Elçilerin İşleri 26
1 Agrippa Pavlus'a, “Kendini savunabilirsin” dedi. Bunun üzerine Pavlus elini uzatarak savunmasına şöyle başladı: “Kral Agrippa! Yahudiler'in bana yönelttiği bütün suçlamalarla ilgili olarak savunmamı bugün senin önünde yapacağım için kendimi mutlu sayıyorum.
Агриппа же к Павлу рече: повелевается ти о себе самому глаголати. Тогда Павел простер руку отвещаваше:
о всех, о нихже оклеветаемь есмь от Иудей, царю Агриппо, непщую себе блаженна быти, яко пред тобою отвещати днесь имам,
3 Özellikle şuna seviniyorum ki, sen Yahudiler'in bütün törelerini ve sorunlarını yakından bilen birisin. Bu nedenle beni sabırla dinlemeni rica ediyorum.
паче же ведца тя суща сведый всех Иудейских обычаев и взысканий. Темже молюся ти долготерпеливно послушати мене.
4 “Bütün Yahudiler, gerek başlangıçta kendi memleketimde, gerek Yeruşalim'de, gençliğimden beri nasıl yaşadığımı bilirler.
Житие убо мое еже от юности, исперва бывшее во языце моем во Иерусалиме, ведят вси Иудее,
5 Beni eskiden beri tanırlar ve isteseler, geçmişte dinimizin en titiz mezhebi olan Ferisiliğe bağlı yaşadığıma tanıklık edebilirler.
ведяще мя исперва, аще хотят свидетелствовати, яко по известней ереси нашея веры жих фарисей.
6 Şimdi ise, Tanrı'nın atalarımıza olan vaadine umut bağladığım için burada bulunmakta ve yargılanmaktayım.
И ныне о уповании обетования, бывшаго от Бога ко отцем нашым, стою судимь,
7 Bu, on iki oymağımızın gece gündüz Tanrı'ya canla başla kulluk ederek erişmeyi umdukları vaattir. Ey kralım, Yahudiler'in bana yönelttikleri suçlamalar bu umutla ilgilidir.
в неже обанадесяте колена наша безпрестани день и нощь служаще надеются доити: о немже уповании оклеветаемь есмь, царю Агриппо, от Иудей.
8 Sizler, Tanrı'nın ölüleri diriltmesini neden ‘inanılmaz’ görüyorsunuz?
Что? Неверно ли судится вами, яко Бог мертвыя возставляет?
9 “Doğrusu ben de, Nasıralı İsa adına karşı elimden geleni yapmam gerektiği düşüncesindeydim.
Аз убо мнех, яко подобает ми многа сопротивна противу имене Иисуса Назореа сотворити:
10 Ve Yeruşalim'de bunu yaptım. Başkâhinlerden aldığım yetkiyle kutsallardan birçoğunu hapse attırdım; ölüm cezasına çarptırıldıkları zaman oyumu onların aleyhinde kullandım.
еже и сотворих во Иерусалиме, и многи от святых аз в темницах затворях, власть от архиерей приемь: убиваемым же им прилагах совет:
11 Bütün havraları dolaşıp sık sık onları cezalandırır, inandıklarına küfretmeye zorlardım. Öylesine kudurmuştum ki, onlara zulmetmek için bulundukları yabancı kentlere bile giderdim.
и на всех сонмищих множицею мучя их, принуждах хулити: преизлиха же враждуя на них, гонях даже и до внешних градов.
12 “Bir keresinde başkâhinlerden aldığım yetki ve görevle Şam'a doğru yola çıkmıştım.
В нихже идый в Дамаск со властию и повелением, еже от архиерей,
13 Ey kralım, öğlende yolda giderken, gökten gelip benim ve yol arkadaşlarımın çevresini aydınlatan, güneşten daha parlak bir ışık gördüm.
в полудни на пути видех, царю, с небесе паче сияния солнечнаго осиявший мя свет и со мною идущих.
14 Hepimiz yere yıkılmıştık. Bir sesin bana İbrani dilinde seslendiğini duydum. ‘Saul, Saul, neden bana zulmediyorsun?’ dedi. ‘Üvendireye karşı tepmekle kendine zarar veriyorsun.’
Всем же падшым нам на землю, слышах глас глаголющь ко мне и вещающь еврейским языком: Савле, Савле, что Мя гониши? Жестоко ти есть противу рожна прати.
15 “Ben de, ‘Ey Efendim, sen kimsin?’ dedim. “‘Ben senin zulmettiğin İsa'yım’ diye yanıt verdi Rab.
Аз же рех: кто еси, Господи? Он же рече: Аз есмь Иисус, Егоже ты гониши:
16 ‘Haydi, ayağa kalk. Seni hizmetimde görevlendirmek için sana göründüm. Hem gördüklerine, hem de kendimle ilgili sana göstereceklerime tanıklık edeceksin.
