İbraniler 3
1 Bunun için, göksel çağrıya ortak olan kutsal kardeşlerim, dikkatinizi açıkça benimsediğimiz inancın elçisi ve başkâhini İsa'ya çevirin.
So, my brothers and sisters who live for God and who share in this heavenly calling, we need to think carefully about Jesus—the one we say is sent by God, and is the High Priest.
2 Musa Tanrı'nın bütün evinde Tanrı'ya nasıl sadık kaldıysa, İsa da kendisini görevlendirene sadıktır.
He was faithful to God in the work he was chosen to do, just like Moses was faithful to God in God's house.
3 Evi yapan nasıl evden daha çok saygı görürse, İsa da Musa'dan daha büyük yüceliğe layık sayıldı.
But Jesus deserves much greater glory than Moses, in the same way that the builder of a house deserves more credit than the house.
4 Her evin bir yapıcısı vardır, her şeyin yapıcısı ise Tanrı'dır.
Every house has its builder; God is the builder of everything.
5 Musa, gelecekte söylenecek sözlere tanıklık etmek için Tanrı'nın bütün evinde bir hizmetkâr olarak sadık kaldı.
As a servant, Moses was faithful in God's house. He provided evidence of what would be announced later.
6 Oysa Mesih, O'nun evi üzerinde yetkili oğul olarak sadıktır. Eğer cesaretimizi ve övündüğümüz umudu gevşemeden sonuna dek sürdürürsek, O'nun evi biziz.
But Christ is a son, in charge of God's house. And we are God's house as long as we hold on with confidence to the hope we boast we believe in.
7 Bu nedenle, Kutsal Ruh'un dediği gibi, “Bugün O'nun sesini duyarsanız, Atalarınızın başkaldırdığı, Çölde O'nu sınadığı günkü gibi Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.
This is why the Holy Spirit says, “If you hear what God is saying to you today,
don't have a hard-hearted attitude like the time you rebelled against him, when you tested him in the wilderness.
9 Atalarınız beni orada sınayıp denediler Ve kırk yıl boyunca yaptıklarımı gördüler.
Your fathers put me through it, trying my patience, and they saw the evidence I gave them for forty years.
10 Bu nedenle o kuşağa darıldım Ve dedim ki, ‘Yürekleri hep kötüye sapar, Yollarımı öğrenmediler.
That generation made me angry and so I said, ‘They're always mistaken in what they think, and they don't know me or what I'm doing.’
11 Öfkelendiğimde ant içtiğim gibi, Onlar huzur diyarıma asla girmeyecekler.’”
So in my frustration I vowed, ‘They shall not enter my rest.’”
12 Ey kardeşler, hiçbirinizde diri Tanrı'yı terk eden kötü, imansız bir yüreğin bulunmamasına dikkat edin.
Brothers and sisters, make sure that none of you has an evil mindset that's given up trusting in the God of life.
13 “Gün bugündür” denildikçe birbirinizi her gün yüreklendirin. Öyle ki, hiçbirinizin yüreği günahın aldatıcılığıyla nasırlaşmasın.
Encourage each other every day while you still have “today,” so that none of you will be deceived by sin and become hard-hearted.
14 Çünkü Mesih'e ortak olduk. Yalnız başlangıçtaki güvenimizi gevşemeden sonuna dek sürdürmeliyiz.
For we are partners with Christ as long as we hold on to our confidence in God from beginning to end.
15 Yukarıda belirtildiği gibi, “Bugün O'nun sesini duyarsanız, Atalarınızın başkaldırdığı günkü gibi Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.”
As Scripture says, “If you hear what God is saying to you today, don't have a hard-hearted attitude like the time you rebelled against him.”
16 O'nun sesini işitip başkaldıran kimlerdi? Musa önderliğinde Mısır'dan çıkanların hepsi değil mi?
Who was it that rebelled against God, even though they heard what he said? Wasn't it all those who were led out of Egypt by Moses?
17 Tanrı kimlere kırk yıl dargın kaldı? Günah işleyip cesetleri çöle serilenlere değil mi?
Who was God upset with for forty years? Wasn't it those who sinned, those who were buried in the desert?
18 Sözünü dinlemeyenler dışında kendi huzur diyarına kimlerin girmeyeceğine ant içti?
Who was God speaking of when he vowed they should not enter into his rest? Wasn't it those who disobeyed him?
19 Görüyoruz ki, imansızlıklarından ötürü oraya giremediler.
So we see that they were not able to enter because they didn't trust him.
