Ağitlar 5
1 Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.
Señor, por favor, recuerda lo que nos ha pasado. ¡Míranos y date cuenta de cómo hemos sido humillados!
2 Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.
La tierra que poseíamos ha sido entregada a extraños, nuestras casas han sido entregadas a extranjeros.
3 Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.
Hemos perdido a nuestros padres y nuestras madres son viudas ahora.
4 Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.
El agua que bebemos la tenemos que pagar, la leña nos sale cara.
5 Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.
Como animales, nos llevan con arneses al cuello; Estamos agotados, pero no encontramos descanso.
6 Ekmek için Mısır'a, Asur'a el açtık.
Nos aliamos con Egipto y Asiria para poder tener mucha comida.
7 Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.
Nuestros antepasados pecaron y se han ido, pero nosotros estamos siendo castigados por sus pecados.
8 Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.
Siervos de nuestro conquistador nos dominan; nadie puede salvarnos de su poder.
9 Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.
Cuando buscamos comida, tomamos nuestras vidas en nuestras manos, a causa de los asaltantes armados en el desierto.
10 Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.
Nuestra piel está caliente como un horno a causa de la fiebre provocada por el hambre.
11 Siyon'da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.
Violaron a las mujeres en Sión, a las vírgenes en las ciudades de Judá.
12 Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.
A los príncipes los han colgado de las manos; no respetan a los ancianos.
13 Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.
Los jóvenes son obligados a trabajar en los molinos de mano; los muchachos se tambalean bajo los fardos de leña.
14 Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.
Los ancianos han abandonado sus lugares en la puerta de la ciudad; los jóvenes han dejado de tocar su música.
15 Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.
Ya no hay alegría para nosotros; nuestro baile se ha convertido en luto.
16 Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.
La corona ha caído de nuestra cabeza. ¡Qué desastre nos ha sobrevenido por haber pecado!
17 Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.
Por todo esto, estamos enfermos del corazón; por todo esto, podemos apenas mirar;
18 Viran olan Siyon Dağı'nın üstünde Çakallar geziyor!
A causa del Monte Sion, que ha sido abandonado, y donde sólo los zorros deambulan.
19 Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.
¡Pero tú, Señor, vives para siempre! ¡Tú gobiernas por todas las generaciones!
20 Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?
¿Por qué nos has olvidado durante tanto tiempo? ¿Por qué nos has abandonado durante tantos años?
21 Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.
Tráenos de regreso a ti, Señor, para que podamos volver a estar contigo. Por favor, restaura nuestras vidas a como era antes.
22 Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.
¿O es que nos has rechazado por completo? ¿Estás realmente enfadado con nosotros?
