Eyüp 31
1 “Gözlerimle antlaşma yaptım Şehvetle bir kıza bakmamak için.
Zawarłem przymierze ze swoimi oczami; jak mógłbym więc myśleć o pannie?
2 Çünkü insanın yukarıdan, Tanrı'dan payı nedir, Yücelerden, Her Şeye Gücü Yeten'den mirası ne?
Jaki bowiem byłby dział od Boga z góry? I jakie byłoby dziedzictwo od Wszechmocnego z wysoka?
3 Kötüler için felaket, Haksızlık yapanlar için bela değil mi?
Czy zatracenie nie jest [przygotowane] dla niegodziwych i sroga pomsta dla czyniących nieprawość?
4 Yürüdüğüm yolları görmüyor mu, Attığım her adımı saymıyor mu?
Czyż on nie widzi moich dróg i nie liczy wszystkich moich kroków?
5 “Eğer yalan yolunda yürüdümse, Ayağım hileye seğirttiyse,
Jeśli postępowałem kłamliwie, jeśli moja noga spieszyła się do oszustwa;
6 –Tanrı beni doğru teraziyle tartsın, Kusursuz olduğumu görsün–
To niech zważy mnie na wadze sprawiedliwej i niech Bóg pozna moją prawość.
7 Adımım yoldan saptıysa, Yüreğim gözümü izlediyse, Ellerim pisliğe bulaştıysa,
Jeśli moja noga zboczyła z drogi i moje serce poszło za moimi oczami, i jeśli jakaś zmaza przylgnęła do moich rąk;
8 Ektiğimi başkaları yesin, Ekinlerim kökünden sökülsün.
Wtedy niech ja sieję, a inny spożywa, niech moje latorośle będą wykorzenione.
9 “Eğer gönlümü bir kadına kaptırdıysam, Komşumun kapısında pusuya yattıysam,
Jeśli moje serce uwiodła kobieta i jeśli czyhałem pod drzwiami swego bliźniego;
10 Karım başkasının buğdayını öğütsün, Onunla başka erkekler yatsın.
To niech moja żona mieli innemu i niech inni się nad nią schylają.
11 Çünkü bu utanç verici, Yargılanması gereken bir suç olurdu.
[Jest] to bowiem haniebny czyn, karygodna nieprawość;
12 Yıkım diyarına dek yakan bir ateştir o, Bütün ürünümü kökünden kavururdu.
To jest ogień, który pożera aż do zatracenia i może wykorzenić cały mój dobytek.
13 “Benimle ters düştüklerinde Kölemin ve hizmetçimin hakkını yemişsem,
Jeśli zlekceważyłem sprawę swojego sługi albo swojej służącej, gdy wiedli spór ze mną;
14 Tanrı yargıladığında ne yaparım? Hesap sorduğunda ne yanıt veririm?
Co zrobię, gdy Bóg powstanie? Gdy mnie nawiedzi, co mu odpowiem?
15 Beni ana karnında yaratan onu da yaratmadı mı? Rahimde bize biçim veren O değil mi?
Czy ten, który mnie stworzył w łonie, nie stworzył też jego? Czy nie on jeden ukształtował nas w łonie?
16 “Eğer yoksulların dileğini geri çevirdimse, Dul kadının umudunu kırdımsa,
Jeśli odmówiłem prośbie ubogich i jeśli zasmuciłem oczy wdowy;
17 Ekmeğimi yalnız yedim, Öksüzle paylaşmadımsa,
Jeśli sam jadłem swoją kromkę [i] nie jadła z niej sierota;
18 Gençliğimden beri öksüzü baba gibi büyütmedimse, Doğduğumdan beri dul kadına yol göstermedimse,
(Od swojej młodości bowiem wychowywałem ją jak ojciec, a od łona swojej matki prowadziłem [wdowę]);
19 Giysisi olmadığı için can çekişen birini Ya da örtüsü olmayan bir yoksulu gördüm de,
Jeśli widziałem ginącego z powodu braku ubrania albo biedaka bez okrycia;
20 Koyunlarımın yünüyle ısıtmadıysam, O da içinden beni kutsamadıysa,
Jeśli jego biodra nie błogosławiły mi dlatego, że się zagrzał wełną moich owiec;
21 Mahkemede sözümün geçtiğini bilerek Öksüze el kaldırdımsa,
Jeśli podniosłem rękę przeciwko sierocie, gdy widziałem w bramie swoją pomoc;
22 Kolum omuzumdan düşsün, Kol kemiğim kırılsın.
Wtedy niech odpadnie mój bark od karku, a niech moje ramię wyjdzie ze stawu.
