İbraniler 10
1 Kutsal Yasa'da gelecek iyi şeylerin aslı yoktur, sadece gölgesi vardır. Bu nedenle Yasa, her yıl sürekli aynı kurbanları sunarak Tanrı'ya yaklaşanları asla yetkinliğe erdiremez.
Јер закон имајући сен добара која ће доћи, а не само обличје ствари, не може никада савршити оне који приступају сваке године и приносе оне исте жртве.
2 Erdirebilseydi, kurban sunmaya son verilmez miydi? Çünkü tapınanlar bir kez günahlarından arındıktan sonra artık günahlılık duygusu kalmazdı.
Иначе би престале приносити се, кад они који служе не би више имали никакву савест за грехе, кад се једном очисте;
3 Ancak o kurbanlar insanlara yıldan yıla günahlarını anımsatıyor.
Него се њима сваке године чини спомен за грехе.
4 Çünkü boğalarla tekelerin kanı günahları ortadan kaldıramaz.
Јер крв јунчија и јарчија не може узети грехе.
5 Bunun için Mesih dünyaya gelirken şöyle diyor: “Kurban ve sunu istemedin, Ama bana bir beden hazırladın.
Зато, улазећи у свет говори: Жртава и дарова ниси хтео, али си ми тело приправио.
6 Yakmalık sunudan ve günah sunusundan Hoşnut olmadın.
Жртве и прилози за грех нису Ти били угодни.
7 O zaman şöyle dedim: ‘Kutsal Yazı tomarında Benim için yazıldığı gibi, Senin isteğini yapmak üzere, Ey Tanrı, işte geldim.’”
Тада рекох: Ево дођох, у почетку књиге писано је за мене, да учиним вољу Твоју, Боже.
8 Mesih ilkin, “Kurban, sunu, yakmalık sunu, günah sunusu istemedin ve bunlardan hoşnut olmadın” dedi. Oysa bunlar Yasa'nın bir gereği olarak sunulur.
И више казавши: Прилога и приноса и жртава, и жртава за грехе ниси хтео, нити су Ти били угодни, што се по закону приносе;
9 Sonra, “Senin isteğini yapmak üzere işte geldim” dedi. Yani ikinciyi geçerli kılmak için birinciyi ortadan kaldırıyor.
Тада рече: Ево дођох да учиним вољу Твоју, Боже. Укида прво да постави друго.
10 Tanrı'nın bu isteği uyarınca, İsa Mesih'in bedeninin ilk ve son kez sunulmasıyla kutsal kılındık.
По којој смо вољи ми освећени приносом тела Исуса Христа једном.
11 Her kâhin her gün ayakta durup görevini yapar ve günahları asla ortadan kaldıramayan aynı kurbanları tekrar tekrar sunar.
И сваки свештеник стоји сваки дан служећи и једне жртве много пута приносећи које никад не могу узети грехе.
12 Oysa Mesih günahlar için sonsuza dek geçerli tek bir kurban sunduktan sonra Tanrı'nın sağında oturdu.
А Он принесавши једину жртву за грехе седи свагда с десне стране Богу.
13 O zamandan beri düşmanlarının, kendi ayaklarının altına serilmesini bekliyor.
Чекајући даље док се положе непријатељи Његови подножје ногама Његовим.
14 Çünkü kutsal kılınanları tek bir sunuyla sonsuza dek yetkinliğe erdirmiştir.
Јер једним приносом савршио је вавек оне који бивају освећени.
15 Kutsal Ruh da bu konuda bize tanıklık ediyor. Önce diyor ki,
А сведочи нам и Дух Свети; јер као што је напред казано:
16 “Rab, ‘O günlerden sonra Onlarla yapacağım antlaşma şudur: Yasalarımı yüreklerine koyacağım, Zihinlerine yazacağım’ diyor.”
Ово је завет који ћу начинити с њима после оних дана, говори Господ: Даћу законе своје у срца њихова, и у мислима њиховим написаћу их;
17 Sonra şunu ekliyor: “Onların günahlarını ve suçlarını artık anmayacağım.”
И грехе њихове и безакоња њихова нећу више спомињати.
18 Bunların bağışlanması durumunda artık günah için sunuya gerek yoktur.
А где је опроштење ових онде више нема прилога за грехе.
19 Bu nedenle, ey kardeşler, İsa'nın kanı sayesinde perdede, yani kendi bedeninde bize açtığı yeni ve diri yoldan kutsal yere girmeye cesaretimiz vardır.
Имајући, дакле, слободу, браћо, улазити у светињу крвљу Исуса Христа, путем новим и живим.
