İbraniler 10
1 Kutsal Yasa'da gelecek iyi şeylerin aslı yoktur, sadece gölgesi vardır. Bu nedenle Yasa, her yıl sürekli aynı kurbanları sunarak Tanrı'ya yaklaşanları asla yetkinliğe erdiremez.
For the Law but shadowing forth the good things to come, and not having the very image of the things, can never with the same sacrifices which they offer year by year continually make those who come with them perfect.
2 Erdirebilseydi, kurban sunmaya son verilmez miydi? Çünkü tapınanlar bir kez günahlarından arındıktan sonra artık günahlılık duygusu kalmazdı.
For in that case would they not have ceased to be offered, because the worshippers, having been once purified, would have had no more consciousness of sins?
3 Ancak o kurbanlar insanlara yıldan yıla günahlarını anımsatıyor.
But in these sacrifices there is a remembrance of sins every year.
4 Çünkü boğalarla tekelerin kanı günahları ortadan kaldıramaz.
For it is impossible that the blood of bulls and goats should take away sins.
5 Bunun için Mesih dünyaya gelirken şöyle diyor: “Kurban ve sunu istemedin, Ama bana bir beden hazırladın.
Wherefore, when he cometh into the world, he saith: “Sacrifice and offering thou wouldest not, but a body didst thou prepare for me;
6 Yakmalık sunudan ve günah sunusundan Hoşnut olmadın.
in whole burnt-offerings and sacrifices for sin thou hadst no pleasure.
7 O zaman şöyle dedim: ‘Kutsal Yazı tomarında Benim için yazıldığı gibi, Senin isteğini yapmak üzere, Ey Tanrı, işte geldim.’”
Then said I, Lo, I have come—in the volume of the book it is written of me—to do thy will, O God.”
8 Mesih ilkin, “Kurban, sunu, yakmalık sunu, günah sunusu istemedin ve bunlardan hoşnut olmadın” dedi. Oysa bunlar Yasa'nın bir gereği olarak sunulur.
Saying above, “Sacrifices and offerings, and whole burnt-offerings and sacrifices for sin thou wouldest not, and hadst no pleasure in them,”—such as are offered in conformity to the Law, —
9 Sonra, “Senin isteğini yapmak üzere işte geldim” dedi. Yani ikinciyi geçerli kılmak için birinciyi ortadan kaldırıyor.
then hath he said, “Lo, I have come to do thy will.” He setteth aside the first, that he may establish the second.
10 Tanrı'nın bu isteği uyarınca, İsa Mesih'in bedeninin ilk ve son kez sunulmasıyla kutsal kılındık.
And in this will we have been sanctified through the offering of the body of Jesus Christ once for all.
11 Her kâhin her gün ayakta durup görevini yapar ve günahları asla ortadan kaldıramayan aynı kurbanları tekrar tekrar sunar.
And every priest indeed standeth performing daily service, and offering again and again the same sacrifices, which can never take away sins;
12 Oysa Mesih günahlar için sonsuza dek geçerli tek bir kurban sunduktan sonra Tanrı'nın sağında oturdu.
but he, after he had offered one sacrifice for sins, sat down for ever on the right hand of God,
13 O zamandan beri düşmanlarının, kendi ayaklarının altına serilmesini bekliyor.
thenceforth waiting until his enemies be made his footstool.
14 Çünkü kutsal kılınanları tek bir sunuyla sonsuza dek yetkinliğe erdirmiştir.
For by one offering he hath perfected for ever those who are sanctified.
15 Kutsal Ruh da bu konuda bize tanıklık ediyor. Önce diyor ki,
Moreover the Holy Spirit also is a witness to us of this. For after he had said,
16 “Rab, ‘O günlerden sonra Onlarla yapacağım antlaşma şudur: Yasalarımı yüreklerine koyacağım, Zihinlerine yazacağım’ diyor.”
“This is the covenant that I will make with them after those days,” the Lord saith, “I will put my laws into their hearts, and in their minds will I write them,
17 Sonra şunu ekliyor: “Onların günahlarını ve suçlarını artık anmayacağım.”
and their sins and iniquities will I remember no more.”
18 Bunların bağışlanması durumunda artık günah için sunuya gerek yoktur.
But where there is remission of these, there is no longer offering for sin.
19 Bu nedenle, ey kardeşler, İsa'nın kanı sayesinde perdede, yani kendi bedeninde bize açtığı yeni ve diri yoldan kutsal yere girmeye cesaretimiz vardır.