но востани и стани на ногу твоею: на се бо явихся ти, сотворити тя слугу и свидетеля, яже видел еси и яже явлю тебе,
17 Seni kendi halkının ve öteki ulusların elinden kurtaracağım. Seni, ulusların gözlerini açmak ve onları karanlıktan ışığa, Şeytan'ın hükümranlığından Tanrı'ya döndürmek için gönderiyorum. Öyle ki, bana iman ederek günahlarının affına kavuşsunlar ve kutsal kılınanların arasında yer alsınlar.’
изимая тя от людий Иудейских и от язык, к нимже Аз тя послю,
отверсти очи их, да обратятся от тмы в свет и от области сатанины к Богу, еже прияти им оставление грехов и достояние во святых верою, яже в Мя.
19 “Bunun için, ey Kral Agrippa, bu göksel görüme uymazlık etmedim.
Темже, царю Агриппо, не бых противен небесному видению,
20 Önce Şam ve Yeruşalim halkını, sonra bütün Yahudiye bölgesini ve öteki ulusları, tövbe edip Tanrı'ya dönmeye ve bu tövbeye yaraşır işler yapmaya çağırdım.
но сущым в Дамасце прежде и во Иерусалиме, и во всяцей стране Иудейстей и языком проповедую покаятися и обратитися к Богу, достойна покаянию дела творяще.
21 Yahudiler'in beni tapınakta yakalayıp öldürmeye kalkmalarının nedeni buydu.
Сих ради мя Иудее емше во святилищи хотяху растерзати.
22 Ama bugüne dek Tanrı yardımcım oldu. Bu sayede burada duruyor, büyük küçük herkese tanıklık ediyorum. Benim söylediklerim, peygamberlerin ve Musa'nın önceden haber verdiği olaylardan başka bir şey değildir.
Помощь убо улучив яже от Бога, даже до дне сего стою, свидетелствуя малу же и велику, ничтоже вещая, разве яже пророцы рекоша хотящая быти и Моисей,
23 Onlar, Mesih'in acı çekeceğini ve ölümden dirilenlerin ilki olarak gerek kendi halkına, gerek öteki uluslara ışığın doğuşunu ilan edeceğini bildirmişlerdi.”
яко Христос имеяше пострадати, яко первый от воскресения мертвых свет хотяше проповедати людем (Иудейским) и языком.
24 Pavlus bu şekilde savunmasını sürdürürken Festus yüksek sesle, “Pavlus, çıldırmışsın sen! Çok okumak seni delirtiyor!” dedi.
Сия же ему отвещавающу, Фист велиим гласом рече: беснуешися ли, Павле? Многия тя книги в неистовство прелагают.
25 Pavlus, “Sayın Festus” dedi, “Ben çıldırmış değilim. Gerçek ve akla uygun sözler söylüyorum.
Он же: не беснуюся, рече, державный Фисте, но истины и целомудрия глаголы вещаю:
26 Kral bu konularda bilgili olduğu için kendisiyle çekinmeden konuşuyorum. Bu olaylardan hiçbirinin onun dikkatinden kaçmadığı kanısındayım. Çünkü bunlar ücra bir köşede yapılmış işler değildir.
весть бо о сих царь, к немуже и с дерзновением глаголю: утаитися бо ему от сих не верую ничесомуже, несть бо во угле сотворено сие:
27 Kral Agrippa, sen peygamberlerin sözlerine inanıyor musun? İnandığını biliyorum.”
веруеши ли, царю Агриппо, пророком? Вем, яко веруеши.
28 Agrippa Pavlus'a şöyle dedi: “Bu kadar kısa bir sürede beni ikna edip Mesihçi mi yapacaksın?”
Агриппа же к Павлу рече: вмале мя препираеши Христианина быти.
29 “İster kısa ister uzun sürede olsun” dedi Pavlus, “Tanrı'dan dilerim ki yalnız sen değil, bugün beni dinleyen herkes, bu zincirler dışında benim gibi olsun!”
Павел же рече: молил убо бых Бога, и вмале и во мнозе, не токмо тебе, но и всех слышащих мя днесь, быти им тацем, яков и аз есмь, кроме уз сих.
30 Kral, vali, Berniki ve onlarla birlikte oturanlar kalkıp dışarı çıktıktan sonra aralarında şöyle konuştular: “Bu adamın, ölüm ya da hapis cezasını gerektiren bir şey yaptığı yok.”
И сия рекшу ему, воста царь и игемон, и Верникиа и седящии с ними,
и отшедше беседоваху друг ко другу, глаголюще, яко ничтоже смерти достойно или уз творит человек сей.
32 Agrippa da Festus'a, “Bu adam davasını Sezar'a iletmeseydi, serbest bırakılabilirdi” dedi.
Агриппа же Фисту рече: отпущен быти можаше человек сей, аще не бы кесаря нарицал. И тако суди игемон послати его к кесарю.
