Yuhanna 20
1 Haftanın ilk günü erkenden, ortalık daha karanlıkken Mecdelli Meryem mezara gitti. Taşın mezarın girişinden kaldırılmış olduğunu gördü.
τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιασ ετι ουσησ εισ το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου
2 Koşarak Simun Petrus'a ve İsa'nın sevdiği öbür öğrenciye geldi. “Rab'bi mezardan almışlar, nereye koyduklarını da bilmiyoruz” dedi.
τρεχει ουν και ερχεται προσ σιμωνα πετρον και προσ τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ιησουσ και λεγει αυτοισ ηραν τον κυριον εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
3 Bunun üzerine Petrus'la öteki öğrenci dışarı çıkıp mezara yöneldiler.
εξηλθεν ουν ο πετροσ και ο αλλοσ μαθητησ και ηρχοντο εισ το μνημειον
4 İkisi birlikte koşuyordu. Ama öteki öğrenci Petrus'tan daha hızlı koşarak mezara önce vardı.
ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλοσ μαθητησ προεδραμεν ταχιον του πετρου και ηλθεν πρωτοσ εισ το μνημειον
5 Eğilip içeri baktı, keten bezleri orada serili gördü, ama içeri girmedi.
και παρακυψασ βλεπει κειμενα τα οθονια ου μεντοι εισηλθεν
6 Ardından Simun Petrus geldi ve mezara girdi. Orada serili duran bezleri ve İsa'nın başına sarılmış olan peşkiri gördü. Peşkir keten bezlerle birlikte değildi, ayrı bir yerde dürülmüş duruyordu.
ερχεται ουν σιμων πετροσ ακολουθων αυτω και εισηλθεν εισ το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα
και το σουδαριον ο ην επι τησ κεφαλησ αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρισ εντετυλιγμενον εισ ενα τοπον
8 O zaman mezara ilk varan öteki öğrenci de içeri girdi. Olanları gördü ve iman etti.
τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλοσ μαθητησ ο ελθων πρωτοσ εισ το μνημειον και ειδεν και επιστευσεν
9 İsa'nın ölümden dirilmesi gerektiğini belirten Kutsal Yazı'yı henüz anlamamışlardı.
ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι
10 Bundan sonra öğrenciler yine evlerine döndüler.
απηλθον ουν παλιν προσ εαυτουσ οι μαθηται
11 Meryem ise mezarın dışında durmuş ağlıyordu. Ağlarken eğilip mezarın içine baktı.
μαρια δε ειστηκει προσ το μνημειον κλαιουσα εξω ωσ ουν εκλαιεν παρεκυψεν εισ το μνημειον
12 Beyazlara bürünmüş iki melek gördü; biri İsa'nın cesedinin yattığı yerin başucunda, öteki ayakucunda oturuyordu.
και θεωρει δυο αγγελουσ εν λευκοισ καθεζομενουσ ενα προσ τη κεφαλη και ενα προσ τοισ ποσιν οπου εκειτο το σωμα του ιησου
13 Meryem'e, “Kadın, niçin ağlıyorsun?” diye sordular. Meryem, “Rabbim'i almışlar” dedi. “O'nu nereye koyduklarını bilmiyorum.”
και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεισ λεγει αυτοισ οτι ηραν τον κυριον μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
14 Bunları söyledikten sonra arkasına döndü, İsa'nın orada, ayakta durduğunu gördü. Ama O'nun İsa olduğunu anlamadı.
και ταυτα ειπουσα εστραφη εισ τα οπισω και θεωρει τον ιησουν εστωτα και ουκ ηδει οτι ιησουσ εστιν
15 İsa, “Kadın, niçin ağlıyorsun?” dedi. “Kimi arıyorsun?” Meryem O'nu bahçıvan sanarak, “Efendim” dedi, “Eğer O'nu sen götürdünse, nereye koyduğunu söyle de gidip O'nu alayım.”
λεγει αυτη ο ιησουσ γυναι τι κλαιεισ τινα ζητεισ εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουροσ εστιν λεγει αυτω κυριε ει συ εβαστασασ αυτον ειπε μοι που εθηκασ αυτον καγω αυτον αρω
16 İsa ona, “Meryem!” dedi. O da döndü, İsa'ya İbranice, “Rabbuni!” dedi. Rabbuni, öğretmenim demektir.
λεγει αυτη ο ιησουσ μαρια στραφεισα εκεινη λεγει αυτω ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε
17 İsa, “Bana dokunma!” dedi. “Çünkü daha Baba'nın yanına çıkmadım. Kardeşlerime git ve onlara söyle, benim Babam'ın ve sizin Babanız'ın, benim Tanrım'ın ve sizin Tanrınız'ın yanına çıkıyorum.”
