Yakup 2
1 Kardeşlerim, yüce Rabbimiz İsa Mesih'e iman edenler olarak insanlar arasında ayrım yapmayın.
Mes frères, n'alliez aucune acception de personnes avec la foi en notre glorieux Seigneur Jésus-Christ.
2 Toplandığınız yere altın yüzüklü, şık giyimli bir adamla kirli giysiler içinde yoksul bir adam geldiğinde, şık giyimliye ilgiyle, “Sen şuraya, iyi yere otur”, yoksula da, “Sen orada dur” ya da “Ayaklarımın dibine otur” derseniz, aranızda ayrım yapmış, kötü düşünceli yargıçlar gibi davranmış olmuyor musunuz?
Si, par exemple, il entre dans votre assemblée un homme ayant des bagues d'or aux doigts et un habit magnifique, et qu'il y entre aussi un pauvre ayant un méchant habit,
et que, jetant les yeux sur celui qui porte l'habit magnifique, vous lui disiez: «Toi, assieds-toi ici, à cette place d'honneur, » et que vous disiez au pauvre: «Toi, tiens-toi là, debout, ou assieds-toi au bas de mon marchepied, »
n'y a-t-il pas de l'inconséquence en vous, et n'êtes-vous pas des juges qui cédez à de mauvaises pensées?
5 Dinleyin, sevgili kardeşlerim: Tanrı, bu dünyada yoksul olanları imanda zenginleşmek ve kendisini sevenlere vaat ettiği egemenliğin mirasçıları olmak üzere seçmedi mi?
Écoutez, mes frères bien-aimés, Dieu n'a-t-il pas choisi ceux qui sont pauvres aux yeux du monde pour être riches en foi, et héritiers du royaume qu'il a promis à ceux qui l'aiment?
6 Ama siz yoksulun onurunu kırdınız. Sizi sömüren zenginler değil mi? Sizi mahkemelere sürükleyen onlar değil mi?
Et vous, vous méprisez le pauvre! Ne sont-ce pas les riches qui vous oppriment et qui vous traînent devant les tribunaux?
7 Ait olduğunuz Kişi'nin yüce adına küfreden onlar değil mi?
Ne sont-ce pas eux qui insultent le beau nom qui vous a été donné?
8 “Komşunu kendin gibi seveceksin” diyen Kutsal Yazı'ya uyarak Kralımız Tanrı'nın Yasası'nı gerçekten yerine getiriyorsanız, iyi ediyorsunuz.
Pourtant, si vous accomplissez à leur égard la loi royale, selon cette parole, «tu aimeras ton prochain comme toi-même, » vous faites bien;
9 Ama insanlar arasında ayrım yaparsanız, günah işlemiş olursunuz; Yasa tarafından, Yasa'yı çiğnemekten suçlu bulunursunuz.
mais si vous faites acception des personnes, vous commettez un péché: la loi vous condamne comme transgresseurs.
10 Çünkü Yasa'nın her dediğini yerine getirse de tek konuda ondan sapan kişi bütün Yasa'ya karşı suçlu olur.
Quiconque, en effet, aura observé toute la loi, s'il vient à faillir en un seul point, est coupable de tous;
11 Nitekim “Zina etmeyeceksin” diyen, aynı zamanda “Adam öldürmeyeceksin” demiştir. Zina etmez, ama adam öldürürsen, Yasa'yı yine de çiğnemiş olursun.
car celui qui a dit: «ne commets point d’adultère, » a dit aussi, «ne tue point; » or, si tu tues, bien que tu ne commettes pas d'adultère, tu es transgresseur de la loi.
12 Özgürlük Yasası'yla yargılanacak olanlar gibi konuşup davranın.
Parlez et agissez, comme devant être jugés par la loi de la liberté,
13 Çünkü yargı merhamet göstermeyene karşı merhametsizdir. Merhamet yargıya galip gelir.
car celui qui n'aura pas fait miséricorde, sera jugé sans miséricorde: la miséricorde brave le jugement.
14 Kardeşlerim, bir kimse iyi eylemleri yokken imanı olduğunu söylerse, bu neye yarar? Böylesi bir iman onu kurtarabilir mi?
Mes frères, que sert-il à un homme de dire qu'il a la foi, s'il n'a pas les oeuvres? Cette foi pourra-t-elle le sauver?
15 Bir erkek ya da kız kardeş çıplak ve günlük yiyecekten yoksunken, içinizden biri ona, “Esenlikle git, ısınmanı, doymanı dilerim” der, ama bedenin gereksindiklerini vermezse, bu neye yarar?
Si un frère ou une soeur sont dépourvus de vêtements et qu'ils manquent de la nourriture quotidienne,
et que l'un de vous dise: «Allez en paix, chauffez-vous et vous rassasiez, » sans leur donner ce qui est nécessaire au corps, à quoi cela sert-il?
17 Bunun gibi, tek başına eylemsiz iman da ölüdür.
De même aussi la foi qui n'a pas les oeuvres, est morte.
18 Ama biri şöyle diyebilir: “Senin imanın var, benimse eylemlerim.” Eylemlerin olmadan sen bana imanını göster, ben de sana imanımı eylemlerimle göstereyim.
Mais quelqu'un dira: «Tu as la foi, moi, j'ai les oeuvres.» — Montre-moi ta foi sans oeuvres, moi, je te montrerai ma foi par mes oeuvres.
19 Sen Tanrı'nın bir olduğuna inanıyorsun, iyi ediyorsun. Cinler bile buna inanıyor ve titriyorlar!
Tu crois qu'il n'y a qu'un Dieu, tu fais bien; les démons le croient aussi... et ils tremblent.
20 Ey akılsız adam, eylem olmadan imanın yararsız olduğuna kanıt mı istiyorsun?
Veux-tu te convaincre, ô homme vain, que la foi sans les oeuvres est inutile?
21 Atamız İbrahim, oğlu İshak'ı sunağın üzerinde Tanrı'ya adama eylemiyle aklanmadı mı?
Abraham, notre père, ne fut-il pas justifié par les oeuvres, lorsqu'il offrit son fils Isaac sur l'autel?
22 Görüyorsun, onun imanı eylemleriyle birlikte etkindi; imanı eylemleriyle tamamlandı.
Tu vois que la foi agissait concurremment avec ses oeuvres, et que, par ses oeuvres, sa foi fut rendue parfaite:
23 Böylelikle, “İbrahim Tanrı'ya iman etti, böylece aklanmış sayıldı” diyen Kutsal Yazı yerine gelmiş oldu. İbrahim'e de Tanrı'nın dostu dendi.
ainsi s'accomplit la parole de l'Écriture: «Abraham eut foi en Dieu, et cela lui fut imputé à justice; » et il fut appelé «ami de Dieu.»
24 Görüyorsunuz, insan yalnız imanla değil, eylemle de aklanır.
Vous voyez que c'est par les oeuvres que l'homme est justifié, et non par la foi seulement.
25 Aynı biçimde, ulakları konuk edip değişik bir yoldan geri gönderen fahişe Rahav da bu eylemiyle aklanmadı mı?
N'est-ce pas également par les oeuvres que Rahab, la femme de mauvaise vie, fut aussi justifiée, parce qu'elle accueillit les messagers, et les fit partir par un autre chemin?
26 Ruhsuz beden nasıl ölüyse, eylemsiz iman da ölüdür.
De même que le corps sans âme est mort, de même la foi sans les oeuvres est morte.
