Eyüp 15

1 Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:

Na Temanni Elifas buaa sɛ,

2 “Bilge kişi boş sözlerle yanıtlar mı, Karnını doğu rüzgarıyla doldurur mu?

“Enti onyansafoɔ de nsɛm a aba biara nni muo bɛyi nʼano anaasɛ ɔde apueeɛ mframa a emu yɛ hye bɛhyɛ nʼafuru ma?

3 Boş sözlerle tartışır, Yararsız söylevler verir mi?

Ɔde nsɛm huhuo bɛdi anobaabaeɛ, aka nsɛm a ɛntu bunu biara anaa?

4 Tanrı korkusunu bile ortadan kaldırıyor, Tanrı'nın huzurunda düşünmeyi engelliyorsun.

Wototo onyamesuro ase mmom na wosi Onyankopɔn mu ahotosoɔ ho ɛkwan.

5 Çünkü suçun ağzını kışkırtıyor, Hilekârların diliyle konuşuyorsun.

Wo bɔne kyerɛ wʼano deɛ ɔnka; na woafa aniteɛ tɛkrɛma.

6 Kendi ağzın seni suçluyor, ben değil, Dudakların sana karşı tanıklık ediyor.

Wo ankasa wʼano bu wo kumfɔ, ɛnyɛ me deɛ; wʼankasa wʼano di adanseɛ tia wo.

7 “İlk doğan insan sen misin? Yoksa dağlardan önce mi var oldun?

“Wone onipa a wɔwoo wo dii ɛkan? Wɔwoo wo ansa na wɔrewo nkokoɔ?

8 Tanrı'nın sırrını mı dinledin de, Yalnız kendini bilge görüyorsun?

Wotie Onyankopɔn afotuo anaa? Wo nko ara na wonim nyansa anaa?

9 Senin bildiğin ne ki, biz bilmeyelim? Senin anladığın ne ki, bizde olmasın?

Ɛdeɛn na wonim a, yɛnnim? Nhunumu bɛn na wowɔ a yɛnnie?

10 Bizde ak saçlı da yaşlı da var, Babandan bile yaşlı.

Deɛ wafu dwono ne akɔkoraa wɔ yɛn afa, wɔn a wɔanyini sene wʼagya mpo.

11 Az mı geliyor Tanrı'nın avutması sana, Söylediği yumuşak sözler?

Onyankopɔn awerɛkyekyerɛ ne nsɛm a wɔka no brɛoo kyerɛ wo no sua ma wo anaa?

12 Niçin yüreğin seni sürüklüyor, Gözlerin parıldıyor,

Adɛn enti na wʼakoma atwe wo korɔ adɛn enti na wʼani asɔ ogya,

13 Tanrı'ya öfkeni gösteriyorsun, Ağzından böyle sözler dökülüyor?

na woadane wʼabofuo agu Onyankopɔn so na woma saa nsɛm yi pue firi wʼano?

14 “İnsan gerçekten temiz olabilir mi? Kadından doğan biri doğru olabilir mi?

“Ɔdasani ne hwan a ɔbɛtumi ayɛ pɛ, anaasɛ deɛ ɔbaa awo noɔ bɛn na ɔbɛtumi ayɛ ɔteneneeni?

15 Tanrı meleklerine güvenmiyorsa, Gökler bile O'nun gözünde temiz değilse,

Onyankopɔn nni ahotosoɔ wɔ nʼakronkronfoɔ mu. Ɔsorosoro mpo nnyɛ kronn wɔ nʼani so,

16 Haksızlığı su gibi içen İğrenç, bozuk insana mı güvenecek?

na nkantom onipa bɔnefoɔ ne omumuyɛfoɔ a ɔnom awurukasɛm sɛ nsuo.

17 “Dinle beni, sana açıklayayım, Gördüğümü anlatayım,

“Tie me, na mɛkyerɛ wo mu; ma menka deɛ mahunu nkyerɛ wo,

18 Bilgelerin atalarından öğrenip bildirdiği, Gizlemediği gerçekleri;

deɛ anyansafoɔ apae mu aka, a wɔamfa biribiara a wɔnya firii wɔn agyanom hɔ no ansie

19 O atalar ki, ülke yalnız onlara verilmişti, Aralarına henüz yabancı girmemişti.

(wɔn a wɔde asase no maa wɔn ɛberɛ a ananafoɔ biara nni hɔ):

20 Kötü insan yaşamı boyunca kıvranır, Zorbaya ayrılan yıllar sayılıdır.

Omumuyɛfoɔ kɔ ahohiahia mu ne nkwanna nyinaa. Na basabasayɛni nso, wɔahyehyɛ ne mfeɛ nyinaa ama no.

