Eyüp 29

1 Eyüp yine anlatmaya başladı:

addidit quoque Iob adsumens parabolam suam et dixit

2 “Keşke geçen aylar geri gelseydi, Tanrı'nın beni kolladığı,

quis mihi tribuat ut sim iuxta menses pristinos secundum dies quibus Deus custodiebat me

3 Kandilinin başımın üstünde parladığı, Işığıyla karanlıkta yürüdüğüm günler,

quando splendebat lucerna eius super caput meum et ad lumen eius ambulabam in tenebris

4 Keşke olgunluk günlerim geri gelseydi, Tanrı'nın çadırımı dostça koruduğu,

sicut fui in diebus adulescentiae meae quando secreto Deus erat in tabernaculo meo

5 Her Şeye Gücü Yeten'in henüz benimle olduğu, Çocuklarımın çevremde bulunduğu,

quando erat Omnipotens mecum et in circuitu meo pueri mei

6 Yollarımın sütle yıkandığı, Yanımdaki kayanın zeytinyağı akıttığı günler!

quando lavabam pedes meos butyro et petra fundebat mihi rivos olei

7 “Kent kapısına gidip Kürsümü meydana koyduğumda,

quando procedebam ad portam civitatis et in platea parabant cathedram mihi

8 Gençler beni görüp gizlenir, Yaşlılar kalkıp ayakta dururlardı;

videbant me iuvenes et abscondebantur et senes adsurgentes stabant

9 Önderler konuşmaktan çekinir, Elleriyle ağızlarını kaparlardı;

principes cessabant loqui et digitum superponebant ori suo

10 Soyluların sesi kesilir, Dilleri damaklarına yapışırdı.

vocem suam cohibebant duces et lingua eorum gutturi suo adherebat

11 Beni duyan kutlar, Beni gören överdi;

auris audiens beatificabat me et oculus videns testimonium reddebat mihi

12 Çünkü yardım isteyen yoksulu, Desteği olmayan öksüzü kurtarırdım.

quod liberassem pauperem vociferantem et pupillum cui non esset adiutor

13 Ölmekte olanın hayır duasını alır, Dul kadının yüreğini sevinçten coştururdum.

benedictio perituri super me veniebat et cor viduae consolatus sum

14 Doğruluğu giysi gibi giyindim, Adalet kaftanım ve sarığımdı sanki.

iustitia indutus sum et vestivit me sicut vestimento et diademate iudicio meo

15 Körlere göz, Topallara ayaktım.

oculus fui caeco et pes claudo

16 Yoksullara babalık eder, Garibin davasını üstlenirdim.

pater eram pauperum et causam quam nesciebam diligentissime investigabam

17 Haksızın çenesini kırar, Avını dişlerinin arasından kapardım.

conterebam molas iniqui et de dentibus illius auferebam praedam

18 “‘Son soluğumu yuvamda vereceğim’ diye düşünüyordum, ‘Günlerim kum taneleri kadar çok.

dicebamque in nidulo meo moriar et sicut palma multiplicabo dies

19 Köküm sulara erişecek, Çiy geceyi dallarımda geçirecek.

radix mea aperta est secus aquas et ros morabitur in messione mea

20 Aldığım övgüler tazelenecek, Elimdeki yay yenilenecek.’

gloria mea semper innovabitur et arcus meus in manu mea instaurabitur

21 “İnsanlar beni saygıyla dinler, Öğüdümü sessizce beklerlerdi.

qui me audiebant expectabant sententiam et intenti tacebant ad consilium meum

22 Ben konuştuktan sonra onlar konuşmazdı, Sözlerim üzerlerine damlardı.

verbis meis addere nihil audebant et super illos stillabat eloquium meum

23 Yağmuru beklercesine beni bekler, Son yağmurları içercesine sözlerimi içerlerdi.

expectabant me sicut pluviam et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum

24 Kendilerine gülümsediğimde gözlerine inanmazlardı, Güler yüzlülüğüm onlara cesaret verirdi.

si quando ridebam ad eos non credebant et lux vultus mei non cadebat in terram

25 Onların yolunu ben seçer, başlarında dururdum, Askerlerinin ortasında kral gibi otururdum, Yaslıları avutan biri gibiydim.

si voluissem ire ad eos sedebam primus cumque sederem quasi rex circumstante exercitu eram tamen maerentium consolator