Eyüp 24

1 “Niçin Her Şeye Gücü Yeten yargı için vakit saptamıyor? Neden O'nu tanıyanlar bu günleri görmesin?

Pourquoi les temps des représailles ne sont-ils pas réglés par le Tout-Puissant, et ses fidèles ne voient-ils pas se lever ses jours de justice?

2 İnsanlar sınır taşlarını kaldırıyor, Çaldıkları sürüleri otlatıyorlar.

Il en est qui reculent les bornes, qui ravissent des troupeaux et les conduisent au pâturage.

3 Öksüzlerin eşeğini kovuyor, Dul kadının öküzünü rehin alıyorlar.

Ils emmènent l’âne des orphelins et saisissent comme gage le bœuf de la veuve.

4 Yoksulları yoldan saptırıyor, Ülkenin düşkünlerini gizlenmeye zorluyorlar.

Ils forcent les indigents à se détourner du chemin; les faibles dans le pays sont tous obligés de se cacher.

5 Bakın, yoksullar çöldeki yaban eşekleri gibi Yiyecek bulmak için erkenden işe çıkıyorlar, Çocuklarına yiyeceği kırlar sağlıyor.

Voyez, tels des ânes sauvages dans le désert, ces malheureux se mettent en campagne pour leur besogne, recherchant quelque nourriture: la lande leur fournit du pain pour leurs enfants.

6 Yemlerini tarlalardan topluyor, Kötülerin bağındaki artıkları eşeliyorlar.

Dans les champs, ils recueillent leurs provisions; ils ramassent quelques herbes dans la vigne du méchant.

7 Geceyi giysisiz, çıplak geçiriyorlar, Örtünecek şeyleri yok soğukta.

Ils passent la nuit tout nus, faute de vêtements; ils n’ont pas de couverture pour se garer du froid.

8 Dağlara yağan sağanaktan ıslanıyor, Sığınakları olmadığı için kayalara sarılıyorlar.

Ils sont trempés par les averses des montagnes; manquant d’abri, ils s’accrochent au rocher.

9 Öksüz memeden uzaklaştırılıyor, Düşkünün bebeği rehin alınıyor.

On enlève l’orphelin du sein de sa mère, et on pressure le pauvre.

10 Giysisiz, çıplak dolaşıyor, Aç karnına demet taşıyorlar.

On les réduit à circuler nus, sans vêtements à transporter des gerbes tout en souffrant la faim,

11 Teraslar arasında zeytin eziyor, Susuzluktan kavrulurken Şarap için üzüm sıkıyorlar.

à extraire l’huile dans l’enclos de leurs exploiteurs, à fouler les pressoirs tout en étant altérés de soif.

12 Kentlerden insan iniltileri yükseliyor, Yaralı canlar feryat ediyor, Ama Tanrı haksızlığı önemsemiyor.

De l’enceinte des villes la population fait entendre un concert de plaintes, l’âme des victimes crie vengeance, et Dieu n’a pas de flétrissure pour ces crimes!

13 “Bunlar ışığa başkaldıranlardır; Onun yolunu tanımaz, İzinde yürümezler.

Ces bandits détestent la lumière, n’en connaissent pas les voies et n’en suivent pas les sentiers.

14 Gün ağarınca katil kalkar, Düşkünü, yoksulu öldürür, Hırsız gibi sıvışır geceleyin.

A l’approche du jour, le meurtrier se lève, assassine le pauvre et l’indigent; la nuit, il se comporte en voleur.

15 Zina edenin gözü alaca karanlıktadır, ‘Beni kimse görmez’ diye düşünür, Yüzünü örtüyle gizler.

Les yeux de l’adultère guettent le crépuscule du soir: "Nul ne me verra", dit-il, et il se couvre le visage d’un voile.

16 Hırsızlar karanlıkta evleri deler, Gündüz gizlenir, ışık nedir bilmezler.

A la faveur de l’obscurité, il entre par effraction dans les maisons; le jour, il se tient claquemuré: il ne sait ce que c’est que la lumière.

17 Çünkü zifiri karanlık, sabahıdır onların, Karanlığın dehşetiyle dostturlar.

Pour tous ces gens, la nuit noire est un clair matin, tant ils sont familiarisés avec l’horreur des ténèbres.

18 “Diyorsunuz ki, ‘Suyun üstündeki köpüktür onlar, Lanetlidir ülkedeki payları, Kimse bağlara gitmez.

Parfois ils sont une épave légère flottant sur l’eau, leur sort est maudit sur terre; ils cessent de prendre le chemin des vignes.

19 Kuraklık ve sıcağın eriyen karı alıp götürdüğü gibi Ölüler diyarı da günahlıları alıp götürür. (Sheol h7585)

Le sol altéré, la chaleur engloutissent les eaux de neige; de même le Cheol ceux qui ont prévariqué. (Sheol h7585)

20 Rahim onları unutacak, Kurtlara yem olacak, Bir daha anılmayacaklar. Haksızlık bir ağaç gibi kırılacak.

Ils sont vite oubliés du sein qui les porta, la vermine se repaît' d’eux avec délices; plus jamais il n’est fait mention d’eux: l’iniquité est brisée comme un arbre.

21 Onlar çocuğu olmayan kısır kadınları yolar, Dul kadına iyilik etmezler.

Ils exploitaient la femme stérile, qui n’a pas d’enfants, et ne faisaient pas de bien à la veuve.

22 Tanrı, gücüyle zorbaları yok eder, Harekete geçince zorbaların yaşama umudu kalmaz.

Mais trop souvent il fait durer les tyrans par sa force: ils se redressent, alors qu’ils n’attendaient plus rien de la vie.

23 Tanrı onlara güven verir, O'na güvenirler, Ama gözü yürüdükleri yoldadır.

Il leur donne de quoi vivre en sécurité et avec une entière confiance; ses yeux sont ouverts sur leurs voies.

24 Kısa süre yükselir, sonra yok olurlar, Düşerler, tıpkı ötekiler gibi alınıp götürülür, Başak başı gibi kesilirler.’

Elevés de la sorte, en peu de temps ils disparaissent; ils s’évanouissent, ravis par la mort, comme tout le monde, et se flétrissent comme la tête d’un épi.

25 “Böyle değilse, kim beni yalancı çıkarabilir, Söylediklerimin boş olduğunu gösterebilir?”

N’En est-il pas ainsi? Qui osera me démentir et réduire à néant mes paroles?