İbraniler 9
1 İlk antlaşmanın tapınma kuralları ve dünyasal tapınağı vardı.
It is true that even the first covenant had its regulations for divine worship, and its sanctuary – though only a material one.
2 Bir çadır kurulmuştu. Kutsal Yer denen birinci bölmede kandillik, masa ve adak ekmekleri bulunurdu.
For a tent was constructed, with an outer part which contained the stand for the lamps, and the table, and the consecrated bread. This is called the sanctuary.
3 İkinci perdenin arkasında En Kutsal Yer denen bir bölme vardı.
The part of the tent behind the second curtain is called the inner sanctuary.
4 Altın buhur sunağıyla her yanı altınla kaplanmış Antlaşma Sandığı buradaydı. Sandığın içinde altından yapılmış man testisi, Harun'un filizlenmiş değneği ve antlaşma levhaları vardı.
In it is the gold incense-altar, and the ark containing the covenant, completely covered with gold. In the ark is a gold casket containing the manna, Aaron’s rod that budded, and the tablets on which the covenant was written;
5 Sandığın üstünde Bağışlanma Kapağı'nı gölgeleyen yüce Keruvlar dururdu. Ama şimdi bunların ayrıntılarına giremeyiz.
while above it, and overshadowing the cover on which atonement was made, are the cherubim of the presence. Now is not the time to discuss these things in detail.
6 Her şey böyle düzenlendikten sonra kâhinler her zaman çadırın ilk bölmesine girer, tapınma görevlerini yerine getirirler.
Such, then, was the arrangement of the tent. Into the outer part priests are constantly going, in the discharge of their sacred duties;
7 Ama iç bölmeye yılda bir kez yalnız başkâhin girebilir. Üstelik kendisi için ve halkın bilmeden işlediği suçlar için sunacağı kurban kanı olmaksızın giremez.
but into the inner only the high priest goes, and that but once a year, and never without taking the blood of a victim, which he offers on his own behalf, and on behalf of the errors of the people.
8 Kutsal Ruh bununla çadırın ilk bölmesi durdukça, kutsal yere giden yolun henüz açıkça gösterilmediğini belirtiyor.
By this the Holy Spirit is teaching that the way into the sanctuary was hidden, as long as the outer part of the tent still remained.
9 Bu, şimdiki çağ için bir örnektir; sunulan kurbanlarla sunuların tapınan kişinin vicdanını yetkinleştiremediğini gösteriyor.
For that was only a type, to continue down to the present time; and, in keeping with it, both gifts and sacrifices are offered, though incapable of satisfying the conscience of the worshiper;
10 Bunlar yalnız yiyecek, içecek, çeşitli dinsel yıkanmalarla ilgilidir; yeni düzenin başlangıcına kadar geçerli olan bedensel kurallardır.
the whole system being concerned only with food and drink and various ablutions – external ceremonials imposed until the coming of the new order.
11 Ama Mesih, gelecek iyi şeylerin başkâhini olarak ortaya çıktı. İnsan eliyle yapılmamış, yani bu yaratılıştan olmayan daha büyük, daha yetkin çadırdan geçti.
But, when Christ came, he appeared as high priest of that better system which was established; and he entered through that nobler and more perfect tent, not made by human hands – that is to say, not a part of this present creation.
12 Tekelerle danaların kanıyla değil, sonsuz kurtuluşu sağlayarak kendi kanıyla kutsal yere ilk ve son kez girdi. (aiōnios g166)
Nor was it with the blood of goats and calves, but with his own blood, that he entered, once and for all, into the sanctuary, and obtained our eternal deliverance. (aiōnios g166)
