Eyüp 28

1 Gümüş maden ocağından elde edilir, Altını arıtmak için de bir yer vardır.

Да, сребро има жице, и злато има место где се топи.

2 Demir topraktan çıkarılır, Bakırsa taştan.

Гвожђе се вади из праха, и из камена се топи бронза.

3 İnsan karanlığa son verir, Koyu karanlığın, ölüm gölgesinin taşlarını Son sınırına kadar araştırır.

Мраку поставља међу, и све истражује човек до краја, и камење у тами и у сену смртном.

4 Maden kuyusunu insanların oturduğu yerden uzakta açar, İnsan ayağının unuttuğu yerlerde, Herkesten uzak iplere sarılıp sallanır.

Река навре с места свог да јој нико не може приступити; али се одбије и одлази трудом човечјим.

5 Ekmek topraktan çıkar, Toprağın altı ise yanmış, altüst olmuştur.

Из земље излази хлеб, и под њом је друго, као огањ.

6 Kayalarından laciverttaşı çıkar, Yüzeyi altın tozunu andırır.

У камену је њеном место сафиру, а онде је прах златни.

7 Yırtıcı kuş yolu bilmez, Doğanın gözü onu görmemiştir.

Те стазе не зна птица, нити је виде око крагујево;

8 Güçlü hayvanlar oraya ayak basmamış, Aslan oradan geçmemiştir.

Не угази је младо зверје, нити њом прође лав.

9 Madenci elini çakmak taşına uzatır, Dağları kökünden altüst eder.

На кремен диже руку своју; превраћа горе из дна.

10 Kayaların içinden tüneller açar, Gözleri değerli ne varsa görür.

Из стене изводи потоке, и свашта драгоцено види Му око.

11 Irmakların kaynağını tıkar, Gizli olanı ışığa çıkarır.

Уставља реке да не теку, и шта је сакривено износи на видело.

12 Ama bilgelik nerede bulunur? Aklın yeri neresi?

Али мудрост где се налази? И где је место разуму?

13 İnsan onun değerini bilmez, Yaşayanlar diyarında ona rastlanmaz.

Не зна јој човек цене, нити се находи у земљи живих.

14 Engin, “Bende değil” der, Deniz, “Yanımda değil.”

Бездана вели: Није у мени; и море вели: Није код мене.

15 Onun bedeli saf altınla ödenmez, Değeri gümüşle ölçülmez.

Не може се дати чисто злато за њу, нити се сребро измерити у промену за њу.

16 Ona Ofir altınıyla, değerli oniksle, Laciverttaşıyla değer biçilmez.

Не може се ценити златом офирским, ни драгим онихом ни сафиром.

17 Ne altın ne cam onunla karşılaştırılabilir, Saf altın kaplara değişilmez.

Не може се наједначити с њом ни злато ни кристал, нити се може променити за закладе златне.

18 Yanında mercanla billurun sözü edilmez, Bilgeliğin değeri mücevherden üstündür.

Од корала и бисера нема спомена, јер је вредност мудрости већа него драгом камењу.

19 Kûş topazı onunla denk sayılmaz, Saf altınla ona değer biçilmez.

Не може се с њом изједначити топаз етиопски, нити се може ценити чистим златом.

20 Öyleyse bilgelik nereden geliyor? Aklın yeri neresi?

Откуда, дакле, долази мудрост? И где је место разуму?

21 O bütün canlıların gözünden uzaktır, Gökte uçan kuşlardan bile saklıdır.

Сакривена је од очију сваког живог, и од птица небеских заклоњена.

22 Yıkım'la Ölüm: “Kulaklarımız ancak fısıltısını duydu” der.

Погибао и смрт говоре: Ушима својим чусмо славу њену.

23 Onun yolunu Tanrı anlar, Yerini bilen O'dur.

Бог зна пут њен, и познаје место њено.

24 Çünkü O yeryüzünün uçlarına kadar bakar, Göklerin altındaki her şeyi görür.

Јер гледа до крајева земаљских и види све што је под свим небом.

25 Rüzgara güç verdiği, Suları ölçtüğü,

Кад даваше ветру тежину, и мераше воду мером,

26 Yağmura kural koyduğu, Yıldırıma yol açtığı zaman,

Кад постављаше закон дажду и пут муњи громовној.

27 Bilgeliği görüp değerini biçti, Onu onaylayıp araştırdı.

Још је онда виде и огласи је, уреди је и претражи је.

28 İnsana, “İşte Rab korkusu, bilgelik budur” dedi, “Kötülükten kaçınmak akıllılıktır.”

А човеку рече: Гле, страх је Божји мудрост, и уклањати се ода зла јесте разум.