Loma 5
1 Ko ia ʻi he fakatonuhiaʻi ʻakitautolu ʻe he tui, ʻoku tau melino ai mo e ʻOtua ʻi hotau ʻEiki ko Sisu Kalaisi:
δικαιωθεντες ουν εκ πιστεως ειρηνην εχομεν προς τον θεον δια του κυριου ημων ιησου χριστου
2 ʻAia ʻoku tau maʻu ai foki ʻae hūʻanga ʻi he tui ki he monūʻia ni ʻoku tau tuʻu ai, pea fiefia ʻi he ʻamanaki lelei ki he hakeakiʻi mei he ʻOtua.
δι ου και την προσαγωγην εσχηκαμεν τη πιστει εις την χαριν ταυτην εν η εστηκαμεν και καυχωμεθα επ ελπιδι της δοξης του θεου
3 Pea ʻoku ʻikai ke ngata ai, ka ʻoku tau vikiviki ʻi he ngaahi mamahi foki: ʻi heʻetau ʻilo ʻoku tupu mei he mamahi ʻae faʻa kātaki;
ου μονον δε αλλα και καυχωμεθα εν ταις θλιψεσιν ειδοτες οτι η θλιψις υπομονην κατεργαζεται
4 Pea mei he faʻa kātaki, ʻae ʻilo; pea mei he ʻilo, ʻae ʻamanaki lelei:
η δε υπομονη δοκιμην η δε δοκιμη ελπιδα
5 Pea ʻoku ʻikai fakamā ʻe he ʻamanaki lelei; he koeʻuhi kuo lilingi ʻae ʻofa ʻae ʻOtua ki hotau loto ʻi he Laumālie Māʻoniʻoni, ʻaia kuo foaki kiate kitautolu.
η δε ελπις ου καταισχυνει οτι η αγαπη του θεου εκκεχυται εν ταις καρδιαις ημων δια πνευματος αγιου του δοθεντος ημιν
6 He naʻe lolotonga ʻetau vaivai ʻaupito, pea pekia ʻa Kalaisi ʻi he kuonga tuʻutuʻumālie koeʻuhi ko e taʻelotu.
ετι γαρ χριστος οντων ημων ασθενων κατα καιρον υπερ ασεβων απεθανεν
7 ʻE meimei ʻikai ʻaupito [fie ]mate ha tokotaha koeʻuhi ko e tangata angatonu [pē]: ka ʻe faʻa fai ʻapē ke mate ha tokotaha koeʻuhi ko e tangata angalelei.
μολις γαρ υπερ δικαιου τις αποθανειται υπερ γαρ του αγαθου ταχα τις και τολμα αποθανειν
8 Ka ʻoku fakahā ʻe he ʻOtua ʻene ʻofa kiate kitautolu ʻi he meʻa ni, lolotonga ko e kau angahala ʻakitautolu, ne pekia ʻa Kalaisi maʻatautolu.
συνιστησιν δε την εαυτου αγαπην εις ημας ο θεος οτι ετι αμαρτωλων οντων ημων χριστος υπερ ημων απεθανεν
9 Pea ka ko ia, pea ʻe ʻāsili ʻae fakamoʻui ʻokitautolu mei he houhau ʻiate ia, he kuo fakatonuhiaʻi ʻakitautolu ʻi hono taʻataʻa.
πολλω ουν μαλλον δικαιωθεντες νυν εν τω αιματι αυτου σωθησομεθα δι αυτου απο της οργης
10 He kapau ne fakalelei ʻakitautolu ki he ʻOtua ʻi he pekia ʻa hono ʻAlo, ka ko e ngaahi fili ʻakitautolu, pea tā ʻe ʻāsili hotau fakamoʻui ʻi heʻene moʻui, he kuo tau fakalelei.
ει γαρ εχθροι οντες κατηλλαγημεν τω θεω δια του θανατου του υιου αυτου πολλω μαλλον καταλλαγεντες σωθησομεθα εν τη ζωη αυτου
11 Pea ʻoku ʻikai ngata ai, ka ʻoku tau fiefia foki ʻi he ʻOtua ʻi hotau ʻEiki ko Sisu Kalaisi, ʻaia kuo tau maʻu ai ʻae fakalelei.
ου μονον δε αλλα και καυχωμενοι εν τω θεω δια του κυριου ημων ιησου χριστου δι ου νυν την καταλλαγην ελαβομεν
12 Pea ko ia, ʻo hangē naʻe hoko mai ʻae angahala ki māmani, mo e mate mei he angahala, ʻi he tangata pe taha; pea naʻe pehē ʻae hoko ʻoe mate ki he kakai kotoa pē, he kuo angahala kotoa pē:
δια τουτο ωσπερ δι ενος ανθρωπου η αμαρτια εις τον κοσμον εισηλθεν και δια της αμαρτιας ο θανατος και ουτως εις παντας ανθρωπους ο θανατος διηλθεν εφ ω παντες ημαρτον
13 (He naʻe ʻi he māmani ʻae angahala ʻo aʻu ki he fono: ka ʻoku ʻikai lau ʻae angahala ʻi he ʻikai ha fono.
