Eyüp 37

1 “Yüreğim titrer buna, Yerinden oynar.

Igenis, ezért remeg szívem s felszökken helyéből.

2 Dinleyin, gürleyen sesini dinleyin, Ağzından çıkan sesi!

Hallva halljátok hangja háborgását s a morajt, mely szájából kél;

3 Şimşeğini göğün altındaki her yere, Yeryüzünün dört bucağına salar.

az egész ég alatt van terjedése és fénye a föld szélein.

4 Ardından bir ses gümbürder, Görkemli sesiyle gürler. Sesi duyulunca şimşekleri alıkoymaz.

Utána ordít a hang: dörög fenséges hangján, s nem tartja vissza, midőn hallatszik hangja.

5 Tanrı'nın sesi şaşılacak biçimde gürler, O, anlayışımızın ötesinde büyük işler yapar.

Csodásan dörög Isten a hangján, nagyokat tesz, s nem ismerjük meg.

6 Çünkü kara, ‘Yere düş’ der, Sağanağa, ‘Bütün şiddetinle boşal.’

Mert a hónak mondja: szállj a földre, meg a hulló esőnek, hatalmasan hulló esőjének

7 Yarattığı bütün insanlar ne yaptığını bilsin diye, Herkese işini bıraktırır.

Minden ember kezét lepecsételi, hogy megismerje alkotását minden halandó.

8 Hayvanlar kovuklarına girer, İnlerinde otururlar.

S bemegy a vad a leshelyre, és tanyáiban lakozik.

9 Kasırga yuvasından kopar, Soğuk saçılan rüzgarlardan.

A kamarából szélvész jő és a szóró szelektől a hideg.

10 Tanrı'nın soluğu suları dondurur, Geniş sular buz tutar.

Isten leheletétől jég keletkezik s a vizek tágassága szilárddá lesz.

11 Bulutlara nem yükler, Şimşeğini her yana yayar.

Nedvességgel meg is terheli a felleget, szétterjeszti fényének felhőjét.

12 Yeryüzünde ne buyurursa yapmak üzere Bulutlar O'nun istediği yönde döner durur.

S az körökben egyre forog, kormányzása által, cselekvésök szerint, bár mire rendeli őket a földkerekség színén;

13 Ya insanları cezalandırmak Ya da yeryüzünü sulayıp sevgisini göstermek için Yağmur gönderir.

hol ostorul, ha földjének javára van, hol szeretetre nyújtja.

14 “Dinle, Eyüp, Dur da düşün Tanrı'nın şaşılası işlerini.

Figyelj erre, Jób, állj meg és vedd észre Isten csodáit!

15 Tanrı'nın bulutları nasıl düzenlediğini, Şimşeğini nasıl çaktırdığını biliyor musun?

Tudsz-e róla, midőn Isten ügyel rájuk, s tündökölteti felhőjének fényét?

16 Bulutların dengesini, Bilgisi kusursuz olanın şaşılası işlerini biliyor musun?

Tudsz-e a fellegnek lengéséről, a tökéletes tudásúnak csodáiról?

17 Dünyanın soluğu kesildiğinde Güneyin kavurucu rüzgarı altında Giysilerin seni terletmez mi?

Te, kinek melegek a ruhái, midőn a földet pihenteti a déli szél által.

18 Dökme tunç bir ayna kadar sert olan gökkubbeyi O'nunla birlikte yayabilir misin?

Vele boltozod a mennyeket, melyek erősek, mint a szilárd tükör?

19 “O'na ne söyleyeceğimizi öğret bize, Çünkü karanlık yüzünden sözümüze düzen veremiyoruz.

Tudasd velünk, mit mondjunk neki! Mit sem hozhatunk fel a sötétség miatt.

20 Konuşmak istediğim O'na söylenebilir mi? Kimse yutulmak ister mi?

Jelentetik-e neki, hogy beszélek, avagy szólt-e ember, hogy elpusztíttassék?

21 Rüzgar geçip göğü temizlediğinde Gökte parıldayan ışığa kimse bakamaz.

Most ugyan nem látni a fényt, mely ragyogó a mennyekben; de a szél átvonul s megtisztítja azokat.

22 Altın parıltısı geliyor kuzeyden, Tanrı korkunç görkeme bürünmüş.

Észak felől arany jön, Isten mellett félelmes fenség.

23 Her Şeye Gücü Yeten'e biz ulaşamayız. Gücü yücedir, Adaleti ve eşsiz doğruluğuyla kimseyi ezmez.

A Mindenhatót, nem érjük őt fel, a nagy erejűt, de a jogot és teljes igazságot nem sérti meg.

24 Bu yüzden insanlar O'na saygı duyar, Çünkü O, bilgeleri dikkate almaz.”

Azért félik őt az emberek, nem nézi ő mind a bölcsszívűeket.