Који нам је обновио заветом, то јест телом својим,
21 Tanrı'nın evinden sorumlu büyük bir kâhinimiz bulunmaktadır.
И свештеника великог над домом Божијим:
22 Öyleyse yüreklerimiz serpmeyle kötü vicdandan arınmış, bedenlerimiz temiz suyla yıkanmış olarak, imanın verdiği tam güvenceyle, yürekten bir içtenlikle Tanrı'ya yaklaşalım.
Да приступамо с истиним срцем у пуној вери, очишћени у срцима од зле савести, и умивени по телу водом чистом;
23 Açıkça benimsediğimiz umuda sımsıkı tutunalım. Çünkü vaat eden Tanrı güvenilirdir.
Да се држимо тврдо признања наде: јер је веран онај који је обећао;
24 Birbirimizi sevgi ve iyi işler için nasıl gayrete getirebileceğimizi düşünelim.
И да разумевамо један другог у подбуњивању к љубави и добрим делима,
25 Bazılarının alıştığı gibi, bir araya gelmekten vazgeçmeyelim; o günün yaklaştığını gördükçe birbirimizi daha da çok yüreklendirelim.
Не остављајући скупштину своју, као што неки имају обичај, него један другог саветујући, толико већма колико видите да се приближује дан судни.
26 Gerçeği öğrenip benimsedikten sonra, bile bile günah işlemeye devam edersek, günahlar için artık kurban kalmaz; geriye sadece yargının dehşetli beklenişi ve düşmanları yiyip bitirecek kızgın ateş kalır.
Јер кад ми грешимо намерно, пошто смо примили познање истине, нема више жртве за грехе;
Него страшно чекање суда, и ревност огња који ће да поједе оне који се супроте.
28 Musa'nın Yasası'nı hiçe sayan, iki ya da üç tanığın sözüyle acımasızca öldürülür.
Ко преступи закон Мојсијев, без милости умире код два или три сведока.
29 Eğer bir kimse Tanrı Oğlu'nu ayaklar altına alır, kendisini kutsal kılan antlaşma kanını bayağı sayar ve lütufkâr Ruh'a hakaret ederse, bundan ne kadar daha ağır bir cezaya layık görülecek sanırsınız?
Колико мислите да ће горе муке заслужити онај који сина Божијег погази, и крв завета којом се освети за погану уздржи, и Духа благодати наружи?
30 Çünkü, “Öç benimdir, karşılığını ben vereceğim” ve yine, “Rab halkını yargılayacak” diyeni tanıyoruz.
Јер знамо Оног који рече: Моја је освета, ја ћу вратити, говори Господ; и опет: Господ ће судити народу свом.
31 Diri Tanrı'nın eline düşmek korkunç bir şeydir.
Страшно је упасти у руке Бога Живога.
32 Sizlerse aydınlandıktan sonra acılarla dolu büyük bir mücadeleye dayandığınız o ilk günleri anımsayın.
Опомињите се, пак, првих дана својих, у које се просветлисте и многу борбу страдања поднесосте,
33 Bazen sitemlere, sıkıntılara uğrayıp seyirlik oldunuz, bazen de aynı durumda olanlarla dayanışma içine girdiniz.
Које поставши гледање са срамота и невоља, а које поставши другови онима који живе тако.
34 Hem hapistekilerin dertlerine ortak oldunuz, hem de daha iyi ve kalıcı bir malınız olduğunu bilerek mallarınızın yağma edilmesini sevinçle karşıladınız.
Јер се на окове моје сажалисте, и дадосте с радошћу да се разграби ваше имање, знајући да имате себи имање боље и непропадљиво на небесима.
35 Onun için cesaretinizi yitirmeyin; bu cesaretin ödülü büyüktür.
Не одбацујте, дакле, слободу своју, која има велику плату.
36 Çünkü Tanrı'nın isteğini yerine getirmek ve vaat edilene kavuşmak için dayanma gücüne ihtiyacınız vardır.
Јер вам је трпљење од потребе да вољу Божију савршивши примите обећање.
37 Artık, “Gelecek olan pek yakında gelecek Ve gecikmeyecek.
Јер још мало, врло мало, па ће доћи Онај који треба да дође и неће одоцнити.
38 Doğru adamım, imanla yaşayacaktır. Ama geri çekilirse, ondan hoşnut olmayacağım.”
А праведник живеће од вере; ако ли одступи неће бити по вољи моје душе.
39 Bizler geri çekilip mahvolanlardan değiliz; iman edip canlarının kurtuluşuna kavuşanlardanız.
А ми, браћо, нисмо од оних који одступају на погибао, него од оних који верују да спасу душе.