23 Çünkü Tanrı'dan gelecek beladan korkarım, O'nun görkeminden ötürü böyle bir şey yapamam.
Bałem się bowiem klęski od Boga, a przed jego majestatem nie mógłbym [się ostać].
24 “Eğer umudumu altına bağladımsa, Saf altına, ‘Güvencim sensin’ dedimse,
Jeśli pokładałem w złocie swoją nadzieję, a do czystego złota mówiłem: [Ty jesteś] moją ufnością;
25 Servetim çok, Varlığımı bileğimle kazandım diye sevindimse,
Jeśli radowałem się ze swojego wielkiego bogactwa i [tego], że moja ręka nabyła wiele;
26 Işıldayan güneşe, Parıldayarak hareket eden aya bakıp da,
Jeśli patrzyłem na słońce, gdy świeciło, i na księżyc, gdy sunął wspaniale;
27 İçimden ayartıldımsa, Elim onlara taptığımı gösteren bir öpücük yolladıysa,
A moje serce dało się uwieść potajemnie i moje usta całowały moją rękę;
28 Bu da yargılanacak bir suç olurdu, Çünkü yücelerdeki Tanrı'yı yadsımış olurdum.
I to byłaby nieprawość karygodna, bo zaparłbym się Boga z wysoka.
29 “Eğer düşmanımın yıkımına sevindim, Başına kötülük geldi diye keyiflendimse,
Jeśli cieszyłem się z upadku tego, który mnie nienawidzi, jeśli wyniosłem się, gdy mu się źle wiodło;
30 –Kimsenin canına lanet ederek Ağzımın günah işlemesine izin vermedim–
(Nawet nie pozwoliłem zgrzeszyć swoim ustom, pragnąc przekleństwa na jego duszy);
31 Evimdeki insanlar, ‘Eyüp'ün verdiği etle Karnını doyurmayan var mı?’ diye sormadıysa,
Czy ludzie z mojego namiotu nie mówili: Obyśmy mieli z jego mięsa! Nie możemy się najeść.
32 –Hiçbir yabancı geceyi sokakta geçirmezdi, Çünkü kapım her zaman yolculara açıktı–
Obcy nie nocował na dworze, swoje drzwi otwierałem podróżnemu.
33 Kalabalıktan çok korktuğum, Boyların aşağılamasından yıldığım, Susup dışarı çıkmadığım için Suçumu bağrımda gizleyip Adem gibi isyanımı örttümse,
Jeśli ukrywałem swoje przestępstwa jak Adam i chowałem w zanadrzu swoją nieprawość;
Czy strach przed wielką zgrają albo pogarda bliskich przeraziły mnie, abym milczał i nie wychodził [za] drzwi?
35 –“Keşke beni dinleyen biri olsa! İşte savunmamı imzalıyorum, Her Şeye Gücü Yeten bana yanıt versin! Hasmımın yazdığı tomar elimde olsa,
Obym miał kogoś, kto by mnie wysłuchał! Oto moja prośba, [aby] Wszechmogący odpowiedział mi i aby mój wróg napisał księgę.
36 Kuşkusuz onu omuzumda taşır, Taç gibi başıma koyardım.
Czy nie nosiłbym jej na swoim ramieniu i nie przywiązałbym jej sobie [jak] koronę?
37 Attığım her adımı ona bildirir, Kendisine bir önder gibi yaklaşırdım.–
Oznajmiłbym mu liczbę swoich kroków; zbliżyłbym się do niego jak książę.
38 “Toprağım bana feryat ediyorsa, Sabanın açtığı yarıklar bir ağızdan ağlıyorsa,
Jeśli moja ziemia wołała przeciwko mnie, jeśli razem z nią płakały jej bruzdy;
39 Ürününü para ödemeden yedimse Ya da üzerinde oturanların kalbini kırdımsa,
Jeśli spożywałem z jej plonów bez zapłaty, jeśli jej właścicieli pozbawiłem życia;
40 Orada buğday yerine diken, Arpa yerine delice bitsin.” Eyüp'ün konuşması sona erdi.
Niech rosną ciernie zamiast pszenicy i sam kąkol zamiast jęczmienia. Skończyły się słowa Hioba.
