Eyüp 39
1 “Dağ keçilerinin ne zaman doğurduğunu biliyor musun? Geyiklerin yavruladığı zamanı sen mi gözlüyorsun?
[Say] if you know the time of the bringing forth of the wild goats of the rock, and [if] you have marked the calving of the hinds:
2 Sen mi sayıyorsun doğuruncaya dek geçirdikleri ayları? Doğurdukları zamanı biliyor musun?
and [if] you has have numbered the full months of their being with young, and [if] you have relieved their pangs:
3 Çöküp yavrularını doğurur, Kurtulurlar sancılarından.
and have reared their young without fear; and will you loosen their pangs?
4 Güçlenir, kırda büyür yavrular, Gider, bir daha dönmezler.
Their young will break forth; they will be multiplied with offspring: [their young] will go forth, and will not return to them.
5 “Kim yaban eşeğini başı boş gönderdi, Kim bağlarını çözdü?
And who is he that sent forth the wild ass free? and who loosed his bands?
6 Yurt olarak ona bozkırı, Barınak olarak tuzlayı verdim.
whereas I made his habitation the wilderness, and the salt land his coverts.
7 Kentteki kargaşaya güler o, Sürücünün bağırdığını duymaz.
He laughs to scorn the multitude of the city, and hears not the chiding of the tax-gatherer.
8 Otlamak için tepeleri dolaşır, Yeşillik arar.
He will survey the mountains [as] his pasture, and he seeks after every green thing.
9 “Yaban öküzü sana kulluk etmek ister mi? Geceyi senin yemliğinin yanında geçirir mi?
And will the unicorn be willing to serve you, or to lie down at your manger?
10 Sabanla yarık açsın diye ona bağ vurabilir misin? Arkanda, ovalarda tırmık çeker mi?
And will you bind his yoke with thongs, or will he plow furrows for you in the plain?
11 Çok güçlü diye ona bel bağlayabilir misin? Ağır işini ona bırakabilir misin?
And do you trust him, because his strength is great? and will you commit your works to him?
12 Ekinini getireceğine, Buğdayını harman yerinde toplayacağına güvenir misin?
And will you believe that he will return to you your seed, and bring [it] in [to] your threshing floor?
13 “Devekuşunun kanatları sevinçle dalgalanır, Ama leyleğin kanatları ve tüyleriyle kıyaslanamaz.
The peacock has a beautiful wing: if the stork and the ostrich conceive, [it is worthy of notice],
14 Devekuşu yumurtalarını yere bırakır, Onları kumda ısıtır,
for [the ostrich] will leave her eggs in the ground, and warm them on the dust,
15 Ayak altında ezilebileceklerini, Yabanıl hayvanlarca çiğnenebileceklerini düşünmez.
and has forgotten that the foot will scatter them, and the wild beasts of the field trample them.
16 Yavrularına sert davranır, kendinin değilmiş gibi, Çektiği zahmetin boşa gideceğine üzülmez.
She has hardened [herself] against her young ones, as though [she bereaved] not herself: she labors in vain without fear.
17 Çünkü Tanrı ona bilgelik bağışlamamış, Anlayıştan pay vermemiştir.
For God has withholden wisdom from her, and not given her a portion in understanding.
18 Yine de koşmak için kabarınca Ata ve binicisine güler.
In her season she will lift herself on high; she will scorn the horse and his rider.
19 “Sen mi ata güç verdin, Dalgalanan yeleyi boynuna giydirdin?
Hast you invested the horse with strength, and clothed his neck with terror?
20 Sen misin onu çekirge gibi sıçratan, Gururlu kişnemesiyle korku saçtıran?
And have you clad him in perfect armor, and made his breast glorious with courage?
21 Ayakları toprağı şiddetle eşer, Gücünden ötürü sevinçle coşar, Savaşçının üstüne yürür.
He paws exulting in the plain, and goes forth in strength into the plain.
22 Korkuya güler, hiçbir şeyden yılmaz, Kılıç önünde geri adım atmaz.
He laughs to scorn a king as he meets him, and will by no means turn back from the sword.
23 Ok kılıfı, parıldayan mızrak ve pala Üzerinde takırdar atın.
The bow and sword resound against him; and [his] rage will swallow up the ground:
24 Coşku ve heyecanla uzaklıkları yutar, Boru çalınca duramaz yerinde.
and he will not believe until the trumpet sounds.
25 Boru çaldıkça, ‘Hi!’ diye kişner, Savaş kokusunu, komutanların gürleyen sesini, Savaş çığlıklarını uzaklardan duyar.
And when the trumpet sounds, he says, Aha! and afar off he smells the war with prancing and neighing.
26 “Atmaca senin bilgeliğinle mi süzülüyor, Kanatlarını güneye doğru açıyor?
And does the hawk remain steady by your wisdom, having spread out her wings unmoved, looking toward the region of the south?
27 Kartal senin buyruğunla mı yükseliyor, Yuvasını yükseklere kuruyor?
And does the eagle rise at your command, and the vulture remain sitting over his nest,
28 Uçurum kenarlarında konaklıyor, Sivri kayalar onun kalesi.
on a crag of a rock, and in a secret [place]?
29 Oradan gözetliyor yiyeceğini, Gözleri avını uzaktan seçiyor.
Thence he seeks food, his eyes observe from far.
30 Onun yavruları kanla beslenir, Leşler neredeyse, o da oradadır.”
And his young ones roll themselves in blood, and wherever the carcasses may be, immediately they are found.
