Yuhanna 20
1 Haftanın ilk günü erkenden, ortalık daha karanlıkken Mecdelli Meryem mezara gitti. Taşın mezarın girişinden kaldırılmış olduğunu gördü.
Le premier jour de la semaine, Marie Madeleine se rendit au sépulcre, de grand matin, lorsqu'il faisait encore obscur: elle vit que la pierre en était ôtée.
2 Koşarak Simun Petrus'a ve İsa'nın sevdiği öbür öğrenciye geldi. “Rab'bi mezardan almışlar, nereye koyduklarını da bilmiyoruz” dedi.
Elle courut donc trouver Simon Pierre, ainsi que l'autre disciple que Jésus aimait, et leur dit: «On a enlevé du sépulcre le Seigneur, et nous ne savons où on l’a mis.»
3 Bunun üzerine Petrus'la öteki öğrenci dışarı çıkıp mezara yöneldiler.
Pierre sortit donc, ainsi que l'autre disciple, et ils se rendirent au sépulcre.
4 İkisi birlikte koşuyordu. Ama öteki öğrenci Petrus'tan daha hızlı koşarak mezara önce vardı.
Ils couraient tous deux; mais l'autre disciple courut plus vite que Pierre, et arriva le premier au sépulcre;
5 Eğilip içeri baktı, keten bezleri orada serili gördü, ama içeri girmedi.
et s'étant baissé, il vit les bandes qui étaient à terre; cependant, il n'entra point.
6 Ardından Simun Petrus geldi ve mezara girdi. Orada serili duran bezleri ve İsa'nın başına sarılmış olan peşkiri gördü. Peşkir keten bezlerle birlikte değildi, ayrı bir yerde dürülmüş duruyordu.
Simon Pierre, qui le suivait, arriva à son tour; il entra dans le sépulcre, et vit les bandes qui étaient à terre,
et le suaire, dont on avait couvert la tête de Jésus, non point avec les bandes, mais roulé à part dans un coin.
8 O zaman mezara ilk varan öteki öğrenci de içeri girdi. Olanları gördü ve iman etti.
Alors cet autre disciple qui était arrivé le premier au sépulcre, y entra aussi: il vit, et il crut;
9 İsa'nın ölümden dirilmesi gerektiğini belirten Kutsal Yazı'yı henüz anlamamışlardı.
car ces disciples ne savaient pas encore que, d'après l'Écriture, le Messie devait ressusciter des morts.
10 Bundan sonra öğrenciler yine evlerine döndüler.
Là-dessus, ils s'en retournèrent chez eux.
11 Meryem ise mezarın dışında durmuş ağlıyordu. Ağlarken eğilip mezarın içine baktı.
Cependant Marie se tenait près du sépulcre, en dehors, et pleurait. Tout en pleurant, elle se baissa pour regarder dans le sépulcre,
12 Beyazlara bürünmüş iki melek gördü; biri İsa'nın cesedinin yattığı yerin başucunda, öteki ayakucunda oturuyordu.
et elle vit deux anges, vêtus de blanc, assis au lieu où avait reposé le corps de Jésus, l'un à la tête, l'autre aux pieds.
13 Meryem'e, “Kadın, niçin ağlıyorsun?” diye sordular. Meryem, “Rabbim'i almışlar” dedi. “O'nu nereye koyduklarını bilmiyorum.”
Et ces anges lui dirent: «Femme, pourquoi pleures-tu?» Elle leur répondit: «C'est qu'on a enlevé mon Seigneur, et je ne sais où on l’a mis.»
14 Bunları söyledikten sonra arkasına döndü, İsa'nın orada, ayakta durduğunu gördü. Ama O'nun İsa olduğunu anlamadı.
En disant ces mots, elle se retourna et vit Jésus qui était là; mais elle ne savait pas que c'était Jésus.
15 İsa, “Kadın, niçin ağlıyorsun?” dedi. “Kimi arıyorsun?” Meryem O'nu bahçıvan sanarak, “Efendim” dedi, “Eğer O'nu sen götürdünse, nereye koyduğunu söyle de gidip O'nu alayım.”
Jésus lui dit: «Femme, pourquoi pleures-tu? Qui cherches-tu?» Marie, croyant que c'était le jardinier, lui dit: «Seigneur, si c'est toi qui l'as emporté, dis-moi où tu l'as mis, et j'irai le prendre.»
16 İsa ona, “Meryem!” dedi. O da döndü, İsa'ya İbranice, “Rabbuni!” dedi. Rabbuni, öğretmenim demektir.
Jésus lui dit: «Marie!» Elle se retourna, et lui dit en hébreu: «Rabboni!» c’est-à-dire, Maître.
17 İsa, “Bana dokunma!” dedi. “Çünkü daha Baba'nın yanına çıkmadım. Kardeşlerime git ve onlara söyle, benim Babam'ın ve sizin Babanız'ın, benim Tanrım'ın ve sizin Tanrınız'ın yanına çıkıyorum.”
