Eyüp 29

1 Eyüp yine anlatmaya başladı:

Ayub melanjutkan uraiannya, katanya,

2 “Keşke geçen aylar geri gelseydi, Tanrı'nın beni kolladığı,

"Kiranya hidupku dapat lagi seperti dahulu, waktu Allah melindungi aku.

3 Kandilinin başımın üstünde parladığı, Işığıyla karanlıkta yürüdüğüm günler,

Aku selalu diberi-Nya pertolongan, diterangi-Nya waktu berjalan dalam kegelapan.

4 Keşke olgunluk günlerim geri gelseydi, Tanrı'nın çadırımı dostça koruduğu,

Itulah hari-hari kejayaanku, ketika keakraban Allah menaungi rumahku.

5 Her Şeye Gücü Yeten'in henüz benimle olduğu, Çocuklarımın çevremde bulunduğu,

Waktu itu, Yang Mahakuasa masih mendampingi aku, dan anak-anakku ada di sekelilingku.

6 Yollarımın sütle yıkandığı, Yanımdaki kayanın zeytinyağı akıttığı günler!

Ternakku menghasilkan banyak sekali susu. Banyak minyak dihasilkan oleh pohon-pohon zaitunku, meskipun ditanam di tanah berbatu.

7 “Kent kapısına gidip Kürsümü meydana koyduğumda,

Jika para tua-tua kota duduk bersama, dan kuambil tempatku di antara mereka,

8 Gençler beni görüp gizlenir, Yaşlılar kalkıp ayakta dururlardı;

minggirlah orang-orang muda, segera setelah aku dilihat mereka. Juga orang-orang tua bangkit dengan khidmat; untuk memberi hormat.

9 Önderler konuşmaktan çekinir, Elleriyle ağızlarını kaparlardı;

Bahkan para pembesar berhenti berkata-kata,

10 Soyluların sesi kesilir, Dilleri damaklarına yapışırdı.

dan orang penting pun tidak berbicara.

11 Beni duyan kutlar, Beni gören överdi;

Siapa pun kagum jika mendengar tentang aku; siapa yang melihat aku, memuji jasaku.

12 Çünkü yardım isteyen yoksulu, Desteği olmayan öksüzü kurtarırdım.

Sebab, kutolong orang miskin yang minta bantuan; kusokong yatim piatu yang tak punya penunjang.

13 Ölmekte olanın hayır duasını alır, Dul kadının yüreğini sevinçten coştururdum.

Aku dipuji oleh orang yang sangat kesusahan, kutolong para janda sehingga mereka tentram.

14 Doğruluğu giysi gibi giyindim, Adalet kaftanım ve sarığımdı sanki.

Tindakanku jujur tanpa cela; kutegakkan keadilan senantiasa.

15 Körlere göz, Topallara ayaktım.

Bagi orang buta, aku menjadi mata; bagi orang lumpuh, aku adalah kakinya.

16 Yoksullara babalık eder, Garibin davasını üstlenirdim.

Bagi orang miskin, aku menjadi ayah; bagi orang asing, aku menjadi pembela.

17 Haksızın çenesini kırar, Avını dişlerinin arasından kapardım.

Tapi kuasa orang kejam, kupatahkan, dan kurban mereka kuselamatkan.

18 “‘Son soluğumu yuvamda vereceğim’ diye düşünüyordum, ‘Günlerim kum taneleri kadar çok.

Harapanku ialah mencapai umur yang tinggi, dan mati dengan tenang di rumahku sendiri.

19 Köküm sulara erişecek, Çiy geceyi dallarımda geçirecek.

Aku seperti pohon yang subur tumbuhnya, akarnya cukup air dan embun membasahi dahannya.

20 Aldığım övgüler tazelenecek, Elimdeki yay yenilenecek.’

Aku selalu dipuji semua orang, dan tak pernah kekuatanku berkurang.

21 “İnsanlar beni saygıyla dinler, Öğüdümü sessizce beklerlerdi.

Orang-orang diam, jika aku memberi nasihat; segala perkataanku mereka dengarkan dengan cermat.

22 Ben konuştuktan sonra onlar konuşmazdı, Sözlerim üzerlerine damlardı.

Sehabis aku bicara, tak ada lagi yang perlu ditambahkan; perkataan meresap seperti tetesan air hujan.

23 Yağmuru beklercesine beni bekler, Son yağmurları içercesine sözlerimi içerlerdi.

Semua orang menyambut kata-kataku dengan gembira, seperti petani menyambut hujan di musim bunga.

24 Kendilerine gülümsediğimde gözlerine inanmazlardı, Güler yüzlülüğüm onlara cesaret verirdi.

Kutersenyum kepada mereka ketika mereka putus asa; air mukaku yang bahagia menambah semangat mereka.

25 Onların yolunu ben seçer, başlarında dururdum, Askerlerinin ortasında kral gibi otururdum, Yaslıları avutan biri gibiydim.

Akulah yang memegang pimpinan, dan mengambil segala keputusan. Kupimpin mereka seperti raja di tengah pasukannya, dan kuhibur mereka dalam kesedihannya.