Ağitlar 3
1 RAB'bin gazap değneği altında acı çeken adam benim.
Mene ɔbarima a mahunu amane wɔ nʼabufuo abaa ano.
2 Beni güttü, Işıkta değil karanlıkta yürüttü.
Wapam me afiri ne ho ama manante sum mu na ɛnyɛ hann mu;
3 Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldırıyor.
Ampa ara wama nsa so atia me mpɛn bebree, ɛda mu nyinaa.
4 Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.
Wama me wedeɛ ne me nam anyini Na wabubu me nnompe.
5 Beni kuşattı, Acı ve zahmetle sardı çevremi.
Waka me ahyɛ mu, ɔde nwononwono ne ahokyere atwa me ho ahyia.
6 Çoktan ölmüş ölüler gibi Beni karanlıkta yaşattı.
Wama matena esum mu sɛ wɔn a wɔawuwu dada no.
7 Çevreme duvar çekti, dışarı çıkamıyorum, Zincirimi ağırlaştırdı.
Wato ɔfasuo atwa me ho ahyia enti mentumi nnwane; wagu me nkɔnsɔnkɔnsɔn ama matɔ baha.
8 Feryat edip yardım isteyince de Duama set çekiyor.
Mpo sɛ mefrɛ anaasɛ mebɔ mpaeɛ srɛ mmoa a ɔsi me mpaeɛbɔ ano.
9 Yontma taşlarla yollarımı kesti, Dolaştırdı yollarımı.
Ɔde abotan asi me ɛkwan; wama mʼakwan ayɛ kɔntɔnkye.
10 Benim için O pusuya yatmış bir ayı, Gizlenmiş bir aslandır.
Te sɛ sisi a ɔda hɔ retwɛn, te sɛ gyata a watɛ,
11 Yollarımı saptırdı, paraladı, Mahvetti beni.
ɔtwee me firi ɛkwan no mu dwerɛɛ me na ɔgyaa me a menni mmoa biara.
12 Yayını gerdi, okunu savurmak için Beni nişangah olarak dikti.
Ɔkuntunuu ne tadua mu na ɔde ne bɛmma kyerɛɛ me so.
13 Oklarını böbreklerime sapladı.
Ɔde bɛmma a ɛfiri ne kotokuo mu hwiree mʼakoma mu.
14 Halkımın önünde gülünç düştüm, Gün boyu alay konusu oldum türkülerine.
Meyɛɛ asredeɛ maa me nkurɔfoɔ nyinaa; wɔto akutia nnwom de di me ho fɛ ɛda mu nyinaa.
15 Beni acıya doyurdu, Bana doyasıya pelinsuyu içirdi.
Ɔde nhahan nwononwono ahyɛ me ma. Wama me bɔnwoma anom.
16 Dişlerimi çakıl taşlarıyla kırdı, Kül içinde diz çöktürdü bana.
Ɔde aboseaa abubu me se; na watiatia me so wɔ mfuturo mu.
17 Esenlik yüzü görmedi canım, Mutluluğu unuttum.
Wɔama asomdwoeɛ abɔ me; na mewerɛ afiri yiedie.
18 Bu yüzden diyorum ki, “Dermanım tükendi, RAB'den umudum kesildi.”
Enti mese, “Mʼanimuonyam asa, deɛ mede mʼani too so Awurade mu no nyinaa.”
19 Acımı, başıboşluğumu, Pelinotuyla ödü anımsa!
Mekae mʼamanehunu wɔ mʼakyinkyini mu, nwononwono ne bɔnwoma mu.
20 Hâlâ onları düşünmekte Ve sıkılmaktayım.
Mekae yie, na me kra aboto wɔ me mu.
21 Ama şunu anımsadıkça umutlanıyorum:
Nanso, mekae yei ne saa enti, mewɔ anidasoɔ.
22 RAB'bin sevgisi hiç tükenmez, Merhameti asla son bulmaz;
Awurade dɔ kɛseɛ enti yɛnnsɛeɛ. Nʼayamhyehyeɛ nni hwammɔ.
23 Her sabah tazelenir onlar, Sadakatin büyüktür.
Ɛyɛ foforɔ anɔpa biara; wo nokorɛdie yɛ kɛseɛ.
