Loma 6
1 Pea ka ko ia, pea te tau pehē ko e hā? Te tau kei fai angahala kae tupulaki ʻae ʻofa?
Hvað er um þetta að segja? Eigum við að halda áfram að syndga svo að Guð geti sýnt okkur kærleika sinn og fyrirgefningu enn betur?
2 ʻE ʻikai ʻaupito. ʻE fēfē ʻetau kei moʻui ʻi he angahala ka kuo tau mate ki ai?
Nei, alls ekki! Hvaða vit er í því að syndga ef hægt er að komast hjá því? Valdið sem syndin hafði yfir okkur, var brotið á bak aftur þegar við urðum kristin og vorum skírð til að verða samgróin Kristi. Dauði Krists braut á bak aftur það afl sem syndin hafði í lífi okkar.
3 ʻIkai ʻoku mou ʻilo ko kitautolu kotoa pē naʻe papitaiso kia Sisu Kalaisi naʻa tau papitaiso ki heʻene pekia?
4 Pea ko ia, kuo tau tanu fakataha mo ia ʻi he papitaiso ki he mate: koeʻuhi ke hangē hono fokotuʻu ʻa Kalaisi mei he mate ʻe he mālohi ʻoe tamai, ke pehē foki ʻetau felakaʻi ʻi he moʻui foʻou.
Okkar gamla eðli, sem elskaði syndina, var grafið með honum í skírninni þegar hann dó. Og þegar Guð faðir reisti hann aftur til lífsins með dýrlegum krafti, þá eignuðumst við hlutdeild í lífi hans.
5 He kapau kuo tau tō fakataha mo ia ʻi he tatau ʻo ʻene pekia, te tau ʻi he tatau foki ʻo ʻene toetuʻu:
Við erum orðin samgróin honum og þegar hann dó, þá dóum við með honum. Nú eigum við sameiginlega hlutdeild í nýja lífinu hans og munum rísa upp á sama hátt og hann.
6 ʻO ʻilo eni, ko hotau motuʻa tangata kuo tāmateʻi fakataha mo ia, koeʻuhi ke fakaʻauha ʻae sino ʻoe angahala, koeʻuhi ke ʻoua naʻa tau toe tauhi ʻae angahala.
Þegar Kristur var krossfestur, voru gömlu og illu hvatirnar okkar krossfestar með honum. Þessar hvatir sem þrá syndina, voru særðar til ólífis. Líkami okkar er því ekki lengur á valdi syndarinnar og þarf ekki að vera þræll hennar.
7 He ko ia ʻoku mate, kuo movete ia mei he angahala.
Þegar við dóum syndinni, vorum við leyst undan öllu því táli og valdi sem hún beitti okkur.
8 Ko eni, kapau ʻoku tau mate fakataha mo Kalaisi, ʻoku tau tui te tau moʻui fakataha foki mo ia:
Fyrst löngunin til að elska syndina „dó“með Kristi, þá vitum við að við eigum hlutdeild í nýja lífinu sem birtist í upprisu hans.
9 ʻI heʻetau ʻilo kuo fokotuʻu ʻa Kalaisi mei he pekia, pea ʻe ʻikai toe pekia ia; ʻe ʻikai toe puleʻi ia ʻe he mate.
Kristur reis upp frá dauðum og hann mun aldrei aftur deyja. Dauðinn hefur ekki framar neitt vald yfir honum.
10 He ko ʻene mate, ko e mate tuʻo taha pē koeʻuhi ko e angahala: ka ko ʻene moʻui, ko e moʻui ia ki he ʻOtua.
Hann dó í eitt skipti fyrir öll, til að brjóta á bak aftur vald syndarinnar og lifir nú í eilífu og órjúfanlegu samfélagi við Guð.
11 Pea ke pehē foki ʻae lau ʻakimoutolu ko e mate moʻoni ki he angahala, ka ko e moʻui ki he ʻOtua ʻi hotau ʻEiki ko Sisu Kalaisi.
Lítið því á ykkar gamla synduga eðli sem dautt og ónæmt fyrir syndinni og kröfum hennar, en lifið þess í stað fyrir Guð í samfélaginu við Drottin Jesú Krist.
12 Ko ia ke ʻoua naʻa tuku ke pule ʻae angahala ʻi homou sino matengofua, ke mou talangofua ki ai ʻi hono ngaahi holi.
Leyfið syndinni ekki framar að stjórna dauðlegum líkömum ykkar og látið ekki undan girnd þeirra.
13 Pea ʻoua naʻa mou ʻatu homou ngaahi kupuʻi sino ko e meʻa ngāueʻaki ʻi he taʻemāʻoniʻoni ki he angahala: kae ʻatu ʻakimoutolu ki he ʻOtua, ʻo taau mo kinautolu kuo hao mei he mate, pea mo homou ngaahi kupuʻi sino ko e meʻa ngāueʻaki ʻi he māʻoniʻoni ki he ʻOtua.
