Yuhanna 20
1 Haftanın ilk günü erkenden, ortalık daha karanlıkken Mecdelli Meryem mezara gitti. Taşın mezarın girişinden kaldırılmış olduğunu gördü.
On the first day of the week, Mary Magdalene came to the tomb early, while it was still dark, and saw that the stone had been taken away from the tomb.
2 Koşarak Simun Petrus'a ve İsa'nın sevdiği öbür öğrenciye geldi. “Rab'bi mezardan almışlar, nereye koyduklarını da bilmiyoruz” dedi.
Then she ran and came to Simon Peter, and to the other disciple, who Jesus loved, and told them, “They’ve taken the Lord away, out of the tomb, and we don’t know where they’ve laid Him!”
3 Bunun üzerine Petrus'la öteki öğrenci dışarı çıkıp mezara yöneldiler.
Then Peter and the other disciple went out, and were going to the tomb.
4 İkisi birlikte koşuyordu. Ama öteki öğrenci Petrus'tan daha hızlı koşarak mezara önce vardı.
They both ran together, and the other disciple outran Peter and came to the tomb first.
5 Eğilip içeri baktı, keten bezleri orada serili gördü, ama içeri girmedi.
Stooping down and looking in, He saw the strips of linen lying there, but he didn’t go in.
6 Ardından Simun Petrus geldi ve mezara girdi. Orada serili duran bezleri ve İsa'nın başına sarılmış olan peşkiri gördü. Peşkir keten bezlerle birlikte değildi, ayrı bir yerde dürülmüş duruyordu.
Then Simon Peter came, following him, and went into the tomb. He saw the strips of linen lying there,
and the handkerchief that had been around His head, not lying with the strips of linen, but folded together in a place by itself.
8 O zaman mezara ilk varan öteki öğrenci de içeri girdi. Olanları gördü ve iman etti.
Then the other disciple, who came to the tomb first, also went in, and he saw and believed.
9 İsa'nın ölümden dirilmesi gerektiğini belirten Kutsal Yazı'yı henüz anlamamışlardı.
For they still didn’t know the Scripture, that Jesus must rise again from the dead.
10 Bundan sonra öğrenciler yine evlerine döndüler.
Then the disciples went back to their own homes,
11 Meryem ise mezarın dışında durmuş ağlıyordu. Ağlarken eğilip mezarın içine baktı.
but Mary stood outside by the tomb, weeping. As she wept, she stooped down and looked into the tomb.
12 Beyazlara bürünmüş iki melek gördü; biri İsa'nın cesedinin yattığı yerin başucunda, öteki ayakucunda oturuyordu.
She saw two angels in white sitting where the body of Jesus had been lying, one at the head and the other at the feet.
13 Meryem'e, “Kadın, niçin ağlıyorsun?” diye sordular. Meryem, “Rabbim'i almışlar” dedi. “O'nu nereye koyduklarını bilmiyorum.”
Then they asked her, “Woman, why are you weeping?” She answered them, “Because they have taken away my Lord, and I don’t know where they have laid Him.”
14 Bunları söyledikten sonra arkasına döndü, İsa'nın orada, ayakta durduğunu gördü. Ama O'nun İsa olduğunu anlamadı.
Now when she had said this, she turned around and saw Jesus standing there, but she didn’t know that it was Jesus.
15 İsa, “Kadın, niçin ağlıyorsun?” dedi. “Kimi arıyorsun?” Meryem O'nu bahçıvan sanarak, “Efendim” dedi, “Eğer O'nu sen götürdünse, nereye koyduğunu söyle de gidip O'nu alayım.”
Jesus asked her, “Woman, why are you weeping? Who are you looking for?” She, supposing Him to be the gardener, said to Him, “Sir, if You have carried Him away, tell me where You’ve laid Him, and I will take Him away.”
16 İsa ona, “Meryem!” dedi. O da döndü, İsa'ya İbranice, “Rabbuni!” dedi. Rabbuni, öğretmenim demektir.
Jesus said to her, “Mary!” She turned and said to him, “Rhabbouni!” (which means Teacher).
17 İsa, “Bana dokunma!” dedi. “Çünkü daha Baba'nın yanına çıkmadım. Kardeşlerime git ve onlara söyle, benim Babam'ın ve sizin Babanız'ın, benim Tanrım'ın ve sizin Tanrınız'ın yanına çıkıyorum.”
