Eyüp 38
1 RAB kasırganın içinden Eyüp'ü şöyle yanıtladı:
Then Yahweh responded to Job, out of a storm, and said: —
2 “Bilgisizce sözlerle Tasarımı karartan bu adam kim?
Who is it that darkeneth counsel, by words, without knowledge?
3 Şimdi erkek gibi kuşağını beline vur da, Ben sorayım, sen anlat.
Gird, I pray thee—like a strong man—thy loins, that I may ask thee, and inform thou me:
4 “Ben dünyanın temelini atarken sen neredeydin? Anlıyorsan söyle.
Where wast thou, when I founded the earth? Tell, if thou knowest understanding!
5 Kim saptadı onun ölçülerini? Kuşkusuz biliyorsun! Kim çekti ipi üzerine?
Who set the measurements thereof, if thou knowest? Or who stretched out over it a line?
6 Neyin üstüne yapıldı temelleri? Kim koydu köşe taşını,
Whereon were the pedestals thereof sunk? Or who laid the corner stone thereof; —
7 Sabah yıldızları birlikte şarkı söylerken, İlahi varlıklar sevinçle çığrışırken?
When the morning stars sang together, and all the sons of God shouted for joy?
8 “Denizin ardından kapıları kim kapadı, Ana rahminden fışkırdığı zaman;
Or [who] shut in, with double doors, the sea, when, bursting out of the womb, it came forth;
9 Ona bulutları giysi, Koyu karanlığı kundak yaptığım,
When I put a cloud as the garment thereof, and a thick cloud as the swaddling-band thereof;
10 Sınırını koyduğum, Kapılarıyla sürgülerini yerleştirdiğim,
And brake off for it my boundary, and fixed a bar and double doors;
11 ‘Buraya kadar gelip öteye geçmeyeceksin, Gururlu dalgaların şurada duracak’ dediğim zaman?
And said—Hitherto, shalt thou come, and no further, —and, here, shalt thou set a limit to the majesty of thy waves?
12 “Sen ömründe sabaha buyruk verdin mi, Şafağa yerini gösterdin mi;
Since thy days [began] hast thou commanded the morning? or caused the dawn to know its place;
13 Yeryüzünün uçlarını tutsun, Oradaki kötüler silkilip atılsın diye?
That it might lay hold of the wings of the earth, and the lawless be shaken out of it?
14 Mühür basılan balçık gibi biçim değiştirir yeryüzü, Giysi kıvrımları gibi göze çarpar.
It transformeth itself like the clay of a seal, so that things stand forth like one arrayed;
15 Kötülerin ışıkları alınır, Kalkan kolları kırılır.
That their light may be withdrawn from the lawless, and, the lofty arm, be shivered.
16 “Denizin kaynaklarına vardın mı, Gezdin mi enginin diplerinde?
Hast thou entered as far as the springs of the sea? Or, through the secret recesses of the resounding deep, hast thou wandered?
17 Ölüm kapıları sana gösterildi mi? Gördün mü ölüm gölgesinin kapılarını?
Have the gates of death been disclosed to thee? And, the gates of the death-shade, couldst thou descry?
18 Dünyanın genişliğini kavradın mı? Anlat bana, bütün bunları biliyorsan.
Hast thou well considered, even the breadths of the earth? Tell—if thou knowest it all!
19 “Işığın bulunduğu yerin yolu nerede? Ya karanlık, onun yeri neresi?
Where then is the way, the light shall abide? And, the darkness, where then is its place?
20 Onları yerlerine götürebilir misin? Evlerinin yolunu biliyor musun?
That thou mayest conduct it unto the bound thereof, and that thou mayest perceive the paths to its house.
21 Bilmediğin şey yok zaten, Çünkü onlarla aynı zamanda doğmuştun! O kadar yaşlısın!
Thou knowest, for, then, hadst thou been born! And, in number, thy days are many!
22 “Karın ambarlarına girdin mi, Dolunun ambarlarını gördün mü?
Hast thou entered into the treasuries of the snow? And, the treasuries of the hail, couldst thou see?
23 Ben onları sıkıntılı günler için, Kavga ve savaş günleri için saklıyorum.
Which I have reserved for a time of distress, for the day of conflict and of war?
24 Nerede ışığın dağıtıldığı, Doğu rüzgarının yeryüzüne saçıldığı yere giden yol?
Where then is the way the lightning is parted? The east wind spreadeth itself abroad over the earth.
25 Kim sellere kanal, Yıldırımlara yol açtı;
Who hath cloven—for the torrent—a channel? Or a way for the lightning of thunders;
26 Kimsenin yaşamadığı toprakları, İnsanın bulunmadığı çölü sulasın diye;
To give rain over the no-man’s land, the desert, where no son of earth is;
27 Kurak ve ıssız yeri doyursun, Ot bitirsin diye?
To satisfy the wild and the wilderness, to cause to spring forth the meadow of young grass?
28 Yağmurun babası var mı? Çiy damlalarını kim yarattı?
Hath the rain a father? Or who hath begotten the drops of dew?
29 Buz kimin rahminden çıktı? Göklerden düşen kırağıyı kim doğurdu,
Out of whose womb, came forth the ice? And, the hoar-frost of the heavens, who hath given it birth?
30 Sular taş gibi katılaşıp Enginin yüzü donunca?
Like a stone, are the waters congealed, and, the face of the roaring deep, becometh firm!
31 “Ülker yıldızlarını bağlayabilir misin? Oryon'un bağlarını çözebilir misin?
Canst thou bind the fetters of the Pleiades? Or, the bands of Orion, canst thou unloose?
32 Mevsimlerinde çıkartabilir misin takımyıldızları? Büyük ve Küçük Ayı'ya yol gösterebilir misin?
Canst thou bring forth the signs of the Zodiac each in its season? Or, the Bear and her Young, canst thou lead?
33 Biliyor musun göklerin yasalarını? Tanrı'nın yönetimini yeryüzünde kurabilir misin?
Knowest thou, the statutes of the heavens? Or didst thou appoint his dominion over the earth?
34 “Başına bol yağmur yağsın diye Bulutlara sesini duyurabilir misin?
Canst thou lift up, to the thick cloud, thy voice, and the overflow of waters cover thee?
35 Varıp da, ‘Buradayız’ desinler diye, Şimşekleri gönderebilir misin?
Canst thou send forth the lightnings, so that they go, and say to thee, Behold us?
36 Kim mısırturnasına bilgelik, Horoza anlayış verdi?
Who hath put—into cloud-forms—wisdom? Or who hath given—to the meteor—understanding?
37 Kimin bulutları sayacak bilgisi var? Kim göklerin tulumlarını boşaltabilir,
Who can count the thin clouds, in wisdom? And, the bottles of the heavens, who can empty out;
38 Toprak sertleşip Parçaları birbirine yapışınca?
When the dust is cast into a clod, and the lumps are bound together?
39 “Dişi aslanlar için sen avlanabilir misin, Genç aslanların karnını doyurabilir misin,
Wilt thou hunt—for the Lioness—prey? Or, the craving of the Strong Lion, wilt thou satisfy;
40 İnlerine sindikleri, Çalılıkta pusuya yattıkları zaman?
When they settle down in dens, abide in covert, for lying in wait?
41 Kuzguna yiyeceğini kim sağlıyor, Yavruları Tanrı'ya feryat edip Açlıktan kıvrandığı zaman?
Who prepareth for the Raven his nourishment, —when his young ones—unto GOD—cry out, [when] they wander for lack of food?
