< Sefanaia 3 >

1 Ke malaʻia kiate ia ʻoku ʻuli mo taʻemaʻa, ki he kolo ʻoku fakamālohi!
Wehe dir, du widerspenstige, du befleckte, du bedrückende Stadt!
2 Naʻe ʻikai te ne talangofua ki he leʻo naʻe ʻikai ke maʻu ʻe ia ʻae akonaki; naʻe ʻikai ke falala ia kia Sihova; naʻe ʻikai te ne ʻunuʻunu atu ki hono ʻOtua.
Sie hört nicht auf die Stimme, nimmt keine Zucht an, traut nicht auf Jehovah, naht nicht zu ihrem Gott.
3 Ko hono houʻeiki ʻi ai ko e fanga laione ngungulu; ko ʻene kau fakamaau ko e fanga ulofi ʻoe efiafi; ʻoku nau tatali ke nau kai pongipongi ʻae ngaahi hui.
Brüllende Löwen sind ihre Obersten in ihrer Mitte, ihre Richter Abendwölfe, die nichts bis zum Morgen überlassen.
4 Ko e kakai maʻamaʻa mo kākā ʻa ʻene kau palōfita: kuo fakaʻuliʻi ʻae falelotu ʻe heʻene kau taulaʻeiki, kuo nau maumauʻi ʻae fono.
Ihre Propheten sind leichtfertig, Männer der Treulosigkeit; ihre Priester entweihen das Heilige, tun Gewalt an dem Gesetz.
5 ‌ʻOku ʻi he lotolotonga ʻo ia, ʻa Sihova, angatonu; ʻe ʻikai te ne fai ha meʻa hala; ʻoku ʻomi ʻe ia ʻa ʻene fakamaau ki he maama ʻi he pongipongi kotoa pē, ʻoku ʻikai te ne siʻaki; ka ʻoku ʻikai ke ʻiloʻi ha mā ʻe he taʻeangatonu.
Jehovah ist gerecht in ihrer Mitte, tut nichts Verkehrtes; am Morgen, am Morgen gibt Er Sein Gericht ans Licht. Er läßt es nicht fehlen; aber der Verkehrte kennt keine Scham.
6 Kuo u tuʻusi ʻae ngaahi puleʻanga: kuo ʻuha ʻa honau ngaahi fale māʻolunga; ne u fakalala ʻa honau ngaahi hala, ko ia ʻoku ʻikai ʻalu atu ai ha taha: kuo maumauʻi ʻa honau ngaahi kolo, ko ia ʻoku ʻikai ai ha tangata, ʻoku ʻikai ai ha taha ʻoku nofo ai.
Ich rotte Völkerschaften aus, verwüstet sind ihre Ecken, Ich veröde ihre Gassen, so daß niemand vorübergeht, abgeödet sind ihre Städte, daß kein Mann da ist, daß keiner darin wohnt.
7 Naʻaku pehē, “Ko e moʻoni, te ke manavahē kiate au, te ke maʻu ʻae akonaki; ko ia ʻe ʻikai tuʻusi ai honau nofoʻanga neongo ʻeku tautea ai ʻakinautolu,” naʻa nau tuʻu vave hake, ʻo fakalieliaʻi ʻa ʻenau ngaahi ngāue kotoa pē.
Ich sprach: Fürchte Mich nur, nimm Zucht an, und ihre Wohnstätte soll nicht ausgerottet werden, nach allem, das Ich über sie bestellt habe; doch früh aufstehend, verdarben sie ihr Tun.
8 ʻOku pehē ʻe Sihova, “Ko ia mou tatali kiate au, ʻo aʻu ki he ʻaho te u tuʻu hake ki he maumau; he kuo u pau pe ke tānaki ʻae ngaahi fonua, ke u fakataha ʻae ngaahi puleʻanga, ke huaʻi kiate kinautolu ʻa ʻeku tuputāmaki, ʻio, ʻa ʻeku houhau kakaha kotoa pē: koeʻuhi ʻe keina ʻa māmani kotoa pē ʻaki ʻae afi ʻo ʻeku fuaʻa.
Darum harrt auf Mich, spricht Jehovah, bis zu dem Tage, da Ich Mich aufmache zum Raub; denn Mein Gericht ist, daß Ich die Völkerschaften sammle, daß Ich die Königreiche zusammenbringe, auf daß Ich über sie ausschütte Meinen Unwillen, all Meines Zornes Entbrennung, daß in dem Feuer Meines Eiferns alles Land aufgefressen werde.
9 Pea hili ia te u ʻomi ʻae lea maʻa ki he kakai, koeʻuhi ke nau ui kotoa pē ki he huafa ʻo Sihova, ke tauhi kiate ia ʻi he uouangataha.
Denn dann werde Ich Mich zu Völkern wenden mit lauter Lippe, daß sie alle den Namen Jehovahs anrufen und Ihm dienen mit einer Schulter.
10 ‌ʻE ʻomi mei he tuʻa vaitafe ʻo ʻItiopea ʻae feilaulau kiate au, ʻekinautolu ʻoku hū kiate au, ʻio, ʻae ngaahi ʻofefine ʻo ʻeku kakai, kuo fakamovetevete.
Von jenseits der Flüsse Kuschs, die so Mich anflehen, die Tochter Meiner Zerstreuten, sie werden Mir Geschenke herbeibringen.
11 ‌ʻI he ʻaho ko ia ʻe ʻikai te ke mā koeʻuhi ko hoʻo ngaahi ngāue kotoa pē, ʻaia kuo ke angahala ai kiate au: koeʻuhi te u toʻo atu mei he lotolotonga ʻoʻou, ʻakinautolu ʻoku fiefia ʻi hoʻo fielahi, pea ʻe ʻikai te ke toe angahiki, koeʻuhi ko hoku moʻunga māʻoniʻoni.
An jenem Tage mußt du dich nicht schämen ob all deiner Taten, wodurch du von Mir abgefallen bist; denn dann nehme Ich weg aus deiner Mitte die übermütig Jauchzenden, daß du nicht fürder mehr hoffärtig seist auf dem Berge meiner Heiligkeit.
12 Te u tuku foki ʻi he lotolotonga ʻoʻou, ʻae kakai angavaivai mo masiva, pea te nau falala ki he huafa ʻo Sihova.
Und Ich lasse verbleiben in deiner Mitte ein elendes und geringes Volk, und sie sollen sich verlassen auf den Namen Jehovahs.
13 ‌ʻE ʻikai fai angahala ʻe he toenga ʻo ʻIsileli, pe lea loi; pea ʻe ʻikai ʻiloʻi ʻi honau ngutu ʻae ʻelelo kākā: he te nau kai mo tokoto, pea ʻe ʻikai fakamanavahēʻi ʻakinautolu ʻe ha taha.”
Israels Überrest wird nichts Verkehrtes tun, und nichts Falsches reden. Und in ihrem Munde wird man nicht des Truges Zunge finden. Denn sie werden weiden und sich lagern, und niemand scheucht sie auf.
14 Ke hiva, ʻE ʻofefine ʻo Saione kalanga, ʻE ʻIsileli; ke fiefia mo nekeneka ʻaki ʻae loto kotoa, ʻE ʻofefine ʻo Selūsalema.
Lobsinge, du Tochter Zijons, rufe laut, Israel, sei fröhlich und jauchze von ganzem Herzen, Tochter Jerusalems.
15 Kuo toʻo atu ʻe Sihova ʻa ho ngaahi tautea, kuo ne kapusi kituʻa ho fili: ko e tuʻi ʻo ʻIsileli, ʻio, ko Sihova, ʻoku ʻi he lotolotonga ʻoʻou: ʻe ʻikai te ke toe mamata ki ha kovi.
Jehovah hat deine Gerichte weggenommen, hat abgewandt deinen Feind. Israels König ist Jehovah in deiner Mitte, kein Böses wirst du mehr fürchten.
16 ‌ʻE pehē ki Selūsalema ʻi he ʻaho ko ia, “ʻOua te ke manavahē: pea ki Saione, ʻoua naʻa tuku ke vaivai ho nima.”
An jenem Tage wird man sprechen zu Jerusalem: Fürchte dich nicht! Laß deine Hände, Zijon, nicht erschlaffen.
17 ‌ʻOku māfimafi ʻa Sihova ko ho ʻOtua ʻi he lotolotonga ʻoʻou; te ne fakamoʻui, te ne fiefia ʻiate koe, ʻaki ʻae fiefia: ʻe mālōlō ʻe ia ʻi heʻene ʻofa, te ne fiefia ʻiate koe ʻaki ʻae hiva.
Jehovah, dein Gott, ist in deiner Mitte, der Held, Der rettet. Er wird ob dir Sich freuen mit Fröhlichkeit, wird stille schweigen in Seiner Liebe, wird jubelnd frohlocken über dir.
18 Te u tānaki meiate koe ʻakinautolu ʻoku mamahi, koeʻuhi ko e fakataha mamalu, ko e manuki ʻo ia, ko e meʻa mamafa kiate kinautolu.
Die, welche sich vom Festorte weg grämten, sammle Ich, sie waren fort von dir. Eine Last war auf ihr, eine Schmach.
19 Vakai, ʻi he kuonga ko ia, te u veteki ʻakinautolu kotoa pē ʻoku fakamamahiʻi koe; pea te u fakamoʻui ia ʻoku ketu, mo fakataha ia naʻe kapusi kituʻa; pea te u maʻu ʻae fakamālō, mo e ongoongo kiate kinautolu ʻi he fonua kotoa pē, ʻaia naʻe fakamaaʻi ai ʻakinautolu.
Siehe, Ich werde es tun zur selben Zeit mit allen deinen Bedrückern, und rette die, welche hinkt, bringe die Verstoßenen zusammen; und Ich setze dieselben zum Lobe und zum Namen in all dem Lande ihrer Scham.
20 ‌ʻOku pehē ʻe Sihova, Te u toe ʻomi ʻakimoutolu ʻi he kuonga ko ia, ʻio, ʻi he kuonga te u fakataha ai ʻakimoutolu: he te u ngaohi maʻamoutolu ʻae hingoa, mo e ongoongolelei ʻi he kakai kotoa pē ʻo māmani, ʻo kau ka liliu ʻa homou fakapōpula ʻi he ʻao ʻo homou mata.
Zu jener Zeit bringe Ich euch herein, und zu der Zeit bringe Ich euch zusammen; denn zum Namen und zum Lob gebe Ich euch unter allen Völkern der Erde, wenn Ich eure Gefangenschaft vor euren Augen zurückgewendet habe, spricht Jehovah.

< Sefanaia 3 >