Fakahā 7

1 Pea hili ʻae ngaahi meʻa ni, naʻaku mamata ki he ʻāngelo ʻe toko fā, ʻoku nau tuʻu ʻi he tuliki ʻe fā ʻo māmani, ʻonau puke ʻae matangi ʻe fā ʻo māmani, koeʻuhi ke ʻoua naʻa havili ʻae matangi ki he fonua, pe ki he tahi, pe ki ha ʻakau.

Nakon toga vidjeh: četiri anđela stoje na četiri kraja zemlje zadržavajući četiri vjetra zemaljska da nikakav vjetar ne puše ni zemljom ni morem nit ikojim drvećem.

2 Pea ne u mamata ki ha ʻāngelo ʻe taha naʻe ʻalu hake mei he potu hahake, kuo ʻiate ia ʻae meʻa fakamaʻu ʻoe ʻOtua moʻui: pea naʻe kalanga ia ʻaki ʻae leʻo lahi ki he ʻāngelo ʻe toko fā, naʻe tuku ki ai ke tautea ʻae fonua mo e tahi,

I vidjeh drugoga jednog anđela gdje uzlazi od istoka sunčeva s pečatom Boga živoga. On povika iza glasa onoj četvorici anđela kojima bi dano nauditi zemlji i moru:

3 ‌ʻO pehē, “ʻOua naʻa tautea ʻae fonua, pe ko e tahi, pe ko e ngaahi ʻakau, kaeʻoua ke ʻosi ʻemau fakaʻilongaʻi ʻae kau tamaioʻeiki ʻa homau ʻOtua ʻi honau foʻi laʻē.”

“Ne udite ni zemlji ni moru ni drveću dok ne opečatimo sluge Boga našega na čelima!”

4 Pea ne u fanongo ki hono lau ʻokinautolu naʻe fakaʻilongaʻi: naʻe fakaʻilongaʻi ʻi he ngaahi faʻahinga kotoa pē ʻoe fānau ʻa ʻIsileli, ʻae tokotaha kilu mo e toko fā mano mo e toko fā afe.

I začujem broj opečaćenih - sto četrdeset i četiri tisuće opečaćenih iz svih plemena sinova Izraelovih:

5 Naʻe fakaʻilongaʻi ʻi he faʻahinga ʻo Siuta ʻae tokotaha mano mo e toko ua afe. Naʻe fakaʻilongaʻi ʻi he faʻahinga ʻo Lupeni ʻae tokotaha mano mo e toko ua afe naʻe fakaʻilongaʻi ʻi he faʻahinga ʻo Kata ʻae tokotaha mano mo e toko ua afe.

iz plemena Judina dvanaest tisuća opečaćenih, iz plemena Rubenova dvanaest tisuća, iz plemena Gadova dvanaest tisuća,

6 Naʻe fakaʻilongaʻi ʻi he faʻahinga ʻo ʻAsea ʻae tokotaha mano mo e toko ua afe. Naʻe fakaʻilongaʻi ʻi he faʻahinga ʻo Nafitali ʻae tokotaha mano mo e toko ua afe. Naʻe fakaʻilongaʻi ʻi he faʻahinga ʻo Manase ʻae tokotaha mano mo e toko ua afe.

iz plemena Ašerova dvanaest tisuća, iz plemena Naftalijeva dvanest tisuća, iz plemena Manašeova dvanaest tisuća,

7 Naʻe fakaʻilongaʻi ʻi he faʻahinga ʻo Simione ʻae tokotaha mano mo e toko ua afe. Naʻe fakaʻilongaʻi ʻi he faʻahinga ʻo Livai ʻae tokotaha mano mo e toko ua afe. Naʻe fakaʻilongaʻi ʻi he faʻahinga ʻo ʻIsaka ʻae tokotaha mano mo e toko ua afe.

iz plemena Šimunova dvanaest tisuća, iz plemena Levijeva dvanaest tisuća, iz plemena Jisakarova dvanaest tisuća,

8 Naʻe fakaʻilongaʻi ʻi he faʻahinga ʻo Sepulone ʻae tokotaha mano mo e toko ua afe. Naʻe fakaʻilongaʻi ʻi he faʻahinga ʻo Siosefa ʻae tokotaha mano mo e toko ua afe. Naʻe fakaʻilongaʻi ʻi he faʻahinga ʻo Penisimani ʻae tokotaha mano mo e toko ua afe.

iz plemena Zebulunova dvanaest tisuća, iz plemena Josipova dvanaest tisuća, iz plemena Benjaminova dvanaest tisuća opečaćenih.

