Ağitlar 5

1 Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.

Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.

2 Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.

Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.

3 Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.

Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.

4 Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.

Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.

5 Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.

Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.

6 Ekmek için Mısır'a, Asur'a el açtık.

Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.

7 Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.

Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.

8 Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.

Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.

9 Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.

Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.

10 Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.

Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.

11 Siyon'da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.

Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.

12 Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.

Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.

13 Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.

Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.

14 Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.

Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.

15 Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.

Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.

16 Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.

Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!

17 Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.

Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.

18 Viran olan Siyon Dağı'nın üstünde Çakallar geziyor!

Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.

19 Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.

Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.

20 Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?

Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?

21 Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.

Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.

22 Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.

Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?