İbraniler 10
1 Kutsal Yasa'da gelecek iyi şeylerin aslı yoktur, sadece gölgesi vardır. Bu nedenle Yasa, her yıl sürekli aynı kurbanları sunarak Tanrı'ya yaklaşanları asla yetkinliğe erdiremez.
For the law having a shadow of the good [things] to come, not the very image of the things, they can never with the same sacrifices year by year, which they offer continually, make perfect them that draw nigh.
2 Erdirebilseydi, kurban sunmaya son verilmez miydi? Çünkü tapınanlar bir kez günahlarından arındıktan sonra artık günahlılık duygusu kalmazdı.
Else would they not have ceased to be offered, because the worshippers, having been once cleansed, would have had no more conscience of sins?
3 Ancak o kurbanlar insanlara yıldan yıla günahlarını anımsatıyor.
But in those [sacrifices] there is a remembrance made of sins year by year.
4 Çünkü boğalarla tekelerin kanı günahları ortadan kaldıramaz.
For it is impossible that the blood of bulls and goats should take away sins.
5 Bunun için Mesih dünyaya gelirken şöyle diyor: “Kurban ve sunu istemedin, Ama bana bir beden hazırladın.
Wherefore when he cometh into the world, he saith, Sacrifice and offering thou wouldest not, But a body didst thou prepare for me;
6 Yakmalık sunudan ve günah sunusundan Hoşnut olmadın.
In whole burnt offerings and [sacrifices] for sin thou hadst no pleasure:
7 O zaman şöyle dedim: ‘Kutsal Yazı tomarında Benim için yazıldığı gibi, Senin isteğini yapmak üzere, Ey Tanrı, işte geldim.’”
Then said I, Lo, I am come (In the roll of the book it is written of me) To do thy will, O God.
8 Mesih ilkin, “Kurban, sunu, yakmalık sunu, günah sunusu istemedin ve bunlardan hoşnut olmadın” dedi. Oysa bunlar Yasa'nın bir gereği olarak sunulur.
Saying above, Sacrifices and offerings and whole burnt offerings and [sacrifices] for sin thou wouldest not, neither hadst pleasure therein (the which are offered according to the law),
9 Sonra, “Senin isteğini yapmak üzere işte geldim” dedi. Yani ikinciyi geçerli kılmak için birinciyi ortadan kaldırıyor.
then hath he said, Lo, I am come to do thy will. He taketh away the first, that he may establish the second.
10 Tanrı'nın bu isteği uyarınca, İsa Mesih'in bedeninin ilk ve son kez sunulmasıyla kutsal kılındık.
By which will we have been sanctified through the offering of the body of Jesus Christ once for all.
11 Her kâhin her gün ayakta durup görevini yapar ve günahları asla ortadan kaldıramayan aynı kurbanları tekrar tekrar sunar.
And every priest indeed standeth day by day ministering and offering oftentimes the same sacrifices, the which can never take away sins:
12 Oysa Mesih günahlar için sonsuza dek geçerli tek bir kurban sunduktan sonra Tanrı'nın sağında oturdu.
but he, when he had offered one sacrifice for sins for ever, sat down on the right hand of God;
13 O zamandan beri düşmanlarının, kendi ayaklarının altına serilmesini bekliyor.
from henceforth expecting till his enemies be made the footstool of his feet.
14 Çünkü kutsal kılınanları tek bir sunuyla sonsuza dek yetkinliğe erdirmiştir.
For by one offering he hath perfected for ever them that are sanctified.
15 Kutsal Ruh da bu konuda bize tanıklık ediyor. Önce diyor ki,
And the Holy Ghost also beareth witness to us: for after he hath said,
16 “Rab, ‘O günlerden sonra Onlarla yapacağım antlaşma şudur: Yasalarımı yüreklerine koyacağım, Zihinlerine yazacağım’ diyor.”
This is the covenant that I will make with them After those days, saith the Lord; I will put my laws on their heart, And upon their mind also will I write them; [then saith he],
17 Sonra şunu ekliyor: “Onların günahlarını ve suçlarını artık anmayacağım.”
And their sins and their iniquities will I remember no more.
18 Bunların bağışlanması durumunda artık günah için sunuya gerek yoktur.
Now where remission of these is, there is no more offering for sin.
19 Bu nedenle, ey kardeşler, İsa'nın kanı sayesinde perdede, yani kendi bedeninde bize açtığı yeni ve diri yoldan kutsal yere girmeye cesaretimiz vardır.
Having therefore, brethren, boldness to enter into the holy place by the blood of Jesus,
by the way which he dedicated for us, a new and living way, through the veil, that is to say, his flesh;
21 Tanrı'nın evinden sorumlu büyük bir kâhinimiz bulunmaktadır.
and [having] a great priest over the house of God;
22 Öyleyse yüreklerimiz serpmeyle kötü vicdandan arınmış, bedenlerimiz temiz suyla yıkanmış olarak, imanın verdiği tam güvenceyle, yürekten bir içtenlikle Tanrı'ya yaklaşalım.
let us draw near with a true heart in fulness of faith, having our hearts sprinkled from an evil conscience, and our body washed with pure water:
23 Açıkça benimsediğimiz umuda sımsıkı tutunalım. Çünkü vaat eden Tanrı güvenilirdir.
let us hold fast the confession of our hope that it waver not; for he is faithful that promised:
24 Birbirimizi sevgi ve iyi işler için nasıl gayrete getirebileceğimizi düşünelim.
and let us consider one another to provoke unto love and good works;
25 Bazılarının alıştığı gibi, bir araya gelmekten vazgeçmeyelim; o günün yaklaştığını gördükçe birbirimizi daha da çok yüreklendirelim.
not forsaking the assembling of ourselves together, as the custom of some is, but exhorting [one another]; and so much the more, as ye see the day drawing nigh.
26 Gerçeği öğrenip benimsedikten sonra, bile bile günah işlemeye devam edersek, günahlar için artık kurban kalmaz; geriye sadece yargının dehşetli beklenişi ve düşmanları yiyip bitirecek kızgın ateş kalır.
For if we sin wilfully after that we have received the knowledge of the truth, there remaineth no more a sacrifice for sins,
but a certain fearful expectation of judgment, and a fierceness of fire which shall devour the adversaries.
28 Musa'nın Yasası'nı hiçe sayan, iki ya da üç tanığın sözüyle acımasızca öldürülür.
A man that hath set at nought Moses’ law dieth without compassion on [the word of] two or three witnesses:
29 Eğer bir kimse Tanrı Oğlu'nu ayaklar altına alır, kendisini kutsal kılan antlaşma kanını bayağı sayar ve lütufkâr Ruh'a hakaret ederse, bundan ne kadar daha ağır bir cezaya layık görülecek sanırsınız?
of how much sorer punishment, think ye, shall he be judged worthy, who hath trodden under foot the Son of God, and hath counted the blood of the covenant, wherewith he was sanctified, an unholy thing, and hath done despite unto the Spirit of grace?
30 Çünkü, “Öç benimdir, karşılığını ben vereceğim” ve yine, “Rab halkını yargılayacak” diyeni tanıyoruz.
For we know him that said, Vengeance belongeth unto me, I will recompense. And again, The Lord shall judge his people.
31 Diri Tanrı'nın eline düşmek korkunç bir şeydir.
It is a fearful thing to fall into the hands of the living God.
32 Sizlerse aydınlandıktan sonra acılarla dolu büyük bir mücadeleye dayandığınız o ilk günleri anımsayın.
But call to remembrance the former days, in which, after ye were enlightened, ye endured a great conflict of sufferings;
33 Bazen sitemlere, sıkıntılara uğrayıp seyirlik oldunuz, bazen de aynı durumda olanlarla dayanışma içine girdiniz.
partly, being made a gazingstock both by reproaches and afflictions; and partly, becoming partakers with them that were so used.
34 Hem hapistekilerin dertlerine ortak oldunuz, hem de daha iyi ve kalıcı bir malınız olduğunu bilerek mallarınızın yağma edilmesini sevinçle karşıladınız.
For ye both had compassion on them that were in bonds, and took joyfully the spoiling of your possessions, knowing that ye yourselves have a better possession and an abiding one.
35 Onun için cesaretinizi yitirmeyin; bu cesaretin ödülü büyüktür.
Cast not away therefore your boldness, which hath great recompense of reward.
36 Çünkü Tanrı'nın isteğini yerine getirmek ve vaat edilene kavuşmak için dayanma gücüne ihtiyacınız vardır.
For ye have need of patience, that, having done the will of God, ye may receive the promise.
37 Artık, “Gelecek olan pek yakında gelecek Ve gecikmeyecek.
For yet a very little while, He that cometh shall come, and shall not tarry.
38 Doğru adamım, imanla yaşayacaktır. Ama geri çekilirse, ondan hoşnut olmayacağım.”
But my righteous one shall live by faith: And if he shrink back, my soul hath no pleasure in him.
39 Bizler geri çekilip mahvolanlardan değiliz; iman edip canlarının kurtuluşuna kavuşanlardanız.
But we are not of them that shrink back unto perdition; but of them that have faith unto the saving of the soul.