21 Dehşet sesleri kulağından eksilmez, Esenlik içindeyken soyguncunun saldırısına uğrar.

Nnyegyeɛ a ɛyɛ hu hyɛ nʼasom ma; na sɛ ɛyɛ sɛ nneɛma rekɔ yie ma no a, akorɔmfoɔ to hyɛ ne so.

22 Karanlıktan kurtulabileceğine inanmaz, Kılıç onu gözler.

Ɔpa aba sɛ ɔbɛdwane afiri esum mu; wɔabɔ no ato hɔ ama akofena.

23 ‘Nerede?’ diyerek ekmek ardınca dolaşır, Karanlık günün yanıbaşında olduğunu bilir.

Ɔkyinkyini hwehwɛ aduane; ɔnim sɛ esum da no abɛn.

24 Acı ve sıkıntı onu yıldırır, Savaşa hazır bir kral gibi onu yener.

Ɔhaw ne ahoyera yi no hu; ɛhyɛ ne so sɛ ɔhene a wasiesie ne ho ama ɔko,

25 Çünkü Tanrı'ya el kaldırmış, Her Şeye Gücü Yeten'e meydan okumuş,

ɛfiri sɛ ɔtenetene ne nsa kyerɛ Onyankopɔn na ɔma ne ho so tia Otumfoɔ.

26 Kalın, yumrulu kalkanıyla O'na inatla saldırmıştı.

Wɔde akokyɛm a emu pi na ɛyɛ den kɔ ne so a wɔnsuro no.

27 “Yüzü semirdiği, Göbeği yağ bağladığı halde,

“Ɛwom sɛ sradeɛ ama wɔn afono atotɔ na wɔn asene mu ɛnam agu mmɛbɛ deɛ,

28 Yıkılmış kentlerde, Taş yığınına dönmüş oturulmaz evlerde oturacak,

nanso wɔbɛtena nkuro a aguo so na wɔatena afie a obi nte mu, afie a ɛrebubu mu.

29 Zengin olmayacak, serveti tükenecek, Malları ülkeye yayılmayacaktır.

Wɔrenkɔ so nyɛ adefoɔ bio, na wɔn ahonya rennyina, na wɔn agyapadeɛ so bɛte na ayera wɔ asase so.

30 Karanlıktan kaçamayacak, Filizlerini alev kurutacak, Tanrı'nın ağzından çıkan solukla yok olacaktır.

Esum bɛduru wɔn; ogyaframa bɛkusa wɔn mman, na Onyankopɔn anom ahomeguo bɛsoa wɔn akɔ.

31 Boş şeye güvenerek kendini aldatmasın, Çünkü ödülü de boş olacaktır.

Ɛnsɛ sɛ wɔde wɔn ho to nneɛma huhuo so de daadaa wɔn ho, ɛfiri sɛ wɔrennya hwee mfiri mu.

32 Gününden önce işi tamamlanacak, Dalı yeşermeyecektir.

Ansa na wɔn da bɛduru no, wɔbɛtua wɔn ka a ebi renka, na wɔn mman renyɛ frɔmfrɔm.

33 Asma gibi koruğunu dökecek, Zeytin ağacı gibi çiçeğini dağıtacaktır.

Wɔbɛyɛ sɛ bobedua a wɔapore so aba a ɛnnyiniiɛ, te sɛ ngo dua a ne nhyerɛnne repore gu fam.

34 Çünkü tanrısızlar sürüsü kısır olur, Rüşvetçilerin çadırlarını ateş yakıp yok eder.

Na abɔnefoɔ fekuo a wɔnnim Onyankopɔn no renso aba, na ogya bɛhye wɔn a wɔdɔ kɛtɛasehyɛ no ntomadan.

35 Fesada gebe kalıp kötülük doğururlar, İçleri yalan doludur.”

Wɔnyinsɛn ɔhaw na wɔwo amumuyɛ; wɔn awotwaa siesie nnaadaa.”