Jésus lui dit: «Ne me touche pas, car je ne suis pas encore monté vers le Père; mais va trouver mes frères, et dis-leur que je monte vers mon Père et votre Père, vers mon Dieu et votre Dieu.»
18 Mecdelli Meryem öğrencilerin yanına gitti. Onlara, “Rab'bi gördüm!” dedi. Sonra Rab'bin kendisine söylediklerini onlara anlattı.
Marie Madeleine alla annoncer aux disciples qu'elle avait vu le Seigneur, et qu'il lui avait dit ces choses.
19 Haftanın o ilk günü akşam olunca, öğrencilerin Yahudi yetkililerden korkusu nedeniyle bulundukları yerin kapıları kapalıyken İsa geldi, ortalarında durup, “Size esenlik olsun!” dedi.
Dans la soirée de ce même jour, qui était le premier de la semaine, les portes du lieu où étaient les disciples étant fermées par crainte des Juifs, Jésus vint, et, se présentant au milieu d'eux, il leur dit: «La paix soit avec vous!»
20 Bunu söyledikten sonra onlara ellerini ve böğrünü gösterdi. Öğrenciler Rab'bi görünce sevindiler.
Ayant ainsi parlé, il leur montra ses mains et son côté. Les disciples furent remplis de joie en voyant le Seigneur.
21 İsa yine onlara, “Size esenlik olsun!” dedi. “Baba beni gönderdiği gibi, ben de sizi gönderiyorum.”
Jésus leur dit une seconde fois: «La paix soit avec vous! Comme le Père m'a envoyé, moi aussi je vous envoie.»
22 Bunu söyledikten sonra onların üzerine üfleyerek, “Kutsal Ruh'u alın!” dedi.
Après ces paroles, il souffla sur eux, et leur dit: «Recevez le Saint-Esprit.
23 “Kimin günahlarını bağışlarsanız, bağışlanmış olur; kimin günahlarını bağışlamazsanız, bağışlanmamış kalır.”
Ceux à qui vous pardonnerez leurs péchés, ces péchés leur seront pardonnés; ceux à qui vous retiendrez leurs péchés, ces péchés leur seront retenus.»
24 Onikiler'den biri, “İkiz” diye anılan Tomas, İsa geldiğinde onlarla birlikte değildi.
Thomas, l'un des Douze, celui qu'on appelle Didyme, n'était pas avec eux, lorsque Jésus vint.
25 Öbür öğrenciler ona, “Biz Rab'bi gördük!” dediler. Tomas ise, “O'nun ellerinde çivilerin izini görmedikçe, çivilerin izine parmağımla dokunmadıkça ve elimi böğrüne sokmadıkça inanmam” dedi.
Les autres disciples lui dirent donc: «Nous avons vu le Seigneur.» Mais Thomas leur dit: «Si je ne vois dans ses mains la marque des clous, si je ne mets mon doigt à la place où étaient les clous, et si je ne mets ma main dans son côté, je ne le croirai point.»
26 Sekiz gün sonra İsa'nın öğrencileri yine evdeydiler. Tomas da onlarla birlikteydi. Kapılar kapalıyken İsa gelip ortalarında durdu, “Size esenlik olsun!” dedi.
Huit jours après, les disciples se trouvaient de nouveau dans la maison, et Thomas était avec eux. Jésus vint, quoique les, portes fussent fermées, et, se présentant au milieu d'eux, leur dit: «La paix soit avec vous!»
27 Sonra Tomas'a, “Parmağını uzat” dedi, “Ellerime bak, elini uzat, böğrüme koy. İmansız olma, imanlı ol!”
Il dit ensuite à Thomas: «Approche ici ton doigt, et regarde mes mains; approche aussi ta main et la mets dans mon côté; et ne sois pas incrédule, mais crois.»
28 Tomas O'nu, “Rabbim ve Tanrım!” diye yanıtladı.
Thomas répondit et lui dit: «Mon Seigneur et mon Dieu!»
29 İsa, “Beni gördüğün için mi iman ettin?” dedi. “Görmeden iman edenlere ne mutlu!”
Jésus lui dit: «Parce que tu m'as vu, tu as cru: heureux ceux qui croiront sans avoir vu!»
30 İsa, öğrencilerinin önünde, bu kitapta yazılı olmayan başka birçok doğaüstü belirti gerçekleştirdi.
Jésus a fait, en présence de ses disciples, beaucoup d'autres miracles qui ne sont pas consignés dans ce livre;
31 Ne var ki yazılanlar, İsa'nın, Tanrı'nın Oğlu Mesih olduğuna iman edesiniz ve iman ederek O'nun adıyla yaşama kavuşasınız diye yazılmıştır.
mais ceux-ci ont été rapportés, afin que vous croyiez que Jésus est le Messie, le Fils de Dieu, et qu'en croyant vous ayez la vie en son nom.
