Eyüp 8

1 Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:

Entonces Bildad el Suhita habló y dijo:

2 “Ne zamana dek böyle konuşacaksın? Sözlerin sert rüzgar gibi.

“¿Cuánto tiempo más seguirás hablando así? Las palabras que salen de tu boca son un montón de aire caliente!

3 Tanrı adaleti saptırır mı, Her Şeye Gücü Yeten doğru olanı çarpıtır mı?

¿Pervierte Dios la justicia? ¿Acaso el Todopoderoso pervierte lo que es justo?

4 Oğulların ona karşı günah işlediyse, İsyanlarının cezasını vermiştir.

Tus hijos debieron pecar contra él, y por eso merecieron el castigo que les infligió.

5 Ama sen gayretle Tanrı'yı arar, Her Şeye Gücü Yeten'e yalvarırsan,

Pero si oras a Dios y le pides ayuda,

6 Temiz ve doğruysan, O şimdi bile senin için kolları sıvayıp Seni hak ettiğin yere geri getirecektir.

si llevas una vida limpia y haces lo que es justo, entonces él actuará para enderezar las cosas en su hogar.

7 Başlangıcın küçük olsa da, Sonun büyük olacak.

Aunque comiencen con casi nada, ¡terminarán con mucho!

8 “Lütfen, önceki kuşaklara sor, Atalarının neler öğrendiğini iyice araştır.

“¿Por qué no preguntan lo que descubrieron las generaciones anteriores, y examinan lo que descubrieron nuestros antepasados? ¡Nosotros nacimos ayer y no sabemos nada!

9 Çünkü biz daha dün doğduk, bir şey bilmeyiz, Yeryüzündeki günlerimiz sadece bir gölge.

Nuestros días en la tierra se desvanecen tan rápido como una sombra que pasa.

10 Onlar sana anlatıp öğretmeyecek, İçlerindeki sözleri dile getirmeyecek mi?

¿Acaso no te enseñan y te explican lo que saben?

11 “Bataklık olmayan yerde kamış biter mi? Susuz yerde saz büyür mü?

¿Puede crecer el papiro donde no hay pantano? ¿Pueden crecer los juncos sin agua?

12 Henüz yeşilken, kesilmeden, Otlardan önce kururlar.

Incluso sin ser cortados, mientras aún florecen, se marchitan más rápido que la hierba.

13 Tanrı'yı unutan herkesin sonu böyledir, Tanrısız insanın umudu böyle yok olur.

Esto es lo que le sucede a todo el que se olvida de Dios. Las esperanzas de los que viven sin Dios se reducen a nada.

14 Onun güvendiği şey kırılır, Dayanağı ise bir örümcek ağıdır.

Su confianza es como si se aferraran a una endeble tela de araña.

15 Örümcek ağına yaslanır, ama ağ çöker, Ona tutunur, ama ağ taşımaz.

Buscan la seguridad en su casa, pero ésta no les proporciona ningún apoyo. Intentan aferrarse a ella, pero es fugaz.

16 Tanrısızlar güneşte iyi sulanmış bitkiyi andırır, Dalları bahçenin üzerinden aşar;

Los que viven sin Dios son como una planta exuberante que crece al sol y extiende sus brotes por todo el jardín.

17 Kökleri taş yığınına sarılır, Çakılların arasında yer aranır.

Enreda sus raíces entre las piedras y se aferra a la roca.

18 Ama yerinden sökülürse, Yeri, ‘Seni hiç görmedim’ diyerek onu yadsır.

Pero cuando es cortada, el lugar donde estaba la repudia, diciendo: ‘Nunca te vi’.

19 İşte sevinci böyle son bulur, Yerinde başka bitkiler biter.

Entonces su vida se acaba, y otra plata brota de la tierra para ocupar su lugar.

20 “Tanrı kusursuz insanı reddetmez, Kötülük edenlerin elinden tutmaz.

“Mira, Dios no rechaza a quien es inocente, ni apoya a quien es culpable.

21 O senin ağzını yine gülüşle, Dudaklarını sevinç haykırışıyla dolduracaktır.

Él puede hacer que vuelvas a reír de felicidad y a gritar de alegría.

22 Düşmanlarını utanç kaplayacak, Kötülerin çadırı yok olacaktır.”

Los que te odian serán avergonzados, y el lugar donde viven los malvados será destruido”.