Elçilerin İşleri 26
1 Agrippa Pavlus'a, “Kendini savunabilirsin” dedi. Bunun üzerine Pavlus elini uzatarak savunmasına şöyle başladı: “Kral Agrippa! Yahudiler'in bana yönelttiği bütün suçlamalarla ilgili olarak savunmamı bugün senin önünde yapacağım için kendimi mutlu sayıyorum.
And Agrippa said to Paul: Thou art permitted to speak in thy own behalf. Then Paul extended his hand, and made defence, saying:
In regard to all the things of which I am accused by the Jews, king Agrippa, I consider myself highly favored, that I may this day make defence before thee:
3 Özellikle şuna seviniyorum ki, sen Yahudiler'in bütün törelerini ve sorunlarını yakından bilen birisin. Bu nedenle beni sabırla dinlemeni rica ediyorum.
especially, as I know thee to be expert in all the controversies and laws of the Jews. I therefore request thee to hear me with indulgence.
4 “Bütün Yahudiler, gerek başlangıçta kendi memleketimde, gerek Yeruşalim'de, gençliğimden beri nasıl yaşadığımı bilirler.
The Jews themselves, if they would testify, know well my course of life from my childhood, which from the beginning was among my nation and in Jerusalem.
5 Beni eskiden beri tanırlar ve isteseler, geçmişte dinimizin en titiz mezhebi olan Ferisiliğe bağlı yaşadığıma tanıklık edebilirler.
For they have long been persuaded of me, and have known, that I lived in the princely doctrine of the Pharisees.
6 Şimdi ise, Tanrı'nın atalarımıza olan vaadine umut bağladığım için burada bulunmakta ve yargılanmaktayım.
And now, for the hope of the promise which was made by God to our fathers, I stand and am judged.
7 Bu, on iki oymağımızın gece gündüz Tanrı'ya canla başla kulluk ederek erişmeyi umdukları vaattir. Ey kralım, Yahudiler'in bana yönelttikleri suçlamalar bu umutla ilgilidir.
To this hope, our twelve tribes hope to come, with earnest prayers by day and by night: and for this same hope, king Agrippa, I am accused by the Jews.
8 Sizler, Tanrı'nın ölüleri diriltmesini neden ‘inanılmaz’ görüyorsunuz?
How judge ye? Are we not to believe, that God will raise the dead?
9 “Doğrusu ben de, Nasıralı İsa adına karşı elimden geleni yapmam gerektiği düşüncesindeydim.
For I myself, at first, resolved in my own mind, that I would perpetrate many adverse things against the name of Jesus the Nazarean.
10 Ve Yeruşalim'de bunu yaptım. Başkâhinlerden aldığım yetkiyle kutsallardan birçoğunu hapse attırdım; ölüm cezasına çarptırıldıkları zaman oyumu onların aleyhinde kullandım.
Which I also did at Jerusalem; and by the authority I received from the chief priests, I cast many of the saints into prison and when they were put to death by them, I took part with those that condemned them.
11 Bütün havraları dolaşıp sık sık onları cezalandırır, inandıklarına küfretmeye zorlardım. Öylesine kudurmuştum ki, onlara zulmetmek için bulundukları yabancı kentlere bile giderdim.
And in every synagogue I tortured them, while I pressed them to become revilers of the name of Jesus. And in the great wrath, with which I was filled against them, I also went to other cities to persecute them.
12 “Bir keresinde başkâhinlerden aldığım yetki ve görevle Şam'a doğru yola çıkmıştım.
And, as I was going for this purpose to Damascus, with the authority and license of the chief priests,
13 Ey kralım, öğlende yolda giderken, gökten gelip benim ve yol arkadaşlarımın çevresini aydınlatan, güneşten daha parlak bir ışık gördüm.
at mid-day, on the road, I saw, O king, a light exceeding that of the sun, beaming from heaven upon me, and upon all those with me.
14 Hepimiz yere yıkılmıştık. Bir sesin bana İbrani dilinde seslendiğini duydum. ‘Saul, Saul, neden bana zulmediyorsun?’ dedi. ‘Üvendireye karşı tepmekle kendine zarar veriyorsun.’
And we all fell to the ground; and I heard a voice, which said to me, in Hebrew: Saul, Saul! why persecutest thou me? It will be a hard thing for thee to kick against the goads.
15 “Ben de, ‘Ey Efendim, sen kimsin?’ dedim. “‘Ben senin zulmettiğin İsa'yım’ diye yanıt verdi Rab.
And I said: My Lord, who art thou? And our Lord said to me: I am Jesus the Nazarean, whom thou persecutest.
16 ‘Haydi, ayağa kalk. Seni hizmetimde görevlendirmek için sana göründüm. Hem gördüklerine, hem de kendimle ilgili sana göstereceklerime tanıklık edeceksin.
And he said to me: Stand upon thy feet; for I have appeared to thee, for this purpose, to constitute thee a minister and a witness of this thy seeing me, and of thy seeing me hereafter.
17 Seni kendi halkının ve öteki ulusların elinden kurtaracağım. Seni, ulusların gözlerini açmak ve onları karanlıktan ışığa, Şeytan'ın hükümranlığından Tanrı'ya döndürmek için gönderiyorum. Öyle ki, bana iman ederek günahlarının affına kavuşsunlar ve kutsal kılınanların arasında yer alsınlar.’
And I will deliver thee from the people of the Jews, and from other nations; to whom I send thee,
to open their eyes; that they may turn from darkness to the light, and from the dominion of Satan unto God; and may receive remission of sins, and a portion with the saints, by faith in me.
19 “Bunun için, ey Kral Agrippa, bu göksel görüme uymazlık etmedim.
Wherefore, king Agrippa, I did not contumaciously withstand the heavenly vision:
20 Önce Şam ve Yeruşalim halkını, sonra bütün Yahudiye bölgesini ve öteki ulusları, tövbe edip Tanrı'ya dönmeye ve bu tövbeye yaraşır işler yapmaya çağırdım.
but I preached from the first to them in Damascus, and to them in Jerusalem and in all the villages of Judaea; and I preached also to the Gentiles, that they should repent, and should turn to God, and should do the works suitable to repentance.
21 Yahudiler'in beni tapınakta yakalayıp öldürmeye kalkmalarının nedeni buydu.
And on account of these things, the Jews seized me in the temple, and sought to kill me.
22 Ama bugüne dek Tanrı yardımcım oldu. Bu sayede burada duruyor, büyük küçük herkese tanıklık ediyorum. Benim söylediklerim, peygamberlerin ve Musa'nın önceden haber verdiği olaylardan başka bir şey değildir.
But unto this day God hath helped me; and lo, I stand and bear testimony, to the small and to the great; yet saying nothing aside from Moses and the prophets, but the very things which they declared were to take place:
23 Onlar, Mesih'in acı çekeceğini ve ölümden dirilenlerin ilki olarak gerek kendi halkına, gerek öteki uluslara ışığın doğuşunu ilan edeceğini bildirmişlerdi.”
namely, that Messiah would suffer, and would become the first fruits of the resurrection from the dead; and that he would proclaim light to the people and to the Gentiles.
24 Pavlus bu şekilde savunmasını sürdürürken Festus yüksek sesle, “Pavlus, çıldırmışsın sen! Çok okumak seni delirtiyor!” dedi.
And when Paul had extended his defence thus far, Festus cried, with a loud voice: Paul, thou art deranged: much study hath deranged thee.
25 Pavlus, “Sayın Festus” dedi, “Ben çıldırmış değilim. Gerçek ve akla uygun sözler söylüyorum.
Paul replied to him: I am not deranged, excellent Festus; but speak words of truth and rectitude.
26 Kral bu konularda bilgili olduğu için kendisiyle çekinmeden konuşuyorum. Bu olaylardan hiçbirinin onun dikkatinden kaçmadığı kanısındayım. Çünkü bunlar ücra bir köşede yapılmış işler değildir.
And king Agrippa is also well acquainted with these things; and I therefore speak confidently before him, because I suppose not one of these things hath escaped his knowledge; for they were not done in secret.
27 Kral Agrippa, sen peygamberlerin sözlerine inanıyor musun? İnandığını biliyorum.”
King Agrippa, believest thou the prophets? I know that thou believest.
28 Agrippa Pavlus'a şöyle dedi: “Bu kadar kısa bir sürede beni ikna edip Mesihçi mi yapacaksın?”
King Agrippa said to him: Almost, thou persuadest me to become a Christian.
29 “İster kısa ister uzun sürede olsun” dedi Pavlus, “Tanrı'dan dilerim ki yalnız sen değil, bugün beni dinleyen herkes, bu zincirler dışında benim gibi olsun!”
And Paul said: I would to God, that not only thou, but likewise all that hear me this day, were almost, and altogether, as I am, aside from these bonds.
30 Kral, vali, Berniki ve onlarla birlikte oturanlar kalkıp dışarı çıktıktan sonra aralarında şöyle konuştular: “Bu adamın, ölüm ya da hapis cezasını gerektiren bir şey yaptığı yok.”
And the king rose up, and the governor, and Bernice, and those who sat with them.
And when they had gone out, they conversed with one another, and said: This man hath done nothing worthy of death or of bonds.
32 Agrippa da Festus'a, “Bu adam davasını Sezar'a iletmeseydi, serbest bırakılabilirdi” dedi.
And Agrippa said to Festus: The man might be set at liberty, if he had not announced an appeal to Caesar.