24 “Benim payıma düşen RAB'dir” diyor canım, “Bu yüzden O'na umut bağlıyorum.”
Meka kyerɛ me ho sɛ, “Awurade yɛ me kyɛfa, enti mɛtwɛn no.”
25 RAB kendisini bekleyenler, O'nu arayan canlar için iyidir.
Awurade yɛ ma wɔn a wɔn anidasoɔ wɔ ne mu, onipa a ɔhwehwɛ noɔ no;
26 RAB'bin kurtarışını sessizce beklemek iyidir.
Ɛyɛ sɛ wɔyɛ komm de twɛn Awurade nkwagyeɛ.
27 İnsan için boyunduruğu gençken taşımak iyidir.
Ɛyɛ ma ɔbarima sɛ ɔsoa kɔnnua no wɔ ne mmeranteɛ ɛberɛ mu.
28 RAB insana boyunduruk takınca, İnsan tek başına oturup susmalı;
Ma ɔntena ase komm, ɛfiri sɛ Awurade de ato no so.
29 Umudunu kesmeden yere kapanmalı,
Ma ɔmfa nʼanim nsie wɔ mfuturo mu, ebia anidasoɔ wɔ hɔ.
30 Kendisine vurana yanağını dönüp Utanca doymalı;
Ma ɔmfa nʼafono mma deɛ ɔpɛɛ sɛ ɔbɔ no na ɔnhyɛ no aniwuo.
31 Çünkü Rab kimseyi sonsuza dek geri çevirmez.
Na Awurade nto nnipa ntwene koraa.
32 Dert verse de, Büyük sevgisinden ötürü yine merhamet eder;
Ɛwom, ɔde awerɛhoɔ ba deɛ, nanso ɔbɛnya ayamhyehyeɛ. Ne dɔ kɛseɛ no to rentwa da.
33 Çünkü isteyerek acı çektirmez, İnsanları üzmez.
Ɔfiri amemenemfe mu de amanehunu anaa awerɛhoɔ brɛ nnipa mma.
34 Ülkedeki bütün tutsakları ayak altında ezmeyi,
Sɛ wɔde wɔn nan dwerɛ nneduafoɔ a wɔwɔ asase no so a,
35 Yüceler Yücesi'nin huzurunda insan hakkını saptırmayı,
sɛ wɔtiatia obi ahofadie so wɔ Ɔsorosoroni no anim a,
36 Davasında insana haksızlık etmeyi Rab doğru bulmaz.
anaa sɛ wɔbu obi ntɛnkyea a, Awurade nhunu saa nneɛma yi anaa?
37 Rab buyurmadıkça kim bir şey söyler de yerine gelir?
Hwan na ɔbɛtumi aka na wama aba mu wɔ ɛberɛ a ɛnyɛ Awurade na ɔhyɛeɛ?
38 İyilikler gibi felaketler de Yüceler Yücesi'nin ağzından çıkmıyor mu?
Ɛnyɛ Ɔsorosoroni no anom na musuo ne nnepa firi anaa?
39 İnsan, yaşayan insan Niçin günahlarının cezasından yakınır?
Adɛn enti na ɛsɛ sɛ ɔteasefoɔ nwiinwii ɛberɛ a wɔatwe nʼaso wɔ ne bɔne ho?
40 Davranışlarımızı sınayıp gözden geçirelim, Yine RAB'be dönelim.
Momma yɛnhwehwɛ yɛn akwan mu na yɛnsɔ nhwɛ, na yɛnsane nkɔ Awurade nkyɛn.
41 Ellerimizin yanısıra yüreklerimizi de göklerdeki Tanrı'ya açalım:
Momma yɛmma yɛn akoma ne yɛn nsa so, nkyerɛ Onyankopɔn wɔ ɔsoro, na yɛnka sɛ:
42 “Biz karşı çıkıp başkaldırdık, Sen bağışlamadın.
“Yɛayɛ bɔne, na yɛate atua na woamfa ankyɛ.
43 Öfkeyle örtünüp bizi kovaladın, Acımadan öldürdün.
“Wode abufuo akata wo ho ataa yɛn; na wakunkum a woannya ahummɔborɔ.
