Eyüp 24

1 “Niçin Her Şeye Gücü Yeten yargı için vakit saptamıyor? Neden O'nu tanıyanlar bu günleri görmesin?

Zakaj, videč, da časi niso skriti pred Vsemogočnim, tisti, ki ga ne poznajo, vidijo njegove dni?

2 İnsanlar sınır taşlarını kaldırıyor, Çaldıkları sürüleri otlatıyorlar.

Nekateri odstranjujejo mejnike, na silo odvedejo trope in se hranijo z njimi.

3 Öksüzlerin eşeğini kovuyor, Dul kadının öküzünü rehin alıyorlar.

Odvedli so osla osirotelemu, vdovinega vola so vzeli za jamstvo.

4 Yoksulları yoldan saptırıyor, Ülkenin düşkünlerini gizlenmeye zorluyorlar.

Pomoči potrebnega odvrnejo iz poti. Revni na zemlji se skupaj skrivajo.

5 Bakın, yoksullar çöldeki yaban eşekleri gibi Yiyecek bulmak için erkenden işe çıkıyorlar, Çocuklarına yiyeceği kırlar sağlıyor.

Glej, kakor divji osli v puščavi gredo naprej k svojemu delu; ob zori se dvigajo za plenom. Divjina zanje in za njihove otroke obrodi hrano.

6 Yemlerini tarlalardan topluyor, Kötülerin bağındaki artıkları eşeliyorlar.

Žanjejo vsak svoje žito na polju, in zbirajo trgatev zlobnih.

7 Geceyi giysisiz, çıplak geçiriyorlar, Örtünecek şeyleri yok soğukta.

Nagim povzročajo, da prenočujejo brez oblačil, da v mrazu nimajo nobenega pokrivala.

8 Dağlara yağan sağanaktan ıslanıyor, Sığınakları olmadığı için kayalara sarılıyorlar.

Mokri so od nalivov z gora in se oklepajo skale v želji po zatočišču.

9 Öksüz memeden uzaklaştırılıyor, Düşkünün bebeği rehin alınıyor.

Siroto trgajo od prsi in jemljejo jamstvo revnemu.

10 Giysisiz, çıplak dolaşıyor, Aç karnına demet taşıyorlar.

Povzročajo mu, da hodi nag, brez obleke in jemljejo snop pred lačnim,

11 Teraslar arasında zeytin eziyor, Susuzluktan kavrulurken Şarap için üzüm sıkıyorlar.

ki dela olje znotraj njihovih zidov in mendra njihove vinske stiskalnice in trpi žejo.

12 Kentlerden insan iniltileri yükseliyor, Yaralı canlar feryat ediyor, Ama Tanrı haksızlığı önemsemiyor.

Iz mesta stokajo ljudje in duša ranjenega vpije, vendar Bog nanje ne polaga nespametnosti.

13 “Bunlar ışığa başkaldıranlardır; Onun yolunu tanımaz, İzinde yürümezler.

Oni so izmed tistih, ki se upirajo svetlobi. Ne poznajo njenih poti niti ne ostajajo na njenih stezah.

14 Gün ağarınca katil kalkar, Düşkünü, yoksulu öldürür, Hırsız gibi sıvışır geceleyin.

Morilec vstaja s svetlobo, ubija uboge in pomoči potrebne in v noči je kakor tat.

15 Zina edenin gözü alaca karanlıktadır, ‘Beni kimse görmez’ diye düşünür, Yüzünü örtüyle gizler.

Tudi oko zakonolomca čaka na mrak, rekoč: ›Nobeno oko me ne bo videlo‹ in skriva svoj obraz.

16 Hırsızlar karanlıkta evleri deler, Gündüz gizlenir, ışık nedir bilmezler.

V temi kopljejo skozi hiše, ki so si jih označili podnevi; oni ne poznajo svetlobe.

17 Çünkü zifiri karanlık, sabahıdır onların, Karanlığın dehşetiyle dostturlar.

Kajti jutro jim je celo kakor senca smrti. Če jih kdo prepozna, so v strahotah smrtne sence.

18 “Diyorsunuz ki, ‘Suyun üstündeki köpüktür onlar, Lanetlidir ülkedeki payları, Kimse bağlara gitmez.

Nagel je kakor vode. Njihov delež je preklet na zemlji. Ne gleda poti v vinograde.

19 Kuraklık ve sıcağın eriyen karı alıp götürdüğü gibi Ölüler diyarı da günahlıları alıp götürür. (Sheol h7585)

Suša in vročina použijeta snežne vode; tako grob tiste, ki so grešili. (Sheol h7585)

20 Rahim onları unutacak, Kurtlara yem olacak, Bir daha anılmayacaklar. Haksızlık bir ağaç gibi kırılacak.

Maternica ga bo pozabila, ličinka se bo medéno hranila na njem. Ne bo se ga več spominjalo in zlobnost bo zlomljena kakor drevo.

21 Onlar çocuğu olmayan kısır kadınları yolar, Dul kadına iyilik etmezler.

Z jalovo, ki ne rojeva, postopa hudobno in ne dela dobrega vdovi.

22 Tanrı, gücüyle zorbaları yok eder, Harekete geçince zorbaların yaşama umudu kalmaz.

S svojo močjo priteguje tudi mogočne. On vstaja in noben človek ni prepričan v življenje.

23 Tanrı onlara güven verir, O'na güvenirler, Ama gözü yürüdükleri yoldadır.

Čeprav mu je dano, da bi bil na varnem, kjer počiva, so vendar njegove oči na njihovih poteh.

24 Kısa süre yükselir, sonra yok olurlar, Düşerler, tıpkı ötekiler gibi alınıp götürülür, Başak başı gibi kesilirler.’

Povišani so za malo časa, toda izginejo in so ponižani. Vzeti so iz poti kakor vsi drugi in odsekani kakor vrhovi žitnega klasja.

25 “Böyle değilse, kim beni yalancı çıkarabilir, Söylediklerimin boş olduğunu gösterebilir?”

Če ne bi bilo to sedaj tako, kdo me bo naredil za lažnivca in moj govor naredil brez vrednosti?«