αχρι γαρ νομου αμαρτια ην εν κοσμω αμαρτια δε ουκ ελλογειται μη οντος νομου
14 Ka naʻe pule ʻae mate meia ʻAtama ʻo aʻu kia Mōsese, kiate kinautolu foki naʻe ʻikai angahala ʻo fakatatau ki he fai hala ʻa ʻAtama, ʻaia ko e fakatātā ʻo ia ʻe haʻu ʻamui.
αλλ εβασιλευσεν ο θανατος απο αδαμ μεχρι μωσεως και επι τους μη αμαρτησαντας επι τω ομοιωματι της παραβασεως αδαμ ος εστιν τυπος του μελλοντος
15 Ka ʻoku ʻikai ke fai tatau ʻae fai hala mo e foaki ʻofa. He kapau kuo mate ʻae tokolahi ʻi he fai hala ʻae tokotaha, [pehē], kuo aʻu ʻo lahi hake ʻaupito ki he tokolahi ʻae ʻofa ʻae ʻOtua, mo e foaki ʻi he ʻofa, ʻi he tangata pe taha, ko Sisu Kalaisi.
αλλ ουχ ως το παραπτωμα ουτως και το χαρισμα ει γαρ τω του ενος παραπτωματι οι πολλοι απεθανον πολλω μαλλον η χαρις του θεου και η δωρεα εν χαριτι τη του ενος ανθρωπου ιησου χριστου εις τους πολλους επερισσευσεν
16 Pea ʻoku ʻikai ke fai tatau ʻae fai angahala ʻoe tokotaha pe, mo e foaki ʻofa; he ko e meʻa ʻi he [angahala ]pe taha naʻe fakamaau ai ke malaʻia, ka ko e foaki ʻofa ko e fakatonuhia ia mei he ngaahi angahala lahi.
και ουχ ως δι ενος αμαρτησαντος το δωρημα το μεν γαρ κριμα εξ ενος εις κατακριμα το δε χαρισμα εκ πολλων παραπτωματων εις δικαιωμα
17 He kapau ʻoku pule ʻae mate mei he tokotaha, ko e meʻa ʻi he fai angahala ʻae tokotaha; [pehē], ʻe ʻāsili ai ʻae pule ʻi he moʻui ʻekinautolu ʻoku maʻu hono lahi ʻaupito ʻoe ʻofa mo e foaki ʻoe fakatonuhia ʻi he tokotaha, ko Sisu Kalaisi.)
ει γαρ τω του ενος παραπτωματι ο θανατος εβασιλευσεν δια του ενος πολλω μαλλον οι την περισσειαν της χαριτος και της δωρεας της δικαιοσυνης λαμβανοντες εν ζωη βασιλευσουσιν δια του ενος ιησου χριστου
18 Pea ko eni, ʻo hangē kuo hoko ʻi he angahala ʻae tokotaha ʻae fakamalaʻia ki he kakai kotoa pē: pea pehē foki, ko e meʻa ʻi he māʻoniʻoni ʻae tokotaha kuo hoko ʻae fakatonuhia ʻoe moʻui ki he kakai kotoa pē.
αρα ουν ως δι ενος παραπτωματος εις παντας ανθρωπους εις κατακριμα ουτως και δι ενος δικαιωματος εις παντας ανθρωπους εις δικαιωσιν ζωης
19 Koeʻuhi ʻo hangē naʻe fakahalaia ʻae tokolahi ʻi he talangataʻa ʻae tangata ʻe tokotaha, pehē, ko e meʻa ʻi he talangofua ʻae tokotaha ʻe fakatonuhiaʻi ʻae tokolahi.
ωσπερ γαρ δια της παρακοης του ενος ανθρωπου αμαρτωλοι κατεσταθησαν οι πολλοι ουτως και δια της υπακοης του ενος δικαιοι κατασταθησονται οι πολλοι
20 Ka naʻe fakahū mai ʻae fono, pe tupulekina pe ʻae angahala. Ka ko ia naʻe tupulekina ai ʻae angahala, kuo lahi ʻaupito ai hono tupulekina ʻoe ʻofa:
νομος δε παρεισηλθεν ινα πλεοναση το παραπτωμα ου δε επλεονασεν η αμαρτια υπερεπερισσευσεν η χαρις
21 Koeʻuhi ke hangē ko e pule ʻae angahala ʻo aʻu ki he mate, ke pehē ʻae pule ʻoe ʻofa ʻi he fakatonuhia ʻo aʻu ki he moʻui taʻengata ʻi hotau ʻEiki ko Sisu Kalaisi. (aiōnios g166)
ινα ωσπερ εβασιλευσεν η αμαρτια εν τω θανατω ουτως και η χαρις βασιλευση δια δικαιοσυνης εις ζωην αιωνιον δια ιησου χριστου του κυριου ημων (aiōnios g166)