9 Pea hili eni, naʻaku mamata, pea vakai, ko e fuʻu kakai ʻaia kuo ʻikai faʻa lau ʻe ha taha, mei he puleʻanga, mo e faʻahinga, mo e kakai, mo e lea kotoa pē, naʻa nau tutuʻu ʻi he muʻa nofoʻa fakaʻeiʻeiki, pea ʻi he ʻao ʻoe Lami, kuo nau kofuʻaki ʻae ngaahi kofu hinehina tōtōlofa, mo e vaʻa ponga ʻi honau nima;

Nakon toga vidjeh: eno velikoga mnoštva, što ga nitko ne mogaše izbrojiti, iz svakoga naroda, i plemena, i puka, i jezika! Stoje pred prijestoljem i pred Jaganjcem odjeveni u bijele haljine; palme im u rukama.

10 Pea naʻa nau kalanga ʻaki ʻae leʻo lahi, ʻo pehē, “ʻOku mei hotau ʻOtua ʻoku nofo ʻi he nofoʻa fakaʻeiʻeiki, pea mo e Lami, ʻae fakamoʻui.”

Viču iz glasa: “Spasenje Bogu našemu koji sjedi na prijestolju i Jaganjcu!”

11 Pea naʻe tutuʻu takatakai ʻae kau ʻāngelo kotoa pē ʻi he nofoʻa fakaʻeiʻeiki, pea ʻi he kau mātuʻa mo e meʻa moʻui ʻe fā, pea naʻa nau fakafoʻohifo honau mata ʻi he muʻa nofoʻa fakaʻeiʻeiki, ʻo hū ki he ʻOtua,

I svi anđeli, što stajahu uokolo prijestolja i starješina i četiriju bića, padoše pred prijestoljem ničice, na svoja lica,

12 ‌ʻonau pehē, “ʻEmeni: Ke ʻi hotau ʻOtua ʻo taʻengata pea taʻengata ʻae fakafetaʻi, mo e ongoongolelei, mo e poto, Mo e fakamālō, mo e fakaʻapaʻapa, mo e māfimafi, mo e mālohi. ʻEmeni.” (aiōn g165)

i pokloniše se Bogu govoreći: “Amen! Blagoslov i slava, i mudrost, i zahvalnica, i čast, i moć i snaga Bogu našemu u vijeke vjekova. Amen.” (aiōn g165)

13 Pea naʻe lea ʻae toko taha ʻoe kau mātuʻa, ʻo pehē mai kiate au, “Ko hai ʻakinautolu ni ʻoku teunga ʻaki ʻae ngaahi kofu hinehina tōtōlofa? Pea ʻoku nau haʻu mei fē?”

I jedan me od starješina upita: “Ovi odjeveni u bijele haljine, tko su i odakle dođoše?”

14 Pea ne u pehē kiate ia, “ʻEiki, heiʻilo koe.” Pea ne pehē mai kiate au, “Ko kinautolu eni naʻe haʻu mei he mamahi lahi, pea kuo nau fō ke hinehina honau kofu tōtōlofa ʻi he taʻataʻa ʻoe Lami.

Odgovorih mu: “Gospodine moj, ti to znaš.” A on će mi: “Oni dođoše iz nevolje velike i oprali su haljine svoje i ubijelili ih u krvi Jaganjčevoj.

15 Ko ia ai ʻoku nau ʻi he muʻa nofoʻa fakaʻeiʻeiki ʻoe ʻOtua, ʻo tauhi ia ʻi he ʻaho mo e pō ʻi hono fale tapu: pea ko ia ʻoku nofo ʻi he nofoʻa fakaʻeiʻeiki, ʻe nofo ia ʻiate kinautolu.

Zato su pred prijestoljem Božjim i služe mu dan i noć u hramu njegovu, i Onaj koji sjedi na prijestolju razapet će Šator svoj nad njima.

16 ‌ʻE ʻikai te nau toe fiekaia, pe toe fieinua; pea ʻe ʻikai te nau laʻāina, pe puhengia.

Neće više gladovati ni žeđati, neće ih više paliti sunce nit ikakva žega

17 He ko e Lami ʻoku ʻi he haʻohaʻonga ʻoe nofoʻa fakaʻeiʻeiki te ne matavai moʻui; pea ʻe holoholo ʻe he ʻOtua ʻae loʻimata kotoa pē mei honau mata.”

jer - Jaganjac koji je posred prijestolja bit će pastir njihov i vodit će ih na izvore voda života. I otrt će Bog svaku suzu s očiju njihovih.”