Elçilerin İşleri 25
1 Eyalete vardıktan üç gün sonra Festus, Sezariye'den Yeruşalim'e gitti.
Festus therefore having entered into the province, after three days he went up to Jerusalem from Caesarea.
2 Başkâhinlerle Yahudiler'in ileri gelenleri, Pavlus'la ilgili şikâyetlerini ona açıkladılar. Festus'tan kendilerine bir iyilikte bulunmasını isteyerek Pavlus'u Yeruşalim'e getirtmesi için yalvardılar. Bu arada pusu kurup Pavlus'u yolda öldüreceklerdi.
And the high priest and the principal men of the Jews appeared to him against Paul, and urged him,
asking a favor against him, that he would summon him to Jerusalem, making an ambush to kill him on the way.
4 Festus ise Pavlus'un Sezariye'de tutuklu bulunduğunu, kendisinin de yakında oraya gideceğini söyleyerek, “Aranızda yetkili olanlar benimle gelsinler; bu adam yanlış bir şey yapmışsa, ona karşı suç duyurusunda bulunsunlar” dedi.
Indeed therefore Festus answered to keep Paul in Caesarea, and he himself was going to go out quickly.
Therefore he says, Let the able men among you, after coming down together, accuse him if there is anything in this man.
6 Festus, onların arasında sadece sekiz on gün kadar kaldı; sonra Sezariye'ye döndü. Ertesi gün yargı kürsüsüne oturarak Pavlus'un getirilmesini buyurdu.
And after remaining among them more than ten days, having gone down to Caesarea, on the morrow having sat on the judgment seat, he commanded Paul to be brought.
7 Pavlus içeri girince, Yeruşalim'den gelen Yahudiler çevresini sardılar ve kanıtlayamadıkları birçok ağır suçlamada bulundular.
And when he arrived, the Jews who came down from Jerusalem stood around, bringing many and serious accusations against Paul, which they could not prove,
8 Pavlus, “Ne Yahudiler'in yasasına, ne tapınağa, ne de Sezar'a karşı hiçbir günah işlemedim” diyerek kendini savundu.
while he was defending, Neither against the law of the Jews, nor against the temple, nor against Caesar, have I transgressed anything.
9 Yahudiler'in gönlünü kazanmak isteyen Festus, Pavlus'a şöyle karşılık verdi: “Yeruşalim'e gidip orada benim önümde bu konularda yargılanmak ister misin?”
But Festus, wanting to lay down a favor to the Jews, having answered Paul, said, Are thou willing, after going up to Jerusalem, to be judged there about these things before me?
10 Pavlus, “Ben Sezar'ın yargı kürsüsü önünde durmaktayım” dedi, “Burada yargılanmam gerekir. Sen de çok iyi biliyorsun ki, Yahudiler'e karşı hiçbir suç işlemedim.
But Paul said, I am standing at the judgment seat of Caesar, where I ought to be judged. I did nothing wrong Jewish, as thou also very well know.
11 Şayet suçum varsa, ölüm cezasını gerektirecek bir şey yapmışsam, ölmekten çekinmem. Yok eğer bunların bana karşı yaptığı suçlamalar asılsız ise, hiç kimse beni onların eline teslim edemez. Davamın Sezar'a iletilmesini istiyorum.”
For if I am indeed wrong, and have done anything worthy of death, I do not refuse to die, but if there is nothing of what these men accuse me, no man can give me to them freely. I appeal Caesar.
12 Festus, danışma kuruluyla görüştükten sonra şu yanıtı verdi: “Davanı Sezar'a ilettin, Sezar'a gideceksin.”
Then Festus, when he conferred with the council, answered, Thou have appealed Caesar, to Caesar thou will go.
13 Birkaç gün sonra Kral Agrippa ile Berniki, Festus'a bir nezaket ziyaretinde bulunmak üzere Sezariye'ye geldiler.
Now some days having passed, Agrippa the king and Bernice arrived at Caesarea, greeting Festus.
14 Bir süre orada kaldılar. Bu arada Festus, Pavlus'la ilgili durumu krala anlattı. “Feliks'in tutuklu olarak bıraktığı bir adam var” dedi.
And as he was remaining there more days, Festus declared to the king the things concerning Paul, saying, There is a certain man who was left behind a prisoner by Felix,
15 “Yeruşalim'de bulunduğum sırada Yahudiler'in başkâhinleriyle ileri gelenleri, onunla ilgili şikâyetlerini açıkladılar, onu cezalandırmamı istediler.
about whom, when I became in Jerusalem, the chief priests and the elders of the Jews revealed, asking judgment against him.
16 “Ben onlara, ‘Herhangi bir sanığı, kendisini suçlayanlarla yüzleştirmeden, kendisine yöneltilen ithamlarla ilgili olarak savunma fırsatı vermeden, onu suçlayanların eline teslim etmek Romalılar'ın geleneğine aykırıdır’ dedim.
To whom I answered, that it is not a custom by Romans to give any man freely for destruction, before the man being accused has the accusers in person, and receives an occasion of defense about the accusation.
17 Onlar benimle buraya gelince, hiç vakit kaybetmeden, ertesi gün yargı kürsüsüne oturup adamın getirilmesini buyurdum.
When therefore they assembled here, not having made one delay, next in order, having sat on the judgment seat, I commanded the man to be brought.
18 Ne var ki, kalkıp konuşan davacılar ona, beklediğim türden kötülüklerle ilgili hiçbir suçlama yöneltmediler.
About whom, when the accusers stood up, they brought not one cause of what I supposed,
19 Ancak onunla çekiştikleri bazı sorunlar vardı. Bunlar, kendi dinlerine ve ölmüş de Pavlus'un iddiasına göre yaşamakta olan İsa adındaki birine ilişkin konulardı.
but had certain issues against him about his own religion, and about a certain Jesus, who has died, whom Paul was claiming to be alive.
20 Bunları nasıl soruşturacağımı bilemediğim için Pavlus'a, Yeruşalim'e gidip orada bu konularda yargılanmaya razı olup olmayacağını sordum.
And I, being uncertain of the controversy about this man, asked whether he wants to go to Jerusalem and be judged there about these things.
21 Ama kendisi davasını İmparator'a iletti, İmparator'un kararına dek tutuklu kalmak istedi. Ben de onu İmparator'a göndereceğim zamana kadar tutuklu kalmasını buyurdum.”
But when Paul appealed to be kept for the decision of Augustus, I commanded him to be kept until I might send him to Caesar.
22 Agrippa Festus'a, “Ben de bu adamı dinlemek isterdim” dedi. Festus da, “Yarın onu dinlersin” dedi.
And Agrippa said to Festus, I also want to hear the man myself. And tomorrow, he says, thou will hear him.
23 Ertesi gün Agrippa ile Berniki büyük bir tantanayla gelip komutanlar ve kentin ileri gelenleriyle birlikte toplantı salonuna girdiler. Festus'un buyruğu üzerine Pavlus içeri getirildi.
Therefore on the morrow, Agrippa and Bernice having come with great pomp, and having entered into the courtroom, and with the chief captains and the men of prominence who were of the city, and Festus who commanded, Paul was brought in.
24 Festus, “Kral Agrippa ve burada bizimle bulunan bütün efendiler” dedi, “Yeruşalim'de olsun, burada olsun, bütün Yahudi halkının bana şikâyet ettiği bu adamı görüyorsunuz. ‘Onu artık yaşatmamalı!’ diye haykırıyorlardı.
And Festus says, King Agrippa, and all who are present with us, ye see this man about whom all the multitude of the Jews appealed to me, both at Jerusalem and here, shouting he ought not to live any longer.
25 Oysa ben, ölüm cezasını gerektiren hiçbir suç işlemediğini anladım. Yine de, kendisi davasının İmparator'a iletilmesini istediğinden, onu göndermeye karar verdim.
But I, having understood him to have done nothing worthy of death, and also him, this man, having appealed Augustus I decided to send him.
26 Ama Efendimiz'e bu adamla ilgili yazacak kesin bir şeyim yok. Bu yüzden onu sizin önünüze ve özellikle, Kral Agrippa, senin önüne çıkartmış bulunuyorum. Amacım, bu soruşturmanın sonucunda yazacak bir şey bulabilmektir.
About whom I do not have anything certain to write to the lord. Therefore I brought him before you, and especially before thee, King Agrippa, so that, an examination having occurred, I may have something to write.
27 Bir tutukluyu İmparator'a gönderirken, kendisine yöneltilen suçlamaları belirtmemek bence anlamsız.”
For it seems to me unreasonable, sending a prisoner, and not to specify the causes against him.