Látið engan hluta líkamans verða verkfæri í höndum hins illa, til að drýgja synd, en gefið ykkur algjörlega Guði á vald – hvern einasta líkamshluta – því þið hafið snúið baki við dauðanum. Nú þráið þið að verða verkfæri í höndum Guðs, svo að hann geti notað ykkur til að framkvæma góðar fyrirætlanir sínar.
14 He koeʻuhi ʻe ʻikai puleʻi ʻakimoutolu ʻe he angahala: he ʻoku ʻikai te mou moʻulaloa ki he fono, ka ki he ʻofa.
Syndin þarf ekki lengur að vera húsbóndi ykkar, því að nú eruð þið laus við lögin sem syndin þrælkaði ykkur með. Nú eruð þið frjáls vegna kærleika og miskunnar Guðs.
15 Pea fēfē ai? Te tau fai angahala, koeʻuhi ʻoku ʻikai te tau moʻulaloa ki he fono, ka ki he ʻofa? ʻE ʻikai ʻaupito.
Þýðir þetta að við getum haldið áfram að syndga og kært okkur kollótt um afleiðingarnar? Vegna þess að hjálpræði okkar byggist ekki á því að hlýða lögunum heldur á því að taka á móti náð Guðs! Nei, auðvitað ekki!
16 ʻIkai ʻoku mou ʻilo ko ia ia te mou ʻatu ʻakimoutolu ko e kau tamaioʻeiki ke talangofua ki ai, ko ʻene kau tamaioʻeiki ʻakimoutolu ʻoku mou talangofua ki ai; pe ko e angahala ki he mate, pe ko e talangofua ki he māʻoniʻoni?
Skiljið þið ekki að það er á ykkar valdi að velja ykkur húsbónda? Annars vegar getið þið valið syndina, og þar með dauðann, eða þá hlýðni og hlotið sýknun. Sá sem þið gefið ykkur á vald, hann mun taka við ykkur og verða húsbóndi ykkar og þið þrælar hans.
17 Naʻa mou nofo ko e kau tamaioʻeiki ki he angahala, kae fakafetaʻi ki he ʻOtua, ʻi hoʻomou talangofua mei he loto ki he anga ʻoe akonaki naʻe ʻatu kiate kimoutolu.
Þakkið Guði, því að þótt þið væruð einu sinni þrælar syndarinnar, þá hafið þið nú hlýðnast þeim boðskap sem Guð flutti ykkur.
18 Ko ia ko e meʻa ʻi he fakatauʻatāina mei he angahala, kuo mou hoko ai ʻo talangofua ki he māʻoniʻoni.
Nú eruð þið laus úr ánauð gamla húsbóndans, syndarinnar, og eruð þess í stað orðin þjónar nýs húsbónda: Réttlætisins!
19 ʻOku ou lea ʻo hangē pe ko e tangata, ko e meʻa ʻi he vaivai ʻo homou kakano: ʻo hangē naʻa mou tukuange homou ngaahi kupuʻi sino ko e kau tamaioʻeiki ki he anga fakalielia, pea mo e fai angakovi ke fai kovi; ke pehē eni hoʻomou tuku atu homou ngaahi kupuʻi sino ko e kau tamaioʻeiki ki he angatonu ke fai māʻoniʻoni.
Ég tala á þennan hátt og nota líkingar af þrælum og húsbændum til þess að þið skiljið þetta betur. Eins og þið eitt sinn voruð þrælar margs konar synda, þá verðið þið nú að gerast þjónar hins góða og heilaga.
20 He koeʻuhi ʻi hoʻomou nofo ko e kau tamaioʻeiki ki he angahala, naʻa mou ʻataʻatā mei he māʻoniʻoni.
Þegar þið voruð þrælar syndarinnar þá skeyttuð þið lítið um hið góða.
21 Ka ko e hā ʻae fua ne mou maʻu ʻi he ngaahi meʻa ko ia ʻoku mou mā ai ni? He ko e ngataʻanga ʻoe ngaahi meʻa ko ia ko e mate.
Hver var afleiðingin? Hún hefur áreiðanlega ekki verið af betra taginu, fyrst þið skammist ykkar jafnvel fyrir að hugsa um það sem þið voruð áður vön að gera, en allt leiddi það til eilífs dóms.
22 Ka ko eni, ʻi hono fakatauʻatāina ʻakimoutolu mei he angahala, pea hoko ko e kau tamaioʻeiki ki he ʻOtua, kuo ʻi ai homou fua ko e māʻoniʻoni, pea ko hono ngataʻanga ko e moʻui taʻengata. (aiōnios g166)
Nú eruð þið hins vegar laus undan valdi syndarinnar og hafið gerst þjónar Guðs. Hlunnindin, sem Guð veitir ykkur, eru meðal annars helgun og eilíft líf. (aiōnios g166)
