Eyüp 33
1 “Ama şimdi lütfen sözümü dinle, Eyüp, Söyleyeceğim her şeye kulak ver.
Men høyr no, Job, på talen min, lyd vel på alle mine ord!
2 Ağzımı açtım açacağım, Söyleyeceklerim dilimin ucunda.
Sjå eg hev opna mine lippor, og tunga talar i min munn.
3 Sözlerim temiz bir yürekten çıkıyor, Dudaklarım bildiklerini içtenlikle söylüyor.
Frå ærlegt hjarta kjem min tale, rein kunnskap lipporne ber fram.
4 Beni Tanrı'nın Ruhu yarattı, Her Şeye Gücü Yeten'in soluğu yaşam veriyor bana.
Guds ånd er det som meg hev skapt, og Allvalds ande gjev meg liv.
5 Elinden gelirse beni yanıtla, Kendini hazırla, karşımda dur.
Um du det kann, so gjev meg svar! Væpna deg mot meg, og stig fram!
6 Tanrı'nın önünde ben de tıpkı senin gibiyim, Ben de balçıktan yaratıldım.
Eg er din likemann for Gud, eg og av leiret forma er.
7 Onun için dehşetim seni yıldırmasın, Baskım sana ağır gelmesin.
Du tarv’kje vera rædd for meg, min trykk skal ikkje tyngja deg.
8 “Sesin hâlâ kulaklarımda, Şöyle demiştin:
Men du hev sagt for øyro mine - eg høyrde ljoden av ditt ord -:
9 ‘Ben kusursuz ve günahsızım, Temiz ve suçsuzum.
«Eg skuldfri er og utan synd, eg flekkfri er og utan skuld;
10 Yine de Tanrı bana karşı bahane arıyor, Beni düşman görüyor.
men han fører uvensgrunnar mot meg og held meg for sin fiendsmann;
11 Ayaklarımı tomruğa vuruyor, Yollarımı gözetliyor.’
han legg i stokken mine føter og vaktar alle mine vegar.»
12 “Ama sana şunu söyleyeyim, Bu konuda haksızsın. Çünkü Tanrı insandan büyüktür.
Men du hev urett, svarar eg; Gud større er enn menneskja.
13 İnsanın hiçbir sözünü yanıtlamıyor diye Niçin O'nunla çekişiyorsun?
Men kvifor vil du klaga på han: Han aldri svarar i sin sak?
14 Çünkü insan anlamasa da, Tanrı şu ya da bu yolla konuşur.
På eit vis talar Gud, ja tvo, um enn dei ikkje agtar på det.
15 Rüyada, geceleyin görümde, İnsanları ağır uyku basınca, Yatakta yatarlarken,
I draumar og i syn ved natt, når tunge svevnen fell på folk, når dei på lægjet ligg og blundar,
16 Kulaklarına konuşur, Uyarısıyla onları korkutur;
då let han øyro upp på folk, og innsiglar åtvaring til deim,
17 Onları yaptıkları kötülükten döndürmek, Gururdan uzak tutmak,
for burt frå synd å driva mannen, og rydja ovmod ut or honom
18 Canlarını çukurdan, Hayatlarını ölümden kurtarmak için.
og berga sjæli hans frå gravi og livet hans frå spjotodd-daude.
19 İnsan yatağında acılarla, Kemiklerinde dinmez sızılarla yola getirilir.
Han tuktast og med sjukelægje, med stendig uro inn til beini,
20 Öyle ki, içi yemek kaldırmaz, En lezzetli yiyecekten tiksinir.
hans liv fær mothug imot brød, og sjæli hans mot lostemat.
21 Eti erir, görünmez olur, Gözükmeyen kemikleri ortaya çıkar.
Hans misser holdet, vert usjåleg, og beini morknar, syner ikkje,
22 Canı çukura, Hayatı ölüm meleklerine yaklaşır.
og sjæli ned mot gravi lutar, hans liv mot daude-englarne.
23 “Yine de insana doğruyu bildirmek için Yanında bir melek, bin melekten biri Arabulucu olarak bulunursa,
Er det då yver han ein engel, ein millommann, ein utav tusund, som lærer mannen um hans plikt,
24 Ona lütfeder de, ‘Onu ölüm çukuruna inmekten kurtar, Ben fidyeyi buldum’ derse,
Han ynkast yver han og segjer: «Frels honom frå i grav å ganga! Eg hev ei løysepening funne.»
25 Eti çocuk eti gibi yenilenir, Gençlik günlerine döner.
Hans likam skal av helsa bløma, sin ungdom skal han atter få.
26 Dua ettiğinde Tanrı ondan hoşnut kalır, O da Tanrı'nın yüzünü görüp sevinir. Tanrı onun durumunu düzeltir.
Han bed til Gud og nåde fær, so han hans åsyn ser med jubel. Og so fær mannen att si rettferd.
27 Sonra insanların önünde türkü çağırır: ‘Günah işleyip doğru yoldan saptım, Ama Tanrı hak ettiğim cezayı vermedi bana,
Han syng for folk og segjer so: «Eg synda hev og krenkt det rette, men hev’kje fenge lika for det;
28 Canımı çukura inmekten O kurtardı, Işığı görmek için yaşayacağım.’
mi sjæl frå gravi berga han, med gleda fær eg ljoset sjå.»
29 “İşte, insanın canını çukurdan çıkarmak, Onu yaşam ışığıyla aydınlatmak için Tanrı bütün bunları iki kez, Hatta üç kez yapar.
Og sjå: alt dette gjerer Gud tvo gonger, ja tri gong’ mot mannen,
og ber hans sjæl frå gravi burt, so livsens ljos kann lysa for han.
31 “İyi dinle, Eyüp, kulak ver, Sen sus, ben konuşacağım.
So gjev no gaum og høyr meg, Job, ver tagall du, so eg kann tala!
32 Söyleyeceğin bir şey varsa söyle, Çünkü seni haklı çıkarmak isterim.
Um du hev ord, so gjev meg svar! Tala, eg gjev deg gjerne rett.
33 Yoksa, beni dinle, Sus da sana bilgelik öğreteyim.”
I anna fall so høyr på meg, teg medan eg deg visdom lærer!»
