Luka 15
1 Bütün vergi görevlileriyle günahkârlar İsa'yı dinlemek için O'na akın ediyordu.
Now the tax-gatherers and the notorious sinners were everywhere in the habit of coming close to Him to listen to Him;
2 Ferisiler'le din bilginleri ise, “Bu adam günahkârları kabul ediyor, onlarla birlikte yemek yiyor” diye söyleniyorlardı.
and this led the Pharisees and the Scribes indignantly to complain, saying, "He gives a welcome to notorious sinners, and joins them at their meals!"
3 Bunun üzerine İsa onlara şu benzetmeyi anlattı: “Sizlerden birinin yüz koyunu olsa ve bunlardan bir tanesini kaybetse, doksan dokuzu bozkırda bırakarak kaybolanı bulana dek onun ardına düşmez mi?
So in figurative language He asked them,
"Which of you men, if he has a hundred sheep and has lost one of them, does not leave the ninety-nine in their pasture and go in search of the lost one till he finds it?
5 Onu bulunca da sevinç içinde omuzlarına alır, evine döner; arkadaşlarını, komşularını çağırıp onlara, ‘Benimle birlikte sevinin, kaybolan koyunumu buldum!’ der.
And when he has found it, he lifts it on his shoulder, glad at heart.
Then coming home he calls his friends and neighbours together, and says, 'Congratulate me, for I have found my sheep--the one I had lost.'
7 Size şunu söyleyeyim, aynı şekilde gökte, tövbe eden tek bir günahkâr için, tövbeyi gereksinmeyen doksan dokuz doğru kişi için duyulandan daha büyük sevinç duyulacaktır.”
I tell you that in the same way there will be rejoicing in Heaven over one repentant sinner--more rejoicing than over ninety-nine blameless persons who have no need of repentance.
8 “Ya da on gümüş parası olan bir kadın bunlardan bir tanesini kaybetse, kandil yakıp evi süpürerek parayı bulana dek her tarafı dikkatle aramaz mı?
"Or what woman who has ten silver coins, if she loses one of them, does not light a lamp and sweep the house and search carefully till she finds it?
9 Parayı bulunca da arkadaşlarını, komşularını çağırıp, ‘Benimle birlikte sevinin, kaybettiğim parayı buldum!’ der.
And when she has found it, she calls together her friends and neighbours, and says, "'Congratulate me, for I have found the coin which I had lost.'
10 Size şunu söyleyeyim, aynı şekilde Tanrı'nın melekleri de tövbe eden bir tek günahkâr için sevinç duyacaklar.”
"I tell you that in the same way there is rejoicing in the presence of the angels of God over one repentant sinner."
11 İsa, “Bir adamın iki oğlu vardı” dedi.
He went on to say, "There was a man who had two sons.
12 “Bunlardan küçüğü babasına, ‘Baba’ dedi, ‘Malından payıma düşeni ver bana.’ Baba da servetini iki oğlu arasında paylaştırdı.
The younger of them said to his father, "'Father, give me the share of the property that comes to me.' "So he divided his wealth between them.
13 “Bundan birkaç gün sonra küçük oğul her şeyini toplayıp uzak bir ülkeye gitti. Orada sefahat içinde bir yaşam sürerek varını yoğunu çarçur etti.
No long time afterwards the younger son got all together and travelled to a distant country, where he wasted his money in debauchery and excess.
14 Delikanlı her şeyini harcadıktan sonra, o ülkede şiddetli bir kıtlık baş gösterdi, o da yokluk çekmeye başladı.
At last, when he had spent everything, there came a terrible famine throughout that country, and he began to feel the pinch of want.
15 Bunun üzerine gidip o ülkenin vatandaşlarından birinin hizmetine girdi. Adam onu, domuz gütmek üzere otlaklarına yolladı.
So he went and hired himself to one of the inhabitants of that country, who sent him on to his farm to tend swine;
16 Delikanlı, domuzların yediği keçiboynuzlarıyla karnını doyurmaya can atıyordu. Ama hiç kimse ona bir şey vermedi.
and he longed to make a hearty meal of the pods the swine were eating, but no one gave him any.
