Eyüp 11

1 Naamalı Sofar şöyle yanıtladı:

Então respondeu Sofar, o naamathita, e disse

2 “Bunca söz yanıtsız mı kalsın? Çok konuşan haklı mı sayılsın?

Porventura não se dará resposta à multidão de palavras? E o homem falador será justificado?

3 Saçmalıkların karşısında sussun mu insanlar? Sen alay edince kimse seni utandırmasın mı?

As tuas mentiras se hão de calar os homens? E zombarás tu sem que ninguém te envergonhe?

4 Tanrı'ya, ‘İnancım arıdır’ diyorsun, ‘Senin gözünde temizim.’

Pois tu disseste: A minha doutrina é pura, e limpo sou aos teus olhos.

5 Ama keşke Tanrı konuşsa, Sana karşı ağzını açsa da,

Mas, na verdade, oxalá que Deus falasse e abrisse os seus lábios contra ti!

6 Bilgeliğin sırlarını bildirse! Çünkü bilgelik çok yönlüdür. Bil ki, Tanrı günahlarından bazılarını unuttu bile.

E te fizesse saber os segredos da sabedoria, que ela é multíplice em eficácia; pelo que sabe que Deus exige de ti menos do que merece a tua iniquidade.

7 “Tanrı'nın derin sırlarını anlayabilir misin? Her Şeye Gücü Yeten'in sınırlarına ulaşabilir misin?

Porventura alcançarás os caminhos de Deus? ou chegarás à perfeição do Todo-poderoso?

8 Onlar gökler kadar yüksektir, ne yapabilirsin? Ölüler diyarından derindir, nasıl anlayabilirsin? (Sheol h7585)

Como as alturas dos céus é a sua sabedoria; que poderás tu fazer? mais profunda do que o inferno, que poderás tu saber? (Sheol h7585)

9 Ölçüleri yeryüzünden uzun, Denizden geniştir.

Mais comprida é a sua medida do que a terra: e mais larga do que o mar.

10 “Gelip seni hapsetse, mahkemeye çağırsa, Kim O'na engel olabilir?

Se ele destruir, e encerrar, ou se recolher, quem o fará tornar para traz?

11 Çünkü O yalancıları tanır, Kötülüğü görür de dikkate almaz mı?

Porque ele conhece aos homens vãos, e vê o vício; e não o terá em consideração?

12 Ne zaman yaban eşeği insan doğurursa, Aptal da o zaman sağduyulu olur.

Mas o homem vão é falto de entendimento; sim, o homem nasce como a cria do jumento montez.

13 “O'na yüreğini adar, Ellerini açarsan,

Se tu preparaste o teu coração, e estendeste as tuas mãos para ele!

14 İşlediğin günahı kendinden uzaklaştırır, Çadırında haksızlığa yer vermezsen,

Se há iniquidade na tua mão, lança-a para longe de ti e não deixes habitar a injustiça nas tuas tendas.

15 Utanmadan başını kaldırır, Sağlam ve korkusuz olabilirsin.

Porque então o teu rosto levantarás sem mácula: e estarás firme, e não temerás.

16 Sıkıntılarını unutur, Akıp gitmiş sular gibi anarsın onları.

Porque te esquecerás dos trabalhos, e te lembrarás deles como das águas que já passaram

17 Yaşamın öğlen güneşinden daha parlak olur, Karanlık sabaha döner.

E a tua vida mais clara se levantará do que o meio dia; ainda que seja trevas, será como a manhã.

18 Güven duyarsın, çünkü umudun olur, Çevrene bakıp güvenlik içinde yatarsın.

E terás confiança; porque haverá esperança; e buscarás e repousarás seguro.

19 Uzanırsın, korkutan olmaz, Birçokları senden lütuf diler.

E deitar-te-ás, e ninguém te espantará; muitos suplicarão o teu rosto.

20 Ama kötülerin gözlerinin feri sönecek, Kaçacak yer bulamayacaklar, Tek umutları son soluklarını vermek olacak.”

Porém os olhos dos ímpios desfalecerão, e perecerá o seu refúgio: e a sua esperança será o expirar da alma