, and the chief reclining-places at evening feasts;
47 Dul kadınların malını mülkünü sömüren, gösteriş için uzun uzun dua eden bu kişilerin cezası daha ağır olacaktır.”
who devour the houses of widows, and for the occasion prolong their prayers: these shall receive the greater judgment.