Jesus said to her, “Don’t touch me, because I haven’t yet ascended to my Father; but go to my brothers and tell them, ‘I am ascending to my Father and your Father, and to my God and your God.’”
18 Mecdelli Meryem öğrencilerin yanına gitti. Onlara, “Rab'bi gördüm!” dedi. Sonra Rab'bin kendisine söylediklerini onlara anlattı.
Mary Magdalene came and told the disciples that she had seen the Lord, and that He had told her these things.
19 Haftanın o ilk günü akşam olunca, öğrencilerin Yahudi yetkililerden korkusu nedeniyle bulundukları yerin kapıları kapalıyken İsa geldi, ortalarında durup, “Size esenlik olsun!” dedi.
Then, that same first day of the week, at evening, although the doors were locked where the disciples were assembled (for fear of the Jews), Jesus came and stood in their midst. He said to them, “Peace be with you.”
20 Bunu söyledikten sonra onlara ellerini ve böğrünü gösterdi. Öğrenciler Rab'bi görünce sevindiler.
When He had said this, He showed them His hands and His side. Then the disciples rejoiced when they saw the Lord.
21 İsa yine onlara, “Size esenlik olsun!” dedi. “Baba beni gönderdiği gibi, ben de sizi gönderiyorum.”
So Jesus said to them again, “Peace be with you! As the Father has sent me, so I send you.”
22 Bunu söyledikten sonra onların üzerine üfleyerek, “Kutsal Ruh'u alın!” dedi.
When he had said this, he breathed on them and said to them, “Receive the Holy Spirit.
23 “Kimin günahlarını bağışlarsanız, bağışlanmış olur; kimin günahlarını bağışlamazsanız, bağışlanmamış kalır.”
If you forgive the sins of any, they are forgiven them. If you retain the sins of any, they are retained.”
24 Onikiler'den biri, “İkiz” diye anılan Tomas, İsa geldiğinde onlarla birlikte değildi.
Now Thomas, called the Twin, one of the twelve, wasn’t with them when Jesus came.
25 Öbür öğrenciler ona, “Biz Rab'bi gördük!” dediler. Tomas ise, “O'nun ellerinde çivilerin izini görmedikçe, çivilerin izine parmağımla dokunmadıkça ve elimi böğrüne sokmadıkça inanmam” dedi.
Therefore the other disciples were telling him, “We have seen the Lord!” But he told them, “Unless I see the imprint of the nails in His hands, put my finger into the nail prints, and put my hand into His side, I won’t believe.”
26 Sekiz gün sonra İsa'nın öğrencileri yine evdeydiler. Tomas da onlarla birlikteydi. Kapılar kapalıyken İsa gelip ortalarında durdu, “Size esenlik olsun!” dedi.
After eight days, His disciples were again inside, and Thomas with them. Jesus came, the doors having been locked, and stood in their midst, and said, “Peace be with you.”
27 Sonra Tomas'a, “Parmağını uzat” dedi, “Ellerime bak, elini uzat, böğrüme koy. İmansız olma, imanlı ol!”
Then He told Thomas, “Put your finger here, and see my hands. Reach your hand here, and put it into my side. Don’t be doubting, but believing.”
28 Tomas O'nu, “Rabbim ve Tanrım!” diye yanıtladı.
Thomas answered Him, “My Lord and my God!”
29 İsa, “Beni gördüğün için mi iman ettin?” dedi. “Görmeden iman edenlere ne mutlu!”
Jesus told him, “Thomas, you have believed because you have seen me. Blessed are those who haven’t seen, and yet have believed.”
30 İsa, öğrencilerinin önünde, bu kitapta yazılı olmayan başka birçok doğaüstü belirti gerçekleştirdi.
Truly, Jesus also performed many other signs in the presence of the disciples, which aren’t written in this book,
31 Ne var ki yazılanlar, İsa'nın, Tanrı'nın Oğlu Mesih olduğuna iman edesiniz ve iman ederek O'nun adıyla yaşama kavuşasınız diye yazılmıştır.
but these have been written so that you may believe that Jesus is the Christ, God’s Son; and so that believing you may have life in His name.
