< Fakahā 15 >

1 Pea ne u mamata ki he fakaʻilonga ʻe taha ʻi he langi, naʻe lahi mo fakaofo, ko e ʻāngelo ʻe toko fitu, kuo ʻi ai ʻae malaʻia fakaʻosi ʻe fitu; he kuo fakakakato ʻi ai ʻae houhau ʻoe ʻOtua.
Vi outro grande e maravilhoso sinal no céu: sete anjos tendo as sete últimas pragas, pois nelas a ira de Deus está terminada.
2 Pea ne u mamata, pea naʻe hangē ha tahi sioʻata, ʻoku fefiofi mo e afi: pea ko kinautolu kuo nau ikuna ʻae manu fekai, mo hono fakatātā, mo hono fakaʻilonga, mo e lau ʻo hono hingoa, ʻoku nau tutuʻu ʻi he tahi sioʻata, kuo ʻiate kinautolu ʻae ngaahi haʻape ʻoe ʻOtua.
Vi algo como um mar de vidro misturado com fogo, e aqueles que superaram a besta, sua imagem e o número de seu nome, de pé sobre o mar de vidro, tendo harpas de Deus.
3 Pea ʻoku nau hiva ʻaki ʻae hiva ʻa Mōsese ko e tamaioʻeiki ʻae ʻOtua, mo e hiva ʻoe Lami, ʻonau pehē, “ʻOku lahi mo fakaofo ʻa hoʻo ngaahi ngāue, ʻE ʻEiki ko e ʻOtua Māfimafi; ʻOku angatonu mo moʻoni ʻa ho ngaahi hala, ʻA koe ko e Tuʻi ʻoe kakai māʻoniʻoni.
Eles cantaram o canto de Moisés, o servo de Deus, e o canto do Cordeiro, dizendo, “Grandes e maravilhosas são suas obras, Senhor Deus, o Todo-Poderoso! Justos e verdadeiros são seus caminhos, seu rei das nações.
4 Ko hai ʻe taʻemanavahē kiate koe, ʻe ʻEiki, mo taʻefakahikihikiʻi ho huafa? He ko koe pe ʻoku māʻoniʻoni: He koeʻuhi ʻe haʻu ʻo hū ʻi ho ʻao ʻae ngaahi puleʻanga kotoa pē; He kuo fakahā ʻa hoʻo ngaahi fakamaau.”
Quem não temeria você, Senhor, e glorificar seu nome? Pois você só é santo. Pois todas as nações virão e adorarão diante de vocês. Pois seus atos justos foram revelados”.
5 Pea hili ia, ne u mamata, pea vakai, kuo matoʻo ʻae potu tapu ʻoe fale fehikitaki ʻoe fakamoʻoni ʻi he langi:
Depois destas coisas eu olhei, e o templo do tabernáculo do testemunho no céu foi aberto.
6 Pea naʻe haʻu ʻae ʻāngelo ʻe toko fitu mei he fale tapu, kuo ʻiate kinautolu ʻae malaʻia ʻe fitu, kuo nau kofuʻaki ʻae tupenu naʻe maʻa mo hinehina, pea nonoʻo ʻaki ʻae ngaahi noʻo koula ʻi honau fatafata.
Os sete anjos que tinham as sete pragas saíram, vestidos com linho puro e brilhante, e usando faixas douradas ao redor de seu peito.
7 Pea ko e tokotaha ʻoe meʻa moʻui ʻe toko fā, naʻa ne ʻatu ki he ʻāngelo ʻe toko fitu ʻae hina koula ʻe fitu, kuo pito ʻi he houhau ʻoe ʻOtua, ʻaia ʻoku moʻui ʻo taʻengata pea taʻengata. (aiōn g165)
Um dos quatro seres vivos deu aos sete anjos sete taças de ouro cheias da ira de Deus, que vive para todo o sempre. (aiōn g165)
8 Pea naʻe fakapito ʻae fale tapu ʻaki ʻae kohu mei he nāunau ʻoe ʻOtua, pea mei hono mālohi: pea naʻe ʻikai faʻa fai ʻe he taha ke hū ki he fale tapu, kaeʻoua ke kakato ʻae malaʻia ʻe fitu naʻe ʻi he ʻāngelo ʻe toko fitu.
O templo estava cheio de fumaça da glória de Deus e de seu poder. Ninguém pôde entrar no templo até que as sete pragas dos sete anjos estivessem terminadas.

< Fakahā 15 >