17 “Aklı başına gelince şöyle dedi: ‘Babamın nice işçisinin fazlasıyla yiyeceği var, bense burada açlıktan ölüyorum.
"But on coming to himself he said, "'How many of my father's hired men have more bread than they want, while I here am dying of hunger!
18 Kalkıp babamın yanına döneceğim, ona, Baba diyeceğim, Tanrı'ya ve sana karşı günah işledim.
I will rise and go to my father, and will say to him, Father, I have sinned against Heaven and before you:
19 Ben artık senin oğlun olarak anılmaya layık değilim. Beni işçilerinden biri gibi kabul et.’
I no longer deserve to be called a son of yours: treat me as one of your hired men.'
20 “Böylece kalkıp babasının yanına döndü. Kendisi daha uzaktayken babası onu gördü, ona acıdı, koşup boynuna sarıldı ve onu öptü.
"So he rose and came to his father. But while he was still a long way off, his father saw him and pitied him, and ran and threw his arms round his neck and kissed him tenderly.
21 Oğlu ona, ‘Baba’ dedi, ‘Tanrı'ya ve sana karşı günah işledim. Ben artık senin oğlun olarak anılmaya layık değilim.’
"'Father,' cried the son, 'I have sinned against Heaven and before you: no longer do I deserve to be called a son of yours.'
22 “Babası ise kölelerine, ‘Çabuk, en iyi kaftanı getirip ona giydirin!’ dedi. ‘Parmağına yüzük takın, ayaklarına çarık giydirin!
"But the father said to his servants, "'Fetch a good coat quickly--the best one--and put it on him; and bring a ring for his finger and shoes for his feet.
23 Besili danayı getirip kesin, yiyelim, eğlenelim.
Fetch the fat calf and kill it, and let us feast and enjoy ourselves;
24 Çünkü benim bu oğlum ölmüştü, yaşama döndü; kaybolmuştu, bulundu.’ Böylece eğlenmeye başladılar.
for my son here was dead and has come to life again: he was lost and has been found.' "And they began to be merry.
25 “Babanın büyük oğlu ise tarladaydı. Gelip eve yaklaştığında çalgı ve oyun seslerini duydu.
"Now his elder son was out on the farm; and when he returned and came near home, he heard music and dancing.
26 Uşaklardan birini yanına çağırıp, ‘Ne oluyor?’ diye sordu.
Then he called one of the lads to him and asked what all this meant.
27 “O da, ‘Kardeşin geldi, baban da ona sağ salim kavuştuğu için besili danayı kesti’ dedi.
"'Your brother has come,' he replied; 'and your father has had the fat calf killed, because he has got him home safe and sound.'
28 “Büyük oğul öfkelendi, içeri girmek istemedi. Babası dışarı çıkıp ona yalvardı. Ama o, babasına şöyle yanıt verdi: ‘Bak, bunca yıl senin için köle gibi çalıştım, hiçbir zaman buyruğundan çıkmadım. Ne var ki sen bana, arkadaşlarımla eğlenmem için hiçbir zaman bir oğlak bile vermedin.
"Then he was angry and would not go in. But his father came out and entreated him.
"'All these years,' replied the son, 'I have been slaving for you, and I have never at any time disobeyed any of your orders, and yet you have never given me so much as a kid, for me to enjoy myself with my friends;
30 Oysa senin malını fahişelerle yiyen şu oğlun eve dönünce, onun için besili danayı kestin.’
but now that this son of yours is come who has eaten up your property among his bad women, you have killed the fat calf for him.'
31 “Babası ona, ‘Oğlum, sen her zaman yanımdasın, neyim varsa senindir’ dedi.
"'You my dear son,' said the father, 'are always with me, and all that is mine is also yours.
32 ‘Ama sevinip eğlenmek gerekiyordu. Çünkü bu kardeşin ölmüştü, yaşama döndü; kaybolmuştu, bulundu!’”
We are bound to make merry and rejoice, for this brother of yours was dead and has come back to life, he was lost and has been found.'"
