Luka 15
1 Bütün vergi görevlileriyle günahkârlar İsa'yı dinlemek için O'na akın ediyordu.
Tous les publicains et les gens de mauvaise vie se tenaient auprès de Jésus pour l'entendre.
2 Ferisiler'le din bilginleri ise, “Bu adam günahkârları kabul ediyor, onlarla birlikte yemek yiyor” diye söyleniyorlardı.
Les pharisiens et les scribes en murmuraient, disant: «Cet homme accueille les pécheurs et mange avec eux.»
3 Bunun üzerine İsa onlara şu benzetmeyi anlattı: “Sizlerden birinin yüz koyunu olsa ve bunlardan bir tanesini kaybetse, doksan dokuzu bozkırda bırakarak kaybolanı bulana dek onun ardına düşmez mi?
Mais il leur adressa cette parabole:
«Quel est l'homme parmi vous qui, ayant cent brebis, s'il en perd une, ne laisse les quatre-vingt-dix-neuf autres au désert, et n'aille après celle qui est perdue, jusqu’à ce qu'il l'ait retrouvée?
5 Onu bulunca da sevinç içinde omuzlarına alır, evine döner; arkadaşlarını, komşularını çağırıp onlara, ‘Benimle birlikte sevinin, kaybolan koyunumu buldum!’ der.
Puis, quand il l'a retrouvée, il la met tout joyeux sur ses épaules,
et en rentrant chez lui il appelle ses amis. et ses voisins, et leur dit: «Félicitez-moi de ce que j'ai retrouvé ma brebis qui était perdue.»
7 Size şunu söyleyeyim, aynı şekilde gökte, tövbe eden tek bir günahkâr için, tövbeyi gereksinmeyen doksan dokuz doğru kişi için duyulandan daha büyük sevinç duyulacaktır.”
Je vous dis qu'il y aura de même plus de joie dans le ciel pour un seul pécheur qui se repent, que pour quatre-vingt-dix-neuf justes qui n'ont pas besoin de se repentir.
8 “Ya da on gümüş parası olan bir kadın bunlardan bir tanesini kaybetse, kandil yakıp evi süpürerek parayı bulana dek her tarafı dikkatle aramaz mı?
Ou bien, quelle est la femme qui, ayant dix drachmes, si elle vient à en perdre une, n'allume une lampe, ne balaie sa maison, et ne cherche avec soin, jusqu’à ce qu'elle l'ait retrouvée?
9 Parayı bulunca da arkadaşlarını, komşularını çağırıp, ‘Benimle birlikte sevinin, kaybettiğim parayı buldum!’ der.
Puis, quand elle l'a retrouvée, elle appelle ses amies et ses voisines, et leur dit: «Félicitez-moi de ce que j'ai retrouvé la drachme que j'avais perdue.»
10 Size şunu söyleyeyim, aynı şekilde Tanrı'nın melekleri de tövbe eden bir tek günahkâr için sevinç duyacaklar.”
De même, je vous le dis, il y a de la joie devant les anges de Dieu pour un seul pécheur qui se repent.»
11 İsa, “Bir adamın iki oğlu vardı” dedi.
Il ajouta: «Un homme avait deux fils.
12 “Bunlardan küçüğü babasına, ‘Baba’ dedi, ‘Malından payıma düşeni ver bana.’ Baba da servetini iki oğlu arasında paylaştırdı.
Le plus jeune dit à son père: «Mon père, donne-moi la part de patrimoine qui me revient; » et le père leur partagea son bien.
13 “Bundan birkaç gün sonra küçük oğul her şeyini toplayıp uzak bir ülkeye gitti. Orada sefahat içinde bir yaşam sürerek varını yoğunu çarçur etti.
Peu de jours après, le plus jeune ayant tout ramassé, partit pour un lointain pays, et y dissipa son avoir en vivant dans la débauche.
14 Delikanlı her şeyini harcadıktan sonra, o ülkede şiddetli bir kıtlık baş gösterdi, o da yokluk çekmeye başladı.
Quand il eut tout dépensé, une grande famine survint dans le pays, et il commença d'être dans le besoin.
15 Bunun üzerine gidip o ülkenin vatandaşlarından birinin hizmetine girdi. Adam onu, domuz gütmek üzere otlaklarına yolladı.
Il alla se mettre au service d'un citoyen du pays, qui l'envoya dans ses terres garder les pourceaux;
16 Delikanlı, domuzların yediği keçiboynuzlarıyla karnını doyurmaya can atıyordu. Ama hiç kimse ona bir şey vermedi.
et il aurait bien voulu se rassasier des caroubes que mangeaient les pourceaux; mais personne ne lui en donnait.
17 “Aklı başına gelince şöyle dedi: ‘Babamın nice işçisinin fazlasıyla yiyeceği var, bense burada açlıktan ölüyorum.
Alors, rentrant en lui-même, il se dit: «Combien d'ouvriers de mon père ont plus de pain qu'il ne leur en faut, et moi, je meurs ici de faim.
18 Kalkıp babamın yanına döneceğim, ona, Baba diyeceğim, Tanrı'ya ve sana karşı günah işledim.
Je me lèverai, j'irai vers mon père, et je lui dirai: «Mon père, j'ai péché contre le ciel et contre toi;
19 Ben artık senin oğlun olarak anılmaya layık değilim. Beni işçilerinden biri gibi kabul et.’
je ne mérite plus d'être appelé ton fils, traite-moi comme l'un de tes ouvriers.»
20 “Böylece kalkıp babasının yanına döndü. Kendisi daha uzaktayken babası onu gördü, ona acıdı, koşup boynuna sarıldı ve onu öptü.
Et il se leva, et alla vers son père. Lorsqu'il était encore bien loin, son père le vit, et tout ému, il courut à lui, se jeta à son cou et le baisa tendrement.
21 Oğlu ona, ‘Baba’ dedi, ‘Tanrı'ya ve sana karşı günah işledim. Ben artık senin oğlun olarak anılmaya layık değilim.’
Son fils lui dit: «Mon père, j'ai péché contre le ciel et contre toi, je ne mérite plus d'être appelé ton fils.»
22 “Babası ise kölelerine, ‘Çabuk, en iyi kaftanı getirip ona giydirin!’ dedi. ‘Parmağına yüzük takın, ayaklarına çarık giydirin!
Mais le père dit à ses serviteurs: «Apportez vite une robe, la plus belle, et l'en revêtez; mettez-lui un anneau au doigt et des sandales aux pieds.
23 Besili danayı getirip kesin, yiyelim, eğlenelim.
Amenez le veau gras, qu'on le tue,
24 Çünkü benim bu oğlum ölmüştü, yaşama döndü; kaybolmuştu, bulundu.’ Böylece eğlenmeye başladılar.
et faisons un festin de réjouissance, parce que mon fils que voici était mort, et qu'il est revenu à la vie; il était perdu, et il est retrouvé.» Et ils se mirent à se réjouir.
25 “Babanın büyük oğlu ise tarladaydı. Gelip eve yaklaştığında çalgı ve oyun seslerini duydu.
Cependant le fils aîné, qui était aux champs, revint, et en approchant de la maison, il entendit de la musique et des danses.
26 Uşaklardan birini yanına çağırıp, ‘Ne oluyor?’ diye sordu.
Il appela un des serviteurs, et lui demanda ce que c'était.
27 “O da, ‘Kardeşin geldi, baban da ona sağ salim kavuştuğu için besili danayı kesti’ dedi.
Le serviteur lui dit: «Ton frère est arrivé, et ton père a fait tuer le veau gras, parce qu'il a retrouvé son fils en bonne santé.»
28 “Büyük oğul öfkelendi, içeri girmek istemedi. Babası dışarı çıkıp ona yalvardı. Ama o, babasına şöyle yanıt verdi: ‘Bak, bunca yıl senin için köle gibi çalıştım, hiçbir zaman buyruğundan çıkmadım. Ne var ki sen bana, arkadaşlarımla eğlenmem için hiçbir zaman bir oğlak bile vermedin.
Il en fut irrité et ne voulut point entrer. Son père sortit donc et le pria instamment de venir.
Il répondit à son père: «Il y a tant d'années que je te sers, sans avoir contrevenu à tes ordres, et tu ne m'as jamais donné, à moi, un chevreau pour me réjouir avec mes amis;
30 Oysa senin malını fahişelerle yiyen şu oğlun eve dönünce, onun için besili danayı kestin.’
et quand ton fils, qui a dévoré ton bien avec des femmes débauchées, arrive, tu tues pour lui le veau gras!» —
31 “Babası ona, ‘Oğlum, sen her zaman yanımdasın, neyim varsa senindir’ dedi.
«Mon enfant, lui dit le père, tu es toujours avec moi, et tout ce que j'ai est à toi;
32 ‘Ama sevinip eğlenmek gerekiyordu. Çünkü bu kardeşin ölmüştü, yaşama döndü; kaybolmuştu, bulundu!’”
mais il fallait bien s'égayer et se réjouir, parce que ton frère était mort, et qu'il est revenu à la vie; il était perdu, et il est retrouvé.»