λεγει αυτη ο ιησουσ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προσ τον πατερα μου πορευου δε προσ τουσ αδελφουσ μου και ειπε αυτοισ αναβαινω προσ τον πατερα μου και πατερα υμων και θεον μου και θεον υμων
18 Mecdelli Meryem öğrencilerin yanına gitti. Onlara, “Rab'bi gördüm!” dedi. Sonra Rab'bin kendisine söylediklerini onlara anlattı.
ερχεται μαρια η μαγδαληνη απαγγελλουσα τοισ μαθηταισ οτι εωρακεν τον κυριον και ταυτα ειπεν αυτη
19 Haftanın o ilk günü akşam olunca, öğrencilerin Yahudi yetkililerden korkusu nedeniyle bulundukları yerin kapıları kapalıyken İsa geldi, ortalarında durup, “Size esenlik olsun!” dedi.
ουσησ ουν οψιασ τη ημερα εκεινη τη μια των σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται συνηγμενοι δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ιησουσ και εστη εισ το μεσον και λεγει αυτοισ ειρηνη υμιν
20 Bunu söyledikten sonra onlara ellerini ve böğrünü gösterdi. Öğrenciler Rab'bi görünce sevindiler.
και τουτο ειπων εδειξεν αυτοισ τασ χειρασ και την πλευραν αυτου εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντεσ τον κυριον
21 İsa yine onlara, “Size esenlik olsun!” dedi. “Baba beni gönderdiği gibi, ben de sizi gönderiyorum.”
ειπεν ουν αυτοισ ο ιησουσ παλιν ειρηνη υμιν καθωσ απεσταλκεν με ο πατηρ καγω πεμπω υμασ
22 Bunu söyledikten sonra onların üzerine üfleyerek, “Kutsal Ruh'u alın!” dedi.
και τουτο ειπων ενεφυσησεν και λεγει αυτοισ λαβετε πνευμα αγιον
23 “Kimin günahlarını bağışlarsanız, bağışlanmış olur; kimin günahlarını bağışlamazsanız, bağışlanmamış kalır.”
αν τινων αφητε τασ αμαρτιασ αφιενται αυτοισ αν τινων κρατητε κεκρατηνται
24 Onikiler'den biri, “İkiz” diye anılan Tomas, İsa geldiğinde onlarla birlikte değildi.
θωμασ δε εισ εκ των δωδεκα ο λεγομενοσ διδυμοσ ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ο ιησουσ
25 Öbür öğrenciler ona, “Biz Rab'bi gördük!” dediler. Tomas ise, “O'nun ellerinde çivilerin izini görmedikçe, çivilerin izine parmağımla dokunmadıkça ve elimi böğrüne sokmadıkça inanmam” dedi.
ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κυριον ο δε ειπεν αυτοισ εαν μη ιδω εν ταισ χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εισ τον τυπον των ηλων και βαλω την χειρα μου εισ την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω
26 Sekiz gün sonra İsa'nın öğrencileri yine evdeydiler. Tomas da onlarla birlikteydi. Kapılar kapalıyken İsa gelip ortalarında durdu, “Size esenlik olsun!” dedi.
και μεθ ημερασ οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμασ μετ αυτων ερχεται ο ιησουσ των θυρων κεκλεισμενων και εστη εισ το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν
27 Sonra Tomas'a, “Parmağını uzat” dedi, “Ellerime bak, elini uzat, böğrüme koy. İmansız olma, imanlı ol!”
ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τασ χειρασ μου και φερε την χειρα σου και βαλε εισ την πλευραν μου και μη γινου απιστοσ αλλα πιστοσ
28 Tomas O'nu, “Rabbim ve Tanrım!” diye yanıtladı.
και απεκριθη θωμασ και ειπεν αυτω ο κυριοσ μου και ο θεοσ μου
29 İsa, “Beni gördüğün için mi iman ettin?” dedi. “Görmeden iman edenlere ne mutlu!”
λεγει αυτω ο ιησουσ οτι εωρακασ με πεπιστευκασ μακαριοι οι μη ιδοντεσ και πιστευσαντεσ
30 İsa, öğrencilerinin önünde, bu kitapta yazılı olmayan başka birçok doğaüstü belirti gerçekleştirdi.
πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ιησουσ ενωπιον των μαθητων αυτου α ουκ εστιν γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
31 Ne var ki yazılanlar, İsa'nın, Tanrı'nın Oğlu Mesih olduğuna iman edesiniz ve iman ederek O'nun adıyla yaşama kavuşasınız diye yazılmıştır.
ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευσητε οτι ιησουσ εστιν ο χριστοσ ο υιοσ του θεου και ινα πιστευοντεσ ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου
