Taitusi 3

1 Fakamanatuʻi ʻakinautolu ke nau anganofo ki he ngaahi tuʻi mo e kau pule, ke nau talangofua ki he kau fakamaau, ke tali teu pe ki he ngaahi ngaue lelei kotoa pē;

Admone illos principibus, et potestatibus subditos esse, dicto obedire, ad omne opus bonum paratos esse:

2 Ke ʻoua naʻa lauʻikovi ha tokotaha, ʻoua naʻa fakakikihi, kae angavaivai, ʻo fakahā ʻae angamalū kotoa pē ki he kakai kotoa pē.

neminem blasphemare, non litigiosos esse, sed modestos, omnem ostendentes mansuetudinem ad omnes homines.

3 He ko kitautolu foki naʻa tau vale ʻi muʻa, ʻo talangataʻa, mo kākāʻia, pea moʻua ki he ngaahi holi kovi mo e ngaahi meʻa fakamālie kehekehe, ʻo moʻui ʻi he fasituʻu mo e meheka, ko e fehiʻanekina mo e fetāufehiʻaʻaki.

Eramus enim aliquando et nos insipientes, increduli, errantes, servientes desideriis, et voluptatibus variis, in malitia et invidia agentes, odibiles, odientes invicem.

4 Kae hili hono fakahā mai ʻae angalelei mo e ʻaloʻofa ʻae ʻOtua, ko hotau Fakamoʻui, ki he tangata,

Cum autem benignitas, et humanitas apparuit Salvatoris nostri Dei:

5 Naʻe ʻikai ʻi he ngaahi ngaue ʻoe māʻoniʻoni naʻa tau fai, kae fakatatau mo ʻene ʻofa mataʻataʻatā pe, kuo ne fakamoʻui ʻakitautolu, ʻi he fufulu ʻoe fakatupu foʻou, mo e fakafoʻou ʻe he Laumālie Māʻoniʻoni;

non ex operibus iustitiae, quae fecimus nos, sed secundum suam misericordiam salvos nos fecit per lavacrum regenerationis, et renovationis Spiritus sancti,

6 ‌ʻAia naʻa ne lilingi ʻo lahi ʻaupito kiate kitautolu ia Sisu Kalaisi, ko hotau Fakamoʻui;

quem effudit in nos abunde per Iesum Christum Salvatorem nostrum:

7 Koeʻuhi ʻi he fakatonuhia ʻakitautolu ʻi heʻene ʻofa, ʻe ngaohi ai ʻakitautolu ko e fānau hoko, ʻo taau mo e ʻamanaki lelei, ki he moʻui taʻengata. (aiōnios g166)

ut iustificati gratia ipsius, heredes simus secundum spem vitae aeternae. (aiōnios g166)

8 Ko e tala moʻoni eni, pea ko hoku loto ke ke fakapapau maʻuaipē ʻae ngaahi meʻa ni, koeʻuhi ko kinautolu kuo tui ki he ʻOtua, ke nau loto tokanga ke fai ʻae ngaahi ngaue lelei. ʻOku lelei mo ʻaonga ʻae ngaahi meʻa ni ki he kakai.

Fidelis sermo est: et de his volo te confirmare: ut curent bonis operibus praeesse qui credunt Deo. Haec sunt bona, et utilia hominibus.

9 Ka ke tekeʻi ʻae ngaahi fehuʻi launoa, mo e tala hohoko, mo e fakakikihi, mo e ngaahi fekeʻikeʻi ʻi he fono; he ʻoku taʻeʻaonga ia mo vaʻinga.

Stultas autem quaestiones, et genealogias, et contentiones, et pugnas legis devita. sunt enim inutiles, et vanae.

10 Ko e tangata fakatupu mavahevahe, hili ʻa hono akonakiʻi ʻo liunga taha mo liunga ua, tukuange ia;

Haereticum hominem post unam, et secundam correptionem devita:

11 ‌ʻI he ʻilo ko ia ʻoku pehē, kuo fakahē ia, pea ʻoku fai angahala, pea kuo tukuakiʻi ia ʻiate ia pe.

sciens quia subversus est, qui eiusmodi est, et delinquit, cum sit proprio iudicio condemnatus.

12 ‌ʻO kau ka fekau atu ʻa ʻAtima kiate koe, pe ko Tikiko, ke ke ʻahiʻahi ke ke fakatoʻotoʻo ke haʻu kiate au ʻi Nikopoli: he kuopau pe hoku loto ke nofo ki ai ʻi he faʻahitaʻu momoko.

Cum misero ad te Artemam, aut Tychicum, festina ad me venire Nicopolim: ibi enim statui hiemare.

13 Ke ke tokoni lelei pe kia Senasi ko e akonaki ʻi he fono, mo ʻApolosi, ʻi hona fononga, ke ʻoua te na masiva ʻi ha meʻa.

Zenam legisperitum, et Apollo solicite praemitte, ut nihil illis desit.

14 Pea ke ʻilo ʻekinautolu ʻoku ʻotautolu foki, ke fai ʻae ngaahi ngaue lelei, ke maʻu ai ʻaia ʻoku ʻaonga, koeʻuhi ke ʻoua naʻa taʻefua ai ʻakinautolu.

Discant autem et nostri bonis operibus praeesse ad usus necessarios: ut non sint infructuosi.

15 Ko kinautolu kotoa pē ʻoku ʻiate au, ʻoku nau ʻofa atu kiate koe. ʻOfa atu kiate kinautolu ʻoku ʻofa kiate kitautolu ʻi he tui. Ke ʻiate kimoutolu kotoa pē ʻae ʻaloʻofa. ʻEmeni.

Salutant te qui mecum sunt omnes: saluta eos, qui nos amant in fide. Gratia Dei cum omnibus vobis. Amen.