Having therefore, brethren, boldness for entrance into the sanctuary by the blood of Jesus,
a new and living way, which he consecrated for us, through the veil, that is, his flesh,
21 Tanrı'nın evinden sorumlu büyük bir kâhinimiz bulunmaktadır.
and having a great priest over the house of God,
22 Öyleyse yüreklerimiz serpmeyle kötü vicdandan arınmış, bedenlerimiz temiz suyla yıkanmış olarak, imanın verdiği tam güvenceyle, yürekten bir içtenlikle Tanrı'ya yaklaşalım.
let us draw near with a true heart in full assurance of faith, having had our hearts sprinkled from an evil conscience; and having had our bodies washed with pure water,
23 Açıkça benimsediğimiz umuda sımsıkı tutunalım. Çünkü vaat eden Tanrı güvenilirdir.
let us hold fast the profession of our hope without wavering, for he is faithful who promised;
24 Birbirimizi sevgi ve iyi işler için nasıl gayrete getirebileceğimizi düşünelim.
and let us consider one another, to excite to love and to good works,
25 Bazılarının alıştığı gibi, bir araya gelmekten vazgeçmeyelim; o günün yaklaştığını gördükçe birbirimizi daha da çok yüreklendirelim.
not forsaking the assembling of ourselves together, as the custom of some is, but exhorting one another; and so much the more, as ye see the day approaching.
26 Gerçeği öğrenip benimsedikten sonra, bile bile günah işlemeye devam edersek, günahlar için artık kurban kalmaz; geriye sadece yargının dehşetli beklenişi ve düşmanları yiyip bitirecek kızgın ateş kalır.
For if we sin willingly after we have received the knowledge of the truth, there no longer remaineth a sacrifice for sins;
but a certain fearful looking for judgment, and an indignation by fire, which will devour the adversaries.
28 Musa'nın Yasası'nı hiçe sayan, iki ya da üç tanığın sözüyle acımasızca öldürülür.
He that hath set at nought the law of Moses dieth without mercy under two or three witnesses;
29 Eğer bir kimse Tanrı Oğlu'nu ayaklar altına alır, kendisini kutsal kılan antlaşma kanını bayağı sayar ve lütufkâr Ruh'a hakaret ederse, bundan ne kadar daha ağır bir cezaya layık görülecek sanırsınız?
of how much heavier punishment, think ye, will he be thought worthy, who hath trodden under foot the Son of God, and hath counted the blood of the covenant, wherewith he was sanctified, an unholy thing, and hath done despite to the Spirit of grace?
30 Çünkü, “Öç benimdir, karşılığını ben vereceğim” ve yine, “Rab halkını yargılayacak” diyeni tanıyoruz.
For we know him who said, “Vengeance belongeth to me, I will recompense, saith the Lord;” and again, “The Lord will judge his people.”
31 Diri Tanrı'nın eline düşmek korkunç bir şeydir.
It is a fearful thing to fall into the hands of the living God.
32 Sizlerse aydınlandıktan sonra acılarla dolu büyük bir mücadeleye dayandığınız o ilk günleri anımsayın.
But call to remembrance the former days, in which, after ye were enlightened, ye endured a great struggle with sufferings;
33 Bazen sitemlere, sıkıntılara uğrayıp seyirlik oldunuz, bazen de aynı durumda olanlarla dayanışma içine girdiniz.
partly, while ye were made a gazing-stock both by reproaches and afflictions; and partly, while ye became partakers with those that were so used.
34 Hem hapistekilerin dertlerine ortak oldunuz, hem de daha iyi ve kalıcı bir malınız olduğunu bilerek mallarınızın yağma edilmesini sevinçle karşıladınız.
For ye sympathized with those in bonds, and ye took joyfully the plundering of your goods, knowing that ye have for yourselves a better and an enduring substance.
35 Onun için cesaretinizi yitirmeyin; bu cesaretin ödülü büyüktür.
Cast not away therefore your confidence, which hath great recompense of reward.
36 Çünkü Tanrı'nın isteğini yerine getirmek ve vaat edilene kavuşmak için dayanma gücüne ihtiyacınız vardır.
For ye have need of endurance; that, after ye have done the will of God, ye may receive what is promised.
37 Artık, “Gelecek olan pek yakında gelecek Ve gecikmeyecek.
For yet a very little while, and “he that is to come will come, and will not tarry.
38 Doğru adamım, imanla yaşayacaktır. Ama geri çekilirse, ondan hoşnut olmayacağım.”
Now my righteous man shall live by faith; but if he draw back, my soul hath no pleasure in him.”
39 Bizler geri çekilip mahvolanlardan değiliz; iman edip canlarının kurtuluşuna kavuşanlardanız.
But we are not of those who draw back, unto perdition; but of those who believe, to the saving of the soul.