44 Dualar sana erişmesin diye Bulutları örtündün.
Wode wo ho asie omununkum mu enti mpaeɛbɔ biara nnuru wo nkyɛn.
45 Uluslar arasında bizi pisliğe, süprüntüye çevirdin.
Woayɛ yɛn atantanneɛ ne wira wɔ amanaman no mu.
46 Düşmanlarımızın hepsi bizimle alay etti.
“Yɛn atamfoɔ nyinaa abae wɔn anom tɛtrɛɛ de tia yɛn.
47 Dehşet ve çukur, kırgın ve yıkım çıktı önümüze.”
Yɛabrɛ ne ahunahuna ne akukuruhweaseɛ, mmubuiɛ ne ɔsɛeɛ.”
48 Kırılan halkım yüzünden Gözlerimden sel gibi yaşlar akıyor.
Me nisuo sene sɛ asutene ɛfiri sɛ wɔasɛe me nkurɔfoɔ.
49 Durup dinmeden yaş boşanıyor gözümden,
Me nisuo bɛsene ara, na ɛrennyae,
50 RAB göklerden bakıp görünceye dek.
kɔsi sɛ Awurade bɛhwɛ afiri ɔsoro, na wahu.
51 Kentimdeki kızların halini gördükçe Yüreğim sızlıyor.
Deɛ mehunu no ma me kra werɛ ho me kuropɔn no mu mmaa nyinaa enti.
52 Boş yere bana düşman olanlar bir kuş gibi avladılar beni.
Mʼatamfoɔ a menyɛɛ wɔn hwee pampam me sɛ anomaa.
53 Beni sarnıca atıp öldürmek istediler, Üzerime taş attılar.
Wɔpɛɛ sɛ wɔtwa me nkwa so na wɔsi me aboɔ wɔ amena mu;
54 Sular başımdan aştı, “Tükendim” dedim.
nsuo bu faa me tiri so, na ɛyɛɛ me sɛdeɛ wɔrewie me.
55 Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB;
Mebɔɔ wo din, Ao Awurade firi amena no ase tɔnn.
56 Sesimi, “Ahıma, çağrıma kulağını kapama!” dediğimi duydun.
Wotee me sufrɛ: “Nsi wʼaso wɔ me gyeɛ sufrɛ ho.”
57 Seni çağırınca yaklaşıp, “Korkma!” dedin.
Wotwe bɛnee me ɛberɛ a mefrɛɛ woɔ no, na wokaa sɛ, “Nsuro.”
58 Davamı sen savundun, ya Rab, Canımı kurtardın.
Ao Awurade, wodii mʼasɛm maa me; na wogyee me nkwa.
59 Bana yapılan haksızlığı gördün, ya RAB, Davamı sen gör.
Woahunu bɔne a wɔayɛ me, Ao Awurade. Di mʼasɛm ma me!
60 Benden nasıl öç aldıklarını, Bana nasıl dolap çevirdiklerini gördün.
Woahunu wɔn aweretɔ no mu den, wɔn pɔ a wɔbɔ tia me no nyinaa.
61 Aşağılamalarını, ya RAB, Çevirdikleri bütün dolapları, Bana saldıranların dediklerini, Gün boyu söylendiklerini duydun.
Ao Awurade, woate wɔn sopa, wɔn pɔ a wɔbɔ tia me no nyinaa,
deɛ mʼatamfoɔ ka no sɛ asomusɛm na wɔka no brɛoo de tia me da mu nyinaa.
63 Oturup kalkışlarına bak, Alay konusu oldum türkülerine.
Hwɛ wɔn! Sɛ wɔgyinagyina hɔ anaa sɛ wɔtete hɔ, wɔto akutia nnwom de di me ho fɛw.
64 Yaptıklarının karşılığını ver, ya RAB.
Fa deɛ ɛfata tua wɔn so ka, Ao Awurade, deɛ wɔn nsa ayɛ enti.
65 İnat etmelerini sağla, Lanetin üzerlerinden eksilmesin.
Pirim wɔn akoma, na ma wo nnome mmra wɔn so.
66 Göklerinin altından öfkeyle kovala, yok et onları, ya RAB.
Fa abufuo taa wɔn, na sɛe wɔn firi Awurade sorosoro ase.
