İbraniler 3
1 Bunun için, göksel çağrıya ortak olan kutsal kardeşlerim, dikkatinizi açıkça benimsediğimiz inancın elçisi ve başkâhini İsa'ya çevirin.
En conséquence, mes saints frères, vous qui êtes appelés à aller au ciel, fixez les yeux sur l'apôtre et le grand-prêtre de la foi que nous professons,
2 Musa Tanrı'nın bütün evinde Tanrı'ya nasıl sadık kaldıysa, İsa da kendisini görevlendirene sadıktır.
sur Jésus, qui était «fidèle» à celui qui l'avait institué, comme Moïse l'était dans toute sa maison ».
3 Evi yapan nasıl evden daha çok saygı görürse, İsa da Musa'dan daha büyük yüceliğe layık sayıldı.
- Mais Jésus a été jugé digne de surpasser Moïse en éclat de toute la distance qui sépare une maison de son constructeur.
4 Her evin bir yapıcısı vardır, her şeyin yapıcısı ise Tanrı'dır.
(Toute maison a un architecte; Celui qui a tout construit c'est Dieu.)
5 Musa, gelecekte söylenecek sözlere tanıklık etmek için Tanrı'nın bütün evinde bir hizmetkâr olarak sadık kaldı.
Moïse, lui, a été fidèle «DANS toute sa maison, comme un serviteurs», par le témoignage qu'il a rendu à ce qui devait être révélé plus tard;
6 Oysa Mesih, O'nun evi üzerinde yetkili oğul olarak sadıktır. Eğer cesaretimizi ve övündüğümüz umudu gevşemeden sonuna dek sürdürürsek, O'nun evi biziz.
Christ l'était comme un fils, «SUR sa maison»; et sa maison à lui c'est nous, si toutefois nous persistons fermement, jusqu'à la fin dans l'assurance et l'espérance qui font notre gloire.)
7 Bu nedenle, Kutsal Ruh'un dediği gibi, “Bugün O'nun sesini duyarsanız, Atalarınızın başkaldırdığı, Çölde O'nu sınadığı günkü gibi Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.
— Ainsi, comme le dit l'Esprit saint: «Si vous entendez aujourd'hui sa voix,
N'endurcissez pas vos coeurs, comme au jour de la révolte Et de la provocation dans le désert,
9 Atalarınız beni orada sınayıp denediler Ve kırk yıl boyunca yaptıklarımı gördüler.
Quand vos pères m'ont provoqué et m'ont mis à l'épreuve, Eux qui avaient vu mes oeuvres pendant quarante ans!
10 Bu nedenle o kuşağa darıldım Ve dedim ki, ‘Yürekleri hep kötüye sapar, Yollarımı öğrenmediler.
Voilà pourquoi je me suis irrité contre cette génération Et j'ai dit: leurs coeurs s'égarent toujours. Ils n'ont point reconnu mes voies;
11 Öfkelendiğimde ant içtiğim gibi, Onlar huzur diyarıma asla girmeyecekler.’”
Et voici le serment que j'ai fait dans ma colère: Jamais ils n'entreront dans mon repos!»
12 Ey kardeşler, hiçbirinizde diri Tanrı'yı terk eden kötü, imansız bir yüreğin bulunmamasına dikkat edin.
Que personne de vous, mes frères, prenez-y garde, n'ait un mauvais coeur, ne soit incrédule, ne se sépare du Dieu vivant.
13 “Gün bugündür” denildikçe birbirinizi her gün yüreklendirin. Öyle ki, hiçbirinizin yüreği günahın aldatıcılığıyla nasırlaşmasın.
Mais exhortez-vous les uns les autres, tous les jours, tant que l'on peut dire: «aujourd'hui», et qu'aucun de vous ne se laisse séduire et «endurcir» par le péché.
14 Çünkü Mesih'e ortak olduk. Yalnız başlangıçtaki güvenimizi gevşemeden sonuna dek sürdürmeliyiz.
Car nous n'avons notre part du Christ que si nous gardons notre assurance première, fermement, jusqu'à la fin,
15 Yukarıda belirtildiği gibi, “Bugün O'nun sesini duyarsanız, Atalarınızın başkaldırdığı günkü gibi Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.”
aussi longtemps qu'on peut dire: «Si vous entendez aujourd'hui sa voix N'endurcissez pas vos coeurs, comme au jour de la révolte.»
16 O'nun sesini işitip başkaldıran kimlerdi? Musa önderliğinde Mısır'dan çıkanların hepsi değil mi?
Lesquels, après avoir entendu, «se sont révoltés»? N'est-ce pas tous ceux que Moïse avait conduits hors d'Égypte?
17 Tanrı kimlere kırk yıl dargın kaldı? Günah işleyip cesetleri çöle serilenlere değil mi?
Et contre qui «Dieu s'irrita-t-il pendant quarante ans»? N'est-ce pas contre ceux qui péchaient et dont «les corps jonchaient le désert»?
18 Sözünü dinlemeyenler dışında kendi huzur diyarına kimlerin girmeyeceğine ant içti?
Et à qui «jura-t-il qu'ils n'entreraient pas dans son repos?» N'est-ce pas à ceux qui désobéissaient?
19 Görüyoruz ki, imansızlıklarından ötürü oraya giremediler.
Nous voyons, en effet, que leur incrédulité les empêcha d'y entrer.