13 Tekelerle boğaların kanı ve serpilen düve külü murdar olanları kutsal kılıyor, bedensel açıdan temizliyor.
For, if the blood of goats and bulls, and the sprinkling of the ashes of a heifer, purify those who have been defiled (as far as ceremonial purification goes),
14 Öyleyse sonsuz Ruh aracılığıyla kendini lekesiz olarak Tanrı'ya sunmuş olan Mesih'in kanının, diri Tanrı'ya kulluk edebilmemiz için vicdanımızı ölü işlerden temizleyeceği ne kadar daha kesindir! (aiōnios g166)
how much more will the blood of the Christ, who, through his eternal Spirit, offered himself up to God, as a victim without blemish, purify our consciences from a lifeless formality, and fit us for the service of the living God! (aiōnios g166)
15 Bu nedenle, çağrılmış olanların vaat edilen sonsuz mirası almaları için Mesih yeni antlaşmanın aracısı oldu. Kendisi onları ilk antlaşma zamanında işledikleri suçlardan kurtarmak için fidye olarak öldü. (aiōnios g166)
And that is why he is the intermediary of a new covenant; in order that, as a death has taken place to effect a deliverance from the offenses committed under the first covenant, those who have received the call may obtain the eternal inheritance promised to them. (aiōnios g166)
16 Ortada bir vasiyet varsa, vasiyet edenin ölümünün kanıtlanması gerekir.
Whenever such a covenant as a will is in question, the death of the testator must of necessity be alleged.
17 Çünkü vasiyet ancak ölümden sonra geçerli olur. Vasiyet eden yaşadıkça, vasiyetin hiçbir etkinliği yoktur.
For such a covenant takes effect only on death, it does not come into force as long as the testator is alive.
18 Bu nedenle ilk antlaşma bile kan akıtılmadan yürürlüğe girmedi.
This explains why even the first covenant was not ratified without the shedding of blood.
19 Musa, Kutsal Yasa'nın her buyruğunu bütün halka bildirdikten sonra su, al yapağı, mercanköşkotu ile danaların ve tekelerin kanını alıp hem kitabın hem de bütün halkın üzerine serpti.
For, when every command had been announced to all the people by Moses in accordance with the Law, he took the blood of the calves and of the goats, with water, scarlet wool, and a bunch of hyssop, and sprinkled even the book of the Law, as well as all the people,
20 “Tanrı'nın uymanızı buyurduğu antlaşmanın kanı budur” dedi.
saying, as he did so – “This is the blood that renders valid the covenant which God has commanded to be made with you.”
21 Aynı biçimde çadırın ve tapınmada kullanılan bütün eşyaların üzerine kan serpti.
And in the same way he also sprinkled with the blood the tent and all the things that were used in public worship.
22 Nitekim Kutsal Yasa uyarınca hemen her şey kanla temiz kılınır, kan dökülmeden bağışlama olmaz.
Indeed, under the Law, almost everything is purified with blood; and, unless blood is shed, no forgiveness is to be obtained.
23 Böylelikle aslı göklerde olan örneklerin bu kurbanlarla, ama gökteki asıllarının bunlardan daha iyi kurbanlarla temiz kılınması gerekti.
While, then, it was necessary for the copies of the heavenly realities to be purified by such means as these, the heavenly realities themselves required better sacrifices.
24 Çünkü Mesih, asıl kutsal yerin örneği olup insan eliyle yapılan kutsal yere değil, ama şimdi bizim için Tanrı'nın önünde görünmek üzere asıl göğe girdi.
For it was not into a sanctuary made by human hands, which merely foreshadowed the true one, that Christ entered, but into heaven itself, so that he might now appear in the presence of God on our behalf.
25 Başkâhin her yıl kendisinin olmayan kanla En Kutsal Yer'e girer; oysa Mesih kendisini tekrar tekrar sunmak için göğe girmedi.
Nor yet was it to offer himself may times, as year after year the high priest entered the sanctuary with an offering of blood – but not his own blood;
26 Öyle olsaydı, dünyanın kuruluşundan beri Mesih'in tekrar tekrar acı çekmesi gerekirdi. Oysa Mesih, kendisini bir kez kurban ederek günahı ortadan kaldırmak için çağların sonunda ortaya çıkmıştır. (aiōn g165)
for then Christ would have had to undergo death many times since the creation of the world. But now, once and for all, at the close of the age, he has appeared, in order to abolish sin by the sacrifice of himself. (aiōn g165)
27 İnsanın bir kez ölmesi, sonra da yargılanması kaçınılmaz olduğu gibi, Mesih de birçoklarının günahlarını yüklenmek için bir kez kurban edildi. İkinci kez, günah yüklenmek için değil, kurtuluş getirmek için kendisini bekleyenlere görünecektir.
And, as it is ordained for people to die but once (death being followed by judgment),
so it is with the Christ. He was offered up once and for all, to bear away the sins of many; and the second time he will appear – but without any burden of sin – to those who are waiting for him, to bring